PROFESYONEL [F•]

32🩸 "Görkemli majesteleri"

"Bir gün tüm ruhlar toplanacak ve geçmişlerini izlemek için dünyayı elleriyle döndürecekler bir kere. Bir kere duraksayacak dünya. İşte o zaman, bizim hikâyemiz başlayacak..."

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. 🤍

İnstagram hakugu

🔳🔳🔳

"Bir anda ortadan kaybolan hayali dostun, tuhaf ayak hareketlerin, verdiğin ip uçlarınla sen bize tam olarak ne anlatmak istiyorsun?"

Kadın gözlerinden boşalan yaşla bize bakarken Haris'in sorusuna cevap vermemişti.

İçeri giren herkes bir kez de olsa kadını baştan sonra inceleyip öyle kenara geçiyordu. Ben hala masada oturmaya devam ederken öne doğru bir adım atan Onur "Bak burası polis merkezi, korkmana gerek yok. Anlat her şeyi," dedi. Ses tonu nazikti ama kadın ağlamaktan ötesine geçemiyordu.

"Dinlenildiği için rahat hissetmiyor bence."

Emre'nin fikri ile kadın ona baktı ve başını hızlı hızlı salladı. Emre haklıydı.

"Konuşamıyorsan, yazabilirsin."

Benim cümlemden sonra da bana bakmıştı. Masadan kalktım ve cebimdeki bot defteri ile kalemi önüne uzattım.

"Yaz hadi. Her şeyi yaz."

Kadın bir kere daha başını sağa sola salladığında Meriç düşünceli bir şekilde kollarını önünde birleştirdi. Herkes çaresizce kadına bakmaya devam ederken o kendinden geçercesine ağlamaya devam ediyordu. Mutlaka bir şeyler vardı ama anlatmaya korkuyordu. Topuğuna yapıştırılan çipe kadar ne tarz işkenceler yaptıklarını bilmiyorduk. Bu yüzden üstüne gitmedik ve sorguyu orada keserek kadını hücrelerden birine aldık. Demir parmaklıklar ardına geçse de ağlaması durmamıştı. Hüzünden ziyade korkuyordu. Gözlerindeki korku beni bile ürkütmüşken onu orada bıraktım ve üst kata çıktım.

Bizimkiler hala sorgu odasındalardı. Meriç masaya oturmuş aldığı notların üstünden geçerken Onur Emre ve Haris üçlü grup kurmuş konuşuyorlardı. Yağız gitmişti ve onun yerine Cihanşah gelmişti.

"Heyzır hadi eve gidelim."

Emre'nin teklifini kibarca reddettim.

"Teşekkür ederim, bugün emniyette kalacağım."

"Hadi ya. Onur sen?"

"Ben de bugün eve gitmeyeceğim. Doldurmam gereken dosyalar var."

"Haris?"

Haris'le söz geldiğinde göz göze geldik. Benim niye kaldığımı merak ediyor gibiydi ancak "Gidelim," dedi. Belki de ben yanlış anlamıştım. Merak falan etmemişti. Başımı yere indirdiğimde Meriç "Heyzır revir boş. Uyumak için orayı kullanabilirsin," dedi.