NOVE

22 6 0
                                    

CHAPTER 9✓





▼▼•

▼▼•

▼▼•









Have you ever feel in the morning like you don't like to get up? The type you are lazy or what ever?

Sa buong buhay ko, ngayon ko lang naranasan ang ganito. Para bang ang bigat ng aking katawan at ayaw kong tumayo? Alam kong may dahilan ako kung bakit.

Dahil pag kamulat na pag kamulat pa lamang ng mata ko ay rinig ko na kaagad ang kanyang malakas na boses mula sa labas. Para iyong tono o musika na sumisira sa aking tenga.

"Haze! Ika'y tumayo na riyan at tayo'y kumain na---"

"Dilag! Ika'y hahatiran ko na lamang ng pagkain riyan---"

"Palabas na!" I cutted him. Umagang-umaga ay sira na agad ang aking araw dahil sa kanya.

The worst day,started.

Kami'y pumunta na sa kusina at siya naman ay sinimulan nang i-ayos ang aming kakainin ng may malawak na ngiti sa labi.

"Cucinate semplicemente, appena mangiamo voi? Poi perchè hai dovuto restare qui, quando non mangeremo ogni  momento o segundo?" I asked that makes him stop from serving.

("You only cook when we eat, don't you?  Then why did you have to stay here, when we will not eat every minute or second?")



"Io non sono proprio un cuoco qui,ragazza. Servirò come il vostro assistente personale." He answered and continue serving. His widely smile didn't disappear on his lips.

(" I'm not just a cook here, young lady. I will also serve as your personal assistant.")



"Non ho bisogno d'un assistente personale." I immediately said with authority. Hindi ako ganito pero hindi ko ba alam kung bakit hindi maganda ang pakikitungo ko sakanya  noong unang beses pa lang namin mag kita.

("I do not need a personal assistant.")



"Vediamo."He smiled and I did not like his way. His smile seemed to be mixed with sarcasm and irritated in my eyes. ("Let's see.")

"Kayo lamang ang nag kakaintidihan na dalawa." Nay Eleo joined us.

"Sa tingin ko'y kailangan narin nating mag-aral ng kanilang lenggwahe,Inay." Added of Briah while draws rice.

"Kung inyo pong mamarapatin, ako'y marunong din mag turo ng lenggwaheng inyong tinutukoy." The Ash Haired Guy joined their conversation while bowing.

"Isang karangalan para sa amin ang iyong maturuan---"

"Kukuha nalang ho ako ng mag tuturo sainyo,Nay Eleo."

"Bakit kapa kukuha at hahanap ng iba kung ako naman ay narito,dilag?"

"Tagaluto lang ang ganap mo rito at hindi guro." After saying those worlds, I stand up and passed the Ash Haired Guy.

I act like a cocky one but I don't care. Wala akong pakielam kung mabastos o umakto akong hindi maganda sa kanyang  harapan.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero dinala ako ng aking mga paa sa parte ng Mansion na ito  na ngayon ko palang mapupuntahan. I found myself climbing at the stairs towards the attic.

Yumuko ako at gumapang dahil kung tatayo pa ako ay mauuntog na at tatama ang aking ulo.

Malinis at maayos ang mga gamit sa loob nito. Halatang iniingatan ng maigi. Pero ang pinag tataka ko lang ay hindi naman ako napupunta rito noong mga nakaraan pero parang ang linis. All the things is really organized

Ultima Pagina [COMPLETED✓]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon