စင္အျမင့္တစ္ေနရာ႐ွိ စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို လင္းထက္ မမွီမကမ္း လွမ္းယူေနရျပန္သည္။ သည္တစ္ခါေတာ့ အရင္လို စင္ကို အရမ္းမမွီျဖစ္ေတာ့။ သတိႀကီးစြာထား၍ စင္ႏွင့္ ခပ္ခြာခြာမွ ယူျဖစ္သည္။ပုံမွန္ဆိုလွ်င္ေတာင္ မမွီသည့္အရပ္က စင္ႏွင့္အေဝးႀကီးမွယူေသာအခါ စာ႐ြက္ ထိပ္ဖ်ားကိုပင္မမွီ။
ႏွစ္ႀကိမ္၊သုံးႀကိမ္ခန္႔ႀကိဳးစားၿပီးေနာက္ေတာ့ လက္ေျမႇာက္ရတာ ေညာင္းလာ၍ လက္ေလ်ာ့လိုက္ရသည္။ ႐ုပ္ပင္ပ်က္ပါေစဦးေတာ့...ခုံခုၿပီးယူဖို႔ ဆုံးျဖတ္ရေလေတာ့သည္။
အခန္းထဲ လူနာၾကည့္ရင္းထိုင္သည့္ ေကာ္ခုံေလးကို အားကိုးလိုက္သည္။ ေကာ္ခုံအကူအညီယူလိုက္ေတာ့ အရပ္က စာ႐ြက္ထက္ပင္ေက်ာ္သြား၍ ျပန္ေတာင္ ကုန္းယူရသည္။
ခုံေပၚ၌ အၾကာႀကီးရပ္ေနရျခင္းကို႐ွက္၍ စာ႐ြက္ကိုယူၿပီး ျပန္ဆင္းဖို႔ အျမန္လွည့္ရာတြင္...
"အေမေရ..."
ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေကာ္ခုံက ေျခမခိုင္စြာ ယိုင္ထြက္သြား၏။
အလန္႔တၾကားျဖင့္ စင္ကို လွမ္းကိုင္ရန္ လက္လွမ္းၿပီးမွ ၿပိဳက်သြားရင္ဟူေသာအေတြးျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းလို လက္ကို ျပန္႐ုတ္လိုက္ျပန္သည္။
ထိုအခါ အမွီသဟဲမ႐ွိေတာ့ေသာ ခႏၶာကိုယ္က ခုံေပၚတြင္ အ႐ိႈန္မထိန္းႏိုင္ ယိမ္းယိုင္ကာ ေနာက္လန္သြားသည္။ လင္းထက္ေနာင္ ေနာင္တအႀကီးအက်ယ္ရသြားသည္။
တကယ္ေတာ့ စင္ၿပိဳၿပိဳမၿပိဳၿပိဳ လွမ္းဆြဲလိုက္ရမွာ။
ျပဳတ္က်ၿပီဟုေသာ အမွတ္ျဖင့္ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္လိုက္စဥ္ ခါးကို ေပြ႕ထိန္းလိုက္ေသာ လက္တစ္စုံ။
ခ်က္ခ်င္းလိုလိုလႈံ႕ေဆာ္ေသာ မသိစိတ္မွ ဒါသည္ အားကိုးရာဟု မွတ္ယူလိုက္ၿပီး မည္သူမွန္းမသိခင္မွာတင္ ထိုသူ၏ ပုခုံးကို လက္ျဖင့္ အားကိုးတႀကီး သိုင္းဖက္လိုက္မိသည္။
ခုံက ၿပိဳလဲက်သြား၏။ လူကေတာ့ ခိုင္မာေသာ အမွီသဟဲတစ္ခုေၾကာင့္ နာက်င္မႈ စိုးစဥ္းမွ်မရ႐ွိခဲ့။
႐ုတ္တရတ္ ျမန္ဆန္လွေသာ ျဖစ္ပ်က္သြားမႈမ်ားေၾကာင့္ လူက လန္႔ဖ်ပ္သြားကာ စကၠန္႔အခ်ိဳ႕ထိ ခ်က္ခ်င္း အသိမဝင္ႏိုင္။
YOU ARE READING
သားဖွားခန်းက ရင်ခုန်သံ(သားဖြားခန္းက ရင္ခုန္သံ)(Complete)
Fantasy👨🏻⚕️ Main Chapter 10 parts + After Falling In Love 15 parts🌸