I Running Away I

13.7K 447 46
                                    


K A B A N A T A: I I


Third Person's POV

Pinanood ni crizelle ang tuluyang pagbagsak ng katawan ni everly sa sahig. Nanatiling nakabaon sa dibdib nito ang punyal na iyon dahilan kung bakit tuloy-tuloy na umagos ang dugo nito patungo sa sahig.

Bakas ang gulat sa mukha ni crizelle dahil sa ginawang iyon ni everly, nanginginig ang kamay na pinagsaklop niya iyon upang kalmahin ang sarili. She's not expecting that Everly would do that, but still, she was able to kill her.

"T-This will fix our f-family, r-right..." Tila baliw na usal niya sa sarili bago unti-unting inihilamos sa mukha ang nanginginig na kamay. She then screamed and cried so loudly to remove all those voices whispering in her head.

She assured herself that what she did was right. Everly is the reason why their family has never been good and happy. Now that she's finally gone, everything will go back to normal. They'll be happy now.

Sunod-sunod na mahihinang tawa ang pinakawalan niya habang pinagmamasdan ang duguang katawan ng kapatid.

"I'll fulfill your last wish, my sister." She crazily stated while gripping the knife once again, finally she addressed everly's lifeless body as her own sister. Dahan-dahan niyang hinugot paalis ang punyal na iyon bago marahang tumayo.

She let everly's blood flow down from the tip of the knife down to the icy floor before removing any expression from her face. "Goodbye, everly." She stated before aiming another shot to her sister's heart.

Ngunit bago niya iyon tuluyang maisaksak muli sa kapatid ay isang di-pamilyar na liwanag at sumilaw sa kanya na kinalaglag ng punyal na kanyang hawak sa sahig. Nahihirapang napamulat si crizelle ng kanyang mata, at nanlalabong tiningnan ang paligid.

Napuno ng nakakabulag na liwanag ang buong paligid. Confusion started eating her whole system as she tried to open up her eyes and wander it all over the place.

Did something happen to the pack? Did we get attacked from those warlocks? Sunod-sunod na tanong ni Crizelle sa kanyang sarili at hindi inalis ang mata sa maliwanag na bagay sa kanyang harapan.

Ngunit nang sandaling humina ang liwanag at inilabas niyon ang isang bulto ng nilalang ay naalarma siya kung sino iyon.

Mabilis na dinampot ni crizelle ang punyal at tumalon palayo sa kanyang pwesto kanina at hinanda ang sarili sa paglaban.

"Sino ka?!" Tiim ang bagang na sigaw niya sa estrangherong nakapasok sa kanilang selda. Ngunit tanging ang nagliliwanag na katawan na lamang nito ang kanyang natatanaw.

Before she could even mutter another word, she felt that soft touch of its hand into her forehead and everything went black.





Crizelle's POV

I awoke in an unfamiliar location that was completely white. Ni hindi ko magawang matanaw ang hangganan ng kulay puting kuwartong iyon.

Hindi pamilyar sa akin ang lugar na ito. Mabilis kong iniyakap sa aking sarili ang parehong kamay dahil sa lamig na unti-unting bumabalot sa aking sistema.

Am I dead? I can't help but wonder about those questions. But I was taken aback when images began to flash before my eyes. I'm not sure what kind of sorcery this is or if a warlock is performing it, but no matter how hard I try to look away, my eyes seem to lock on those scenarios.

MY CURSED MATETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon