Yeonjun kapısında bekleyen Soobin'den habersiz bir şekilde erken uyandı.Her zamanki gibi mutfağına gidip kahvesini aldı.Salona geçip koltuğa oturdu.Hiçbir şey yapmıyor sadece kahve içiyordu o da uyanık kalmak içindi.
Yemek yemiyordu bile.Arkadaşlarının zorla yedirdiği lokmaları bile kusuyordu gizlice.
Okula gitmesi gerekiyordu.Ama bırakın okula gitmeyi 1 adım atma gücünü bile kendinde zor buluyordu Yeonjun.Üstelik okulda birde Soobin ile sıra arkadaşı iken gitmek daha zor geliyordu.Eğer annesi kızmamış olsa zaten gitmezdi ama mecbur gidiyordu işte.
Kahve bittikten sonra odasına geçti.Köşeye fırlattığı çantasının içine bir tane defter ve kalem koyup kenara koydu.
Dolabından her zamanki gibi siyah kotunu çıkardı.Üstüne rastgele bir tişört aldı.Bakmadan üstüne giyip aynaya baktı.Aynaya bakmasıyla yüzü düştü.Aptal bir tişörtün bile Soobin'i hatırlatması adil değildi.
Bu tişörtü Soobin Yeonjun'a almıştı geçen sene.'Kendim giyeyim diye aldım heveslenme hiç'demişti, beraber gülüşmüşlerdi.
Üstünden çıkartıp uzun kollu bir sweat giydi.Çantasını da alıp odadan çıktı.
Kapıyı ittirip açarken kapıya takılan bedenle duraksadı.Çünkü Soobin tam karşısında kafası öne eğik duruyordu.
~
Sessiz sokakta ikilinin ayak seslerinden başka ses duyulmuyordu.Ne konuşuyorlardı,ne birbirlerine bakıyorlardı.
Soobin'in de Yeonjun'un da içinde konuşma tutkusu vardı ama ikiside buna cesaret edemiyordu.
Soobin kafasını kaldırıp Yeonjun'a baktı.Sarı ne kadar yakışmış diye düşündü.Pembe saçlarının yerini hiç bir şey tutmasa da bu da yakışmıştı Yeonjuna.
"Özür dilerim."diye mırıldandı Yeonjun.Soobin şaşırıp duraksadı.
"Neden?"diye sordu kekeleyerek.
"Her şey için.Arkadaşlık duygularına ihanet ettiğim için, seni...seni sevdiğim için."dedi Yeonjun hala Soobin'e bakmıyordu.
Soobin Yeonjun'un yanına yaklaştı.Çenesinden tutup kafasını yukarıya kaldırdı.Yeonjun'un dolu gözlerini görmesiyle kalbine bir ağırlık çöktü Soobin'in.
"Yeonjun, bunun için özür dilemene gerek yok.Hislerin çok değerli ve bir hata değil.Sen hala benim için küçük Juniesin.Ileride bizim için ne olur bilmiyorum ama..."deyip duraksadı Soobin.
"Ama?"diye tekrarladı Yeonjun.
"Ama, şuan mutlu ol olur mu?"dedi Soobin.Yeonjun'un kafasını karıştırıp önden yürümeye başladı.Taehyun'un dediklerini yapmıştı işte, içinden geleni söylemişti.
~
Yeonjun yanında oturan Soobin yüzünden ders odaklanamıyordu.Soobin'in onu sevdiğini bilmesi hala garip geliyordu.
