Basic Bitch. (VOLTOOID!)

11

Ik word weer wakker uit mijn trans door Maysae die schreeuwend een fles water over me heen gooide. Nadir en Moes komen rennend de kamer binnen. 'Is er weer wat gebeurd?' Vraagt Nadir. Maysae knikt en houdt haar handen voor haar gezicht. 'Ik breng haar naar het ziekenhuis en jij gaat mee.' Zegt Nadir terwijl hij naar Maysae wijst. Moes doet zijn schoenen aan ;'Ik ga ook mee.' Zegt hij. 'Moet ik Bram bellen?' Vraagt hij nog. Ik schud mijn hoofd. 'Nee niet mijn vader alsjeblieft.' Zeg ik. Hij knikt en loopt alvast naar zijn auto.

'Hoe kent hij papa?' Vraagt Maysae verbaasd. Ik negeer haar. Nadir tilt me op en legt me in de auto neer. 'Ik kan gewoon lopen.' Zeg ik. Hij komt naast me zitten en kust mijn hand. 'Het komt goed.' Zegt hij. Ik voel me gelijk weer rustig, deze jongen maakt me echt rustig. Moes start de auto en rijd richting het ziekenhuis.

Daar aangekomen mogen we meteen doorlopen en worden we meteen geholpen. Ik kies er toch voor om in me eentje naar binnen te gaan aangezien ik niet wil dat zij weten wat er aan de hand is. Ookal wilt Nadir dolgraag mee word hij toch tegengehouden door de artsen. Ik ga liggen op een ligstoel en word meteen onderzocht. 'Kan je zwanger zijn?' Vraagt de arts. Ik schud meteen mijn hoofd. Dit is onmogelijk, ben niet eens ontmaagd. Hij gaat verder met kijken en stelt toch voor om een echo te doen voor de zekerheid.

Hij smeert een glibberig koud spul op mijn buik en maakt de echo. 'Niks aan de hand.' Zegt hij met een knipoog. Ik haal opgelucht adem. 'Heb je iets meegemaakt waardoor dit kan gebeuren?' Vraagt hij. Ik tik met mijn lange nagels op de rand van de tafel en schud mijn hoofd. 'Je kan me vertrouwen mevrouw Amrani, ik heb een geheimhoudingsplicht.' Zegt hij. Ik probeer me groot te houden maar barst toch in tranen uit. Ik vertel hem het hele verhaal van A tot Z. Nadat het verhaal is afgelopen komt hij meteen met een diagnose PTSS. Een posttraumatische stress-stoornis. Hij stelt me voor om naar therapie te gaan en maakt meteen een afspraak voor me voor als ik terug ben van Nederland.

'Vertel dit alsjeblieft niet aan hun.' Zeg ik. Hij knikt en geeft me een hand. 'Let goed op jezelf, je kan altijd bellen als het echt niet gaat.' Zegt hij. Ik voel de angst in zijn stem en krijg rillingen. Ik loop naar de wachtruimte en zie Nadir, Maysae en Moes al staan. Nadir loopt naar me toe en houdt mijn hand vast. 'Gaat het?' Vraagt hij bezorgd. Ik knik en glimlach lief. 'Het was niks, komt doordat mijn maag extra hard moet werken.' Zeg ik. Nadir haalt opgelucht adem en loopt naar de auto samen met Moes. Maysae rent op me af en begint meteen vragen te stellen. Ik negeer ze allemaal, ben hier te moe voor.

'Waar gaan jullie heen dames?' Vraagt Moes die achter het stuur zit. Ik kijk naar Maysae en wil zijn vraag beantwoorden maar Nadir was eerder. 'Breng ons naar mijn huis.' Zegt hij. 'Maar je m....' zegt Moes. Nadir onderbreekt hem;' Nu.' Zegt hij. Moes start de auto meteen en rijdt richting Nadir. Dit is de eerste keer dat ik ga zien waar Nadir woont.. stiekem vind ik het reuze spannend.

Moes stopt even later voor een hele mooie alleenstaande villa. 'Welkom dames.' Zegt Nadir. Hij stapt uit en houdt de deur voor ons open. 'Oeh elegant hoor.' Zegt Maysae grinnikend. Ik rol mijn ogen en stap uit. Ik kijk naar het uitzicht en word meteen rustig. 'Ga je mee broer?' Vraagt Nadir aan Moes. Moes schud zijn hoofd. 'Moet morgen naar boss.' Zegt hij. Nadir moet lachen. 'Handek je zegt iets doms.. boss gaat ook naar Nederland.' Zegt hij. Hij gooit de autodeur dicht en loopt naar binnen.

'Heb beneden 2 logeerkamers en boven ook 2, kijk maar waar jullie willen slapen.' Zegt Nadir terwijl hij zijn schoenen uit trekt. Maysae rent meteen naar boven en laat ons alleen achter. Nadir komt dichterbij en duwt me tegen de muur aan. Hij staat heel dichtbij en ik voel zijn ademhaling gewoon. 'En nu ga je zeggen wat de arts echt zei.' Fluistert hij in mijn oor. Ik schud mijn hoofd en kijk hem diep in zijn ogen aan. 'Niks Nadir.' Zeg ik zacht. Ik blijf hem in zijn ogen aankijken zodat hij denkt dat ik niet lieg want als ik lieg kijk ik altijd weg. Hij knikt en loopt weg. 'Ik geloof je.' Zegt hij. Ik voel een enorme schuldgevoel omhoog komen en wil het liefst keihard schreeuwen maar ik hou me rustig.

Ik loop naar de logeerkamer en doe meteen mijn kleren uit. Ik blijf achter in mijn lingerie en kijk in de spiegel. Ik heb nog steeds lichte blauwe plekken van de dag dat Idriss me had geduwd en getrokken. Ik word afgeleid door geklop op de deur. 'Maysae kan je me niet alleen laten voor 1.......' De deur werd geopend en ik stopte met praten. Toen ik Nadir's hoofd zag schrok ik en zette ik een stap opzij. 'Uhmm... uhm... wat doe jij hier?' Vraag ik geschrokken. Ik pak een handdoek van de grond op en gooi hem over mijn naakte lichaam heen. 'Wie heeft je pijn gedaan schatje? Vertel het me.' Zegt hij. Hij komt dichtbij en bijt op zijn lip. Zijn handen gaan naar de handdoek die hij van mijn lichaam af trekt. Hij duwt me tegen de muur aan en kust me in mijn nek. Ik krijg er rillingen van door heel mijn lichaam. Ik sluit mijn ogen en voel hem naar beneden gaan. Hij kust mijn blauwe plekken en draait er rondjes op met zijn tong.

'Nadir..' fluister ik. Hij stopt met kusjes geven en gaat weer staan. 'WIE HEEFT JOU DIT AANGEDAAN?' Schreeuwt hij kwaad. Hij spant zijn kaken en stoot keihard tegen de muur aan, er ontstaat een heel gat in de muur. 'Als jij niet gaat praten kom ik er wel achter, en niet alleen ik maar ook je vader.' Zegt hij. Hij geeft me de handdoek aan, loopt de deur uit en laat me alleen achter.