HE'S INTO HER Season 3 | COMPLETED |

CHAPTER 206 : FAITH

FAITH

EERAH ANITHA'S POV

"HINDI KO talaga maintindihan kung bakit pati tayo ay kailangan nilang imbitahan," tatawa-tawang sabi ko habang nasa byahe kami papunta sa bahay ng kapatid ni Lohr.

Inimbitahan kami ni Chairman Enrile. May inihanda raw silang maliit na party para kay Lohr. Gusto ko talagang matawa nang sabihin sa 'kin 'yon ni daddy. Hindi ako makapaniwala at talagang gustong manakit ng ulo ko sa sobrang pagpipigil ng tawa.

Kung alam lang niya na ako ang dahilan sa inabot ng apo niya, baka murahin niya pa ako kapag nakita niya ako ro'n ngayon.

Pero nang maisip ko si Maxpein ay biglang naningkit ang mga mata ko. Maging ang noo ko ay sumobra sa pagkakakunot. Hindi malabong nando'n din siya, imposibleng mawala siya ro'n.

Hindi ko alam kung handa na ba akong harapin ang babaeng 'yon. Baka kung ano ang magawa ko kapag nakita ko siya. Bagaman may mga nabuo na kaming plano, sinabi ni Sin na kailangan muna naming maghintay ng hudyat niya at ng aking ama. Hindi na kami maaaring magpadalos-dalos dahil traydor ang kalaban.

Pagsisisihan mo ang ginawa mo sa 'kin, Maxpein! Ang lakas ng loob mong akyatin ang bahay namin. Hindi mo ba naisip na ang bawat hindi magandang nangyayari sa 'min ay may kaukulang ganti?

Ngunit sa kabilang banda ay naalala ko rin si Lohr, lalo na ang lagay niya. Hindi ko rin alam kung paano siyang haharapin sa pagbalik niya. Hindi ko alam kung may nalalaman na ba siya sa ngayon at kung ano ang mga hakbang na gagawin niya laban sa 'min. Napapikit ako sa sobrang pag-iisip, parang gusto ko na tuloy magsisi dahil mukhang ako ang nagkamali. Ako ang naging padalos-dalos sa pagkilos nang hindi iniisip ang mga posibleng mangyari o kahinatnan ng mga kilos ko.

"Hindi malabong nandoon ang babaeng tinutukoy ninyo," mayamaya ay sabi ni daddy.

Walang lumingon sa kaniya ngunit pare-pareho kaming gumalaw ang mga mata papunta sa gawi niya. Naging matunog ang malalim niyang buntong-hininga. Hindi ko malaman kung tama ba ang naging reaksyon ko, palihim akong ngumisi at itinuon ang paningin sa labas.

"Ano ang plano ninyo?" dagdag niya pa.

"Wala." Iyon ang tanging isinagot ni Cargosin, hindi naman na nagsalita pa ang Chairman. "Mahirap gumawa ng gulo sa hindi natin teritoryo, Chairman."

Hindi alam ni daddy ang ginawa kong 'yon kay Lohr. Hindi ko lalo alam kung ano ang magiging reaksyon niya kapag nagkataon kaya wala na rin akong balak na ipaalam pa iyon. Ewan ko kung bakit hindi man lang ako nagdalawang-isip na gawin 'yon. Pero sa t'wing maiisip kong magagalit ang daddy kapag nalamang may kinalaman ako ro'n ay hindi ko maiwasang matakot. Malalaman niyang lumilihis kami sa mga plano niya. Masyado siyang maraming iniisip ngayon kaya hindi pwedeng dumagdag pa ako.

Bagaman mabagal ang byahe, hindi nagtagal ay narating namin ang village kung saan nakatira ang mag-asawang Echavez. Gusto ko pang mangiti dahil alam kong doon din nakatira si Lovemir. Pero hindi ko maiwasang mainis nang maalala ang naging huling pag-uusap namin.

Siguro naman ay wala na 'yon sa kaniya. Pwede siguro akong makipagkita sa kaniya mamaya, o di kaya naman ay bibisitahin ko na lang siya. Pero agad din akong natigilan sa sariling naisip. Nangunot ang noo ko at palihim na napapikit. Bakit naman kailangan mo siyang makita pa, Eerah? Ano ang iyong dahilan? Nagpakawala ako nang malalim na hininga 'tsaka umibis ng sasakyan.

Agad kong tinanaw ang bahay na 'yon sa harapan namin. Maliwanag at mukhang may salo-salo nga na nagaganap kung titingnan. Malakas ang sound system sa paligid pero mukhang iilan lamang ang bisita.

Iginala ko pa ang aking paningin sa labas ng garahe nila at iilang sasakyan lang ang aking nakita. Inalalayan ako ni daddy papalapit sa gate, kasunod naman namin sina Cargosin at Christian. Agad na nagpatiuna si Christian at pinindot ang doorbell, hindi nagtagal at lumabas na sina Chairman at Dean Enrile.