Hiding the Billionaires son

Chapter 1: Welcome

Chapter 1: Welcome

Dumaan muna ako ng mall bago umuwi bibilhan ko mg pasalubong si Peyton. Everytime kasing may pupuntahan akong hindi siya kasama paguwi ay naghahanap agad siya ng pasalubong. Palagi ko siya binibilhan ng cookies and cream (ice cream) since iyon ang favorite niya. But he always prefer books, some adventure or mystery books.

Naglalakad nako papasok ng magring ang phone ko..

Si Anne pala nagtext.

"Buy some fruits Sam, and also meat we have no stocks here"

Basa ko sa text ni Anne, bago ako pumunta ng toy store ay pumunta muna ako sa grocery section.

Bumili ako ng orange, apple, grapes, lansones, and ang favorite ni Peyton ang strawberry. Bumili din ako ng dalawang kilo ng karneng baboy at tatlong kilo ng karneng manok.
Bumili na rin ako ng iba pa naming kailangan.
Mahaba ang pila sa cashier, subrang ngangalay nako.

"2,450 pesos Maam"

Agad kong inabot sa babaeng cashier yung card ko, swinipe nya iyon at agad na binalik.

"Thank you Maam, comeback again" nakangiting sabi nito, sinuklian ko ito ng tipid na ngiti at binitbit ang dalawang plastics.

Bumalik ako ng parking lot at nilagay do'n iyong mga pinamili ko medyo mabigat din kasi at mahihirapan lang ako pagdinala ko pa ng toy store.

Kumpulan ng tao ang nadatnan ko ng makapasok akong muli, palinga-linga ako sa paligid madaming nagtatakbohang mga tao papasok ng mall.

"Uhm Miss anong meron? Bakit kayo nagtatakbuhan?"

Tanong ko sa babaeng dumaan.

"Meron daw artista do'n sa toy store"

Hingal na sabi nito at muling tumakbo, Artista sa toy store?

Isinawalang bahala ko na lamang iyon at nagpatuloy sa paglalakad papasok ng toy store.

Hindi mahilig si Peyton sa mga laruan, sa bata nyang edad ay nahilig sya sa mga libro at more on makakapal pa na books, kahit ayaw n'ya ay binibilhan ko pa din sya ng mga laruan.

Isa sa pinakamasaya at gustong gawin ng mga magulang ay ang bilhan ng mga laruan ang mga anak, isa ito sa mga gustong-gusto kong gawin peru sadyang hindi talaga sya mahilig sa mga laruan.

Nakaagaw ng atensyon ko ang isang simpleng laruang stitch, i know Peyton didn't like stitch nor any characters like stitch.

Kihuna ko iyon ngunit sa 'di inaasahan ay meron ring kumuha dito. Tumaas ako ng tingin at laking gulat ko ng makita kung sino ang may hawak ng laruang iyon.

Si Kiel  ex-boyfriend ko.

'Meron daw artista do'n sa toy store'

Si Kiel ba yung tinutukoy nilang artista?

Kiel was a famous artist and singer, and this is the reason why we broke up, he choose his career over me.

"Sam?"

Impit lamang akong mapangiti ngunit hindi parin binibitawan ang laruan.

"How are you?"

"I-im okay"

"Good to hear that then"sabi nito at ngumiti

Hindi na sya ang Kiel na kilala ko, he was a cold guy back then, he don't talk to anyone except me and  his friend, minsan pati kaibigan n'ya hindi nya kinakausap.

But after he became a famous singer he changed, he's more happier than before. Maybe because he really love singing. Noong unang linggong naghiwalay kami ay 'di ko tanggap na mas pinili n'ya 'yung pagigiging singer kaysa sakin. And now seeing him I feel happy for him, he become more than he is. Kahit wala na kami ay sinusuportahan ko pa din naman siya, nag ka closure na kami. Importante din kasi ang closure, hindi sapat iyong break up lang, dapat after a weeks or month you'll have your closure for the peace of mind. At ngayon? Hindi na ko bitter in life just because of our break up. Maybe we're not meant for each other. Sapat na sakin ang anak ko and maybe someday makakahanap rin ako ng lalaking magmamahal sakin at sa anak ko. At sana'y makahanap rin si Kiel ng babaeng magmamahal sa kanya ng wagas.

"You want this?"

Tanong nito at bahagyang tinaas ang laruan.

I just nodded.

"But i want this too"he said and pouted

"But i want this"

"Me too"

Para kamimg batang nagaagawan ng candy, I really like the toy, I don't really like stitch but i love this one.

"Please leave it to me" sabi nito ang mas lalo pang humaba ang nguso.

Di ko maiwasang mapangiti sa mga pinapakita nya, I can say this attitude of him doesn't change. His still cute.

"Okay"

Wala nakong nagawa. Ayaw naman yun ni Peyton eh at isa pa alam kung favorite nya si stitch.

"Thank you"

Hiyaw nito at bigla akong niyakap.

Para akong naestatwa sa ginawa nito

Click

Click

Click

Flash

Flash

Naitulak ko si Kiel ng maramdaman ang mga flashes at click's ng mga camera.

"Hey stop taking pictures"

Sigaw ni Kiel  pero hindi pa din sila tumitigil. Tinago ni Kiel ang mukha ko sa suot nitong jacket. God pagnakalabas ang mga litratong ito sa publiko tsak na susugorin ako ng mga fans ni Kiel. Madami pa namang toxic na fans ngayon and be has almost 4 million fanbase. How did I know? Well I'm one of his fan. Maganda naman kasi ang boses ni Kiel and he has his acting skills too.

Ayaw kong madamay sa kahit anaong gulo kaya't pilit kong tinatago ang aking mukha.

Makalipas ang ilang minuto ang lumipas ay dumating ang mga securities.

"Lets go"

Hindi nako nakabili ng laruan dahil sa nangyari.
'Di din namalayan ni Kiel na nadala nya pala yung laruang stitch, pinabayaran nya iyon sa isa sa mga security gurads nya.

"Im sorry for what happened" sabi nito ng makarating kami ng parking lot.

"Okay lang"

"I have to go"saad nito at sumakay ng van.

Umalis na ito, hindi na ako ulit pumasok ng mall baka nandon pa yung mga fans nya. Nang mawala sa paningin ko ang sasakyan nya ay saka ako pumasok ng sasakyan.

I'm about to start the engine when I saw a paper bag on the hood of my car.

Muli akong lumabas ng sasakyan at tiningnan iyon, luminga-linga ako baka kasi merung nagamamay-ari nito ng makumpirmang wala ay saka ko iyon binuksan.

Yung laruang stitch yung lama non.

Merung sulat

"You can have it......Kiel"

I smiled after reading the letter,
Ibinalik ko ang laruan sa paper bag pati na rin ang letter. Saka pumasok ng sasakyan at mabilis na pinaharurot.

A/N: hehe sana magustohan n'yo. Muah love lots :)