Captured and Tainted (SERIE FEROCI 2)

Chapter Thirty-Two

Hindi ko alam kung gaano kami katagal naglalabanan ng titig ni Cadence. Gusto kong malaman ang tumatakbo sa isip niya ngayon pero hindi ko mabasa... mukhang hindi ko pa talaga ganoong kilala si Cadence.

“A-ano'ng dapat kong gawin para hindi mo sabihin kay Zak?” nauutal na tanong ko.

Mas lalong napangisi si Cadence sa sinabi ko. Bahagya siyang lumayo sa 'kin, doon lang ako nakahinga nang maluwag. Napakamot si Cad sa kilay niya saka umupo sa couch.

“Iyon naman pala, e. Dapat kanina mo pa sinabi 'yan,” natatawang sabi ni Cadence saka ipinatong ang mga paa niya sa mini table.

“What are you up to?” Castor asked. He took Cad's collar and made him stand up. Bahagyang namumula ang mukha niya at mukhang handa ng suntukin si Cadence.

“Castor,” pagpigil ko sa kanya. Hinawakan ko ang braso niya upang pakalmahin siya.

“Chill ka lang diyan, bro. Madadaan naman 'to sa maayos na usapan, kalma ka lang,” sabi ni Cad saka inalis ang pagkakahawak sa kanya ni Castor.

“Go straight to the point, Cadence. What do you want me to do for you to keep your mouth shut?” I asked and gritted my teeth.

I shouldn't have trust him in the first place. Masyado akong nagpadala sa pagiging easygoing niya.

“How much can you offer, Angel? Kaya mo bang lamangan ang ibabayad ni Zakarius sa akin kung sakali? I know you're aware about Zakarius' wealth, it's unimaginable. He can buy anything in just a snap of his finger... Kaya mo bang lamangan 'yon?”

Natahimik ako sa tanong ni Cad. Lalong nanlamig ang mga kamay ko sa tanong niya. Napalunok ako at pilit na pinakalma ang sarili ko.

Kahit sa panaginip, hinding hindi ko malalamangan ang kayang ibayad ni Zak sa kanya.

“How much do you want? Ako ang magbabayad,” seryosong sabi ni Castor.

My eyes widened and my lips parted in shock, Castor seemed serious. Walang bahid ng pagbibiro sa mukha niya.

Pinagpag ni Cadence ang damit niya saka ngumiti kay Castor. Tinapik-tapik niya ang balikat nito.

“Hmm, pag-iisipan ko pa. For now, chill muna kayo, guys. Don't worry, hindi ko sasabihin kay Zak habang nag-iisip ako. Bigyan niyo 'ko ng 3-5 days para makapag-presyo. Sige, sibat na 'ko. Bye, friends!” Tinalukuran na kami ni Cadence, akmang aalis na siya ngunit agad ding natigilan. Lumapit siya ulit sa akin saka hinarap ako, napakunot na lang ang noo ko.

“What?” I asked and raised my eyebrow. I don't want to show him that I'm intimidated, I'm still mad thinking that I trusted him. He's just a manipulative assh-le na mukhang pera!

“Bakit hindi mo na lang sabihin kay Zak? Para wala kang pino-problema,” sabi ni Cadence. Napaiwas na lang ako ng tingin sa kanya.

“Wala ka na ro'n!” asik ko at bahagyang tinulak ang dibdib niya.

“Ouch naman, parang wala tayong pinagsamahan, ah. Pero sige, ikaw ang bahala.” Napakibit-balikat siya.

Nakangising tinalikuran na kami ni Cadence bago ito tuluyang lumabas ng bahay ko. Tila nakahinga ako nang maluwag nang makaalis na siya. Nanghihinang napaupo na lang ako sa couch at napahilot sa sentido ko.

I don't know what Cadence is up to, I don't even know if I'm going to take him seriously or not. Nagbibiro lang ba siya tungkol sa mga sinabi niya kanina? O baka naman didiretso kaagad siya kay Zak para humingi ng pera kapalit ng nalaman niya?

Castor sat beside me and inhaled deeply. I remained silent and closed my eyes. I don't know what to do anymore... bakit ba kasi hindi ko naramdaman na nandoon si Cadence?