Maid for the Mafia Boss

Chapitre 14

So diba sabi ko epilogue na sunod pero hindi parin. Hahahaha. Nakakatawa ka Zeya\-_-/ Joke. Hahahaha. Sigi na magbasa na kayo🖤🖤🖤

---

Bumuntong hininga ako habang naghuhugas ng pinggan.

" Oo nga pala, alam mo ba kung bakit kami napunta sa Palawan nung mga time na iyon?" Nagtataka akong napatingin kay Kuya.

" Ha? Hindi ba kayo, like, tinawagan ni Keian?" Ngumisi si Kuya at umiling.

" The two of you going to Palawan is all part of the plan" mas nagtaka ako.

" What?"

Natawa si Kuya tsaka seryosong tumingin sa akin.

" The two of you would go to Palawan and will spend the two nights together. Tapos ay susunod dapat kami to make preparations"

" Preparations for what?" Kinakabahan ako sa kung ano mang sasabihin ni Kuya Khalil. Parang masamang balia ang sasabihin nito.

" Preparations for your engagement" nawala ang ngiti ko.

" He was about to propose to you. Ha! I made him do some work to get my approval of you marria--- bakit ganyan ang ekspresyon mo Nass?" Malungkot akong tumingin kay Kuya.

" He was about to propose to me at Palawan?" Alinlangang tumango si Kuya.

" Bakit? Kapag ba natuloy yung proposal niya... You won't say yes?"

Sa hindi malamang dahilan, mas bumigat yung nararamdaman ko.

No...

---
" Ate Nass, ako na dyan. Baka mapagalitan ako ni maître kapag nakita na ikaw ang naghuhugas..." Nabalik ako sa ulirat at ngumiti ako kay Roxy.

" Oki lang Roxy. Ako ang bahala sa iyo, hindi ako sanay nang hindi gumagawa ng gawaing bahay" napayuko siya.

" P-pero..."

" May gagawin ka pa diba? Kaunti nalang ito. Hayaan mo na ako" sabi ko sa kanya.

Ngumuso si Roxy pero ngumiti din sa akin.

" Oki ate. Punta na ako sa taas. Tulungan kong maglinis si Ate Ema" tinanguan ko siya at pinanood na makaalis bago bumalik sa paghuhugas.

" Nass..." Napatigil ako sa ginagawa ko nang marinig ang boses ni Keian.

Huminga ako nang malalim bago bahagyang humarap sa kanya at ngumiti.

" Bakit, Keian?" Napunta ang tingin niya sa sahig bago bumalik sa akin.

" Why are you ignoring me?" He asked in a hoarse voice.

Napapikit pikit ako.

" I-I'm not Kei---"

" BULLSH8T NASS! I know you're ignoring me and you don't even want to be near me!" Napatalon ako sa pagsigaw nito at pagsuntok sa counter dito sa kusina.

Buti at wala akong hawak na plato kasi kung meron, tiyak basag na yun sa sahig.

Napatungo ako at kinagat ang labi.

" I want to know Nass. Nababaliw na ako dahil hindi mo ako kinakausap. May nagawa ba akong mali!?"

" Wala kang naga---"

" Then why!? Why won't you talk to me? O sa iba? Dalawang linggo palang matapos nung nangyari sa Palawan and it's normal to feel depressed and--"

" I'm okay Keian. I'm fine. I've moved on" madiin kong sabi sa kanya.