LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

5. Bölüm

Keyifli okumalar dilerim.

Bölüm düzenlenmiştir.

Instagram: z.ahikayeleri

¤¤¤

Şirin Berma...

Eve girererek odama yöneldim hızla. Bugün okul iyi geçmişti aslında. Sadece Sefa ile aramda biraz sorun yaşanmıştı ama onunla da iyi anlaşacağımıza emindim. Hazar ile arası bozuk olduğu için böyle davranıyordu bence. Odamda ki aynadan yansımama baktım. Tam kıyafetlerimi çıkaracaktım ki annem odama girdi. "Şirin, gidip Nejla'dan bir paket maya alsana kızım. Az önce Nejla aradı. Yeğeni çok sevmiş. Bize bir tepsi yapsana dedi. Bizde de maya yoktu. Çocuklardan birini gönder ben vereyim dedi." dediğinde ayağa kalktım.

"Poğaça dün götürdüm zaten." dedim.

"İki üç tane götürdün, yemişler Şirin." dediğinde annem kafamı salladım ve evden ayrılıp karşı binaya girdim.

Nejla ablanın kapısını çaldım ve açmasını bekledim. Kapıyı açan kişiye kaşlarımı çatarak baktım."Niye geldin? Kızım sen biriyle konuşunca ona bağlı mı kalıyorsun? Ruh hastasıyım diye iyi anlaşacağız dediğimde ciddiye almadın değil mi?" dedi sinirle.

"Ciddiye aldım. Yoksa buraya niye geleyim?" dedim alayla ve gözlerimi devirdim. "Seni görmeye gelmedim. Heveslenme."

"Çok ihtiyacım vardı beni görmene." dediğinde ona vurma isteğim çoğalıyordu.

"Yanlış mı geldim acaba?" dedim ve karşıda ki kapıya baktım. Daha sonra da önümde ki kapıya. "Yo' doğru gelmişim."

"Kim gelmiş Sefa?" diye seslenerek kapıya gelen Nejla ablayı görünce gülümsedim. "Şirin, hoş geldin kızım. Gel içeriye."

"Yok gideceğim Nejla abla-"

"Olur mu kızım öyle? Gel biraz otur. Yeğenimle tanışırsınız." dediğin de gözlerimi kısarak Sefa'ya baktım. Ayakkabılarımı çıkartarak içeriye adım attım. Kapının önünden çekilmeyip bana boş boş bakan Sefa'yı ittim ve içeriye geçtim. "Siz geçin. Hemen geliyorum." dedi Nejla abla ve mutfağa girdi.

İçeri geçtim ve kanepeye oturdum. Sefa kapının önünde durmuş bana kaşları çatık bir şekilde bakıyordu. "Gitsene kızım. Niye geldin buraya?" dediğinde ona ters ters baktım.

"Ne kadar misafir perversin?" dedim alay ederek. O anda odaya Nejla abla girince ayağa kalktım. O oturunca bende oturdum.

"Tanıştınız mı?" diye sordu Nejla abla ben ile Sefa'ya bakarken.

"Sınıf arkadaşıyız." dediğimde Sefa hızla bir koltuğa oturdu.

"Yalan söylüyor. Onu tanımıyorum." dedi telaşla ve bana ters ters baktı. Nejla abla ikimize de anlamayarak baktı.

"Nejla abla ben mayayı almaya geldim." diyerek olaydan sıyrılmaya çalıştım.

"Tabi kızım. Vereyim." dedi ve tekrar odadan çıkınca kafama yediğim yastıkla Sefa'ya baktım.

"Kızım bir arkadaş değiliz. Daha o dereceye gelmedik. Önce nasıl bir ruh hastası olduğunu göreyim sonra karar veririz." dediğinde bana attığı yastığı ona tekrar gönderdim. Bana tekrar fırlatacağı sırada ayağa kalktım ve kapıya doğru koştum. Nejla abla ile karşılaşınca durdum ve elinde ki mayayı aldım. "Teşekkürler." dedim ve kapıya doğru ilerledim.

"Gitmeseydin, biraz daha otursaydın." dedi Nejla abla arkamdan gelirken.

"Yok, yok gitsin." dedi Sefa elinde ki yastıkla peşimizden gelirken.