SERÇEYİ ÖLDÜRMEK

XXIII- "Zeliha Karadere"

İlahi bakış açısı (Yazardan)

29 Ekim 2020

Çocukların kaburgalarının arasında annelerinin resmi vardı doğarken. Babalar ise kendi portrelerini doğduktan sonra avuç içlerine çizerlerdi çocuklarının. Annelik o yüzden içgüdüseldi.

Annenin ciğeri daha farklı yanar, anne daha farklı sever, anne daha farklı üzülürdü.

Babaların sevgisi yüreği kadardı. Yüreği büyük olanın parmaklarından dökülen portre daha güzel olurdu.

Öksüzlük ve yetimlikse ikiz kardeş gibiydi. Yabancı olan ayıramaz, sahibiyse tek bakışından ayırt ederdi.

Ruh acıyla büyürse kişiyi yetim, yalnızlıkla büyürse kişiyi öksüz bırakırdı.

Zeliha Karadere.

Öksüz ve yetimliği üstüne yama, boğazına lokma, başına çatı, üstüne yorgan yapmış o can. Ölüm yaşayan insanlar için de mümkün müydü?

Mümkündü.

Zira mümkün olmasa Zeliha ne öksüz ne de yetim sayılırdı.

Annesi tarafından emzirilmeyen bir çocuğa öksüz olmadığını söyleme hakkınız olmazdı.

Babanızın iyi ya da kötü, güzel ya da çirkin bir portresi yoksa avucunuzun içinde yetimlik size biçilmiş bir kaftan gibi olurdu.

Zeliha Karadere.

Avucunun içi boş, ağzına anne sütü değmemiş o beden.

Bir beşik vardı, içinde bir bebek uyuyordu. O beşiği sallayan o minik canın ağabeyi olmuştu, halası olmuştu, evin çalışanı olmuştu.

O beşik ne annesi ne de babası tarafından hiç sallanmamıştı.

O bebeği uyutan hiçbir zaman anne babası olmamıştı.

Kulakları hep paslıydı, ninni söyleyeni olmamıştı.

Karnı hiçbir zaman tam doymamıştı.

Annesi o bebeği hiç emzirmemişti.

Babası hiç kucaklamamıştı.

Ateşler içinde yanan alnına anne babasının dudakları hiç değmemişti.

Zeliha Karadere.

Varlık içinde yokluk, güzellik için kötülük, koca aile içinde yalnızlık çeken o kız çocuğu.

Kolundaki morluk, iki göğsünün arasında söndürülmüş sigaranın sızısı, parçalanan dizlerinin yanışı. Bir de şey. Alamadığı nefesler. Bu kadar acı çekerken neden bir de nefes alamıyordu? Gözyaşının aktığı o minik delik büyümüş olabilir miydi? Olmalıydı, başka türlüsü açıklayamazdı bu akan yaşlarını.Dünden beri kurumadan tekrar ıslanan saçlarının tek sebebi çıkmadığı banyoydu. Niye bir türlü temizleyemiyordu kendini? Niye bu histen kurtulamıyordu?