Chained to the Alpha (Wattpad)
former title: My Stalker is a Wolf
Anael Kreiss Perez thought that she has the most amazing and peaceful life, but she's wrong. Her life isn't normal, and so is their city where she grew up. She thought their city was...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi pa man natatapos ang gabi ay natipon na ang impormasyong inaasam ng lalaki- ang mga impormasyon patungkol kay Simon. Sa isang iglap lang ay nasa kamay na niya ang inaasam- ang buhay ng lalaking umaaligid kay Anael.
Ang kaniyang mga tauhan ay nanatiling nakatayo sa gitna ng madilim na silid. Tangingin ang ilaw lang ng silid na 'yon ay ang sinag ng buwan na tumatagos mula sa malaking bintana. The windows are closed, yet the air around the room is cold and heavy.
Mabigat, sa puntong maski ang sarili niyang mga tauhan ay nahihirapan sa paghinga at ang dahilan nito ay ang mabigat na aura na nagmumula sa lalaking naka-upo ngayon sa kulay itim na swivel chair. Nakadantay ang kaliwang siko nito sa sa armrest ng inuupuan, bahagya ring nakatagilid ang mukha nito kaya tila ba nakapangalumbaba ang lalaki.
Sa paraan ng upo nito, tila ba kalmado lang ito pero kung titingnan mo ang mga mata ng lalaki, doon mo makikita na tila ba handa na itong pumatay. Nagkulay dugo ang mga mata nito at mas maliwanag pa ito sa buwan.
"It looks like y'all forgot how to respect your Alpha." Malamig ngunit may diin nitong sabi.
Mas lalong bumigat ang presensya na nararamdaman ng mga tauhan nito. Nagsimula na rin silang pagpawisan. Lahat sila ay lumuhod, nanatili lang sila sa ganung posisyon. Walang gumagalaw o nagtangkang umayos ng tayo dahil sa oras na gumalaw sila, paniguradong buhay nila ang kapalit that's why they waited for their Alpha's command before they make a move. Hindi rin nagtagal ay pinatayo na sila ng lalaki.
Kasabay ng pag-ayos nila ng tayo ay ang pagpihit naman ng lalaki sa kaniyang upuan. Nakatalikod na ito sa kaniyang mga tauhan at nakaharap na sa bintana.
Matalim pa rin ang tingin nito, ngunit sa oras na 'to hindi na kanila nakabaling ang kulay pula nitong mata, nakatingin na ito sa labas ng bintana, sa buwan na tila ba sinusuri nito ang bilog na buwan. Mas lalong kuminang ang mata nito dahil sa sinag ng buwan. Right at this moment, that man looks like a hungry beast.
"Nakuha niyo na ang impormasyon?" Tanong nito.
"Yes, Alpha." Sagot nilang lahat.
"Simon Monrique is a 22 year old college student of the St. Augustine College. He's the oldest son of the Monrique family-"
Hindi na nuto natuloy ang sinasabi nang itaas ng lalaki ang kaniyang kanang kamay, giving him a sign that he must stop.
"Let me hear something interesting."
Napalunok ang lahat. Gusto nitong makarinig ng kakaiba, ngunit sigurado sila na hindi magugustuhan ng kanilang Alpha ang maririnig nito.
"Simon likes her- the future Luna and he's planning to court her. Tomorrow, he'll confess his feelings towards the future Luna."
Unti-unting sumilay ang ngisi sa labi ng lalaki- ang klase ng ngisi na tila ba handa na itong pumatay.
"Let's see if he'll still be able to confess his feelings towards my property." Hinawi nito pataas ang buhok na humarang sa mukha.
