One Shot Collection

invented

I hardly knocked on his door as if I can destroy it using my hard knocks.

I was about to knock again when he harshly open the door.

He's still the same. Old stuffs inside his bedroom. Old clothes. Old long hair. Dirty room. Dirty clothes. Everything inside of his bedroom is damn dirty.

I entered his room and look around. He's still inventing some stuff. Creepy stuffs.

"Clean your room." I command him like as if he's going to obey it.

He's staring at me, confused.

"Quit staring and start cleaning this damn room Sebastian!" I shouted. He hurriedly start cleaning the room.

I turned my back and start walking away from his room until I reached the ground floor of his own mansion.

I lay on the couch to take some rest while waiting for him to finish cleaning his room.

——★

Napabalikwas ako ng bangon when I felt some tickling sensation in my foot.

I looked at him angrily. I rolled my eyes when he smirks.

"How's you room?" I ask.

Imbis na sumagot ay itinuro nya lang ang daan.

I rolled my eyes again.

I started walking upstairs until I reach the front of his bedroom.

I was about to enter thr room when some crazy stuff appear infront of me.

"AHHHHHHHHHHHH!! Get that damn creepy stuff out of my sight!!" I shouted while covering my eyes.

"HAHAHAHA." A scary and loud laugh echoes in the whole mansion.

"Bastard!" I shouted again.

He started removing his creepy invention and put it on the stock room.

"Are you planning to kill me!?" I madly shouted.

"I'm sorry Kiesha." He apologized.

"So where's my room?" I ask him so I can now take some rest. AGAIN.

"There." Turo nya sa katabing kwarto ng stock room, it gives me a weird feeling. Nagtayuan lahat ng balahibo ko ng sumulyap ako sa stock room.

"Seriously, Sebastian?"

"Yes. Is there a problem Kiesha?"

I just rolled my eyes and started walking towards my room.

He's now my damn husband for no acceptable reason! My mom and her dad make fun of us. I don't hate him, I just don't like him.

I let out a sigh when I open the door. I open the light and saw a very big room. Masters bedroom, huh.

I hurriedly jump when I reach the California King bed when I felt some presence at my back but when I look onto the door, there's nothing.

Nakahinga ako ng maluwag dahil wala akong nakita. I was about to sleep ng bigla nalang namatay ang ilaw.

Nanginginig ang buong katawan ko ng kasunod ng pagkawala ng ilaw ay ang pagsara ng pinto.

"STOP IT SEBASTIAN!" I shouted.

I heard a chuckle. It wasn't him. Damn!

"STOP THIS TRICK, IT'S NOT FUNNY!" I shouted again.

Binalot ko ang sarili sa kumot na gamit ko.

"Do you wanna play with me?" So creepy. Rinig ko ang boses ng isang bata, kung hindi ako nagkakamali ay nasa bandang pintuan sya!

"Who are you?" Tanong ko pero walang sumagot.

Rinig ko ang ingay na nagmumula sa kung anong bagay na sumasayad sa sahig.

"I'm Sebastian's sister." She answered. I can now hear her voice near my ear.

Naestatua ako sa kinalalagyan ko ngayon. Hindi ko magawang tumingin sa kahit na saan. Hindi ko magalaw ang aking ulo.

Tanging ang mga mata ko lang ang naigagalaw ko!

"I wanna play." She whispers.

"I don't want to play." I answered.

"Wrong choice." Naramdaman ko ang isang malamig na bagay na bumabaon sa aking tagiliran. Hindi pa sya nakuntento hinay hinay nyang pinipihit ang kotselyo na naging sanhi ng napakalakas kong sigaw dahil sa napakasakit na pakiramdam.

Akala ko tapos na pero, nanlaki ang mga mata ko ng biglang bumukas ang ilaw at tumambad ang nakangising si Sebastian na may hawak na lubid, kotsilyo at kung ano ano pang bagay na nakakamatay.

"S-Sebastian. Please.. help.. me.."

Isang napakalakas na tawa nanaman ang bumalot sa loob ng kwarto.

"Let's play." Sabi nya bago dahan dahang lumapit saakin.

"No. Please."

"Kill her." Sabi nya sa manikang nasa gilid ko.

"Let's play." Umiling uling ako sa manikang nasa harap ko ngayon.

Sya ang manika na tumambad saakin kanina sa kwarto ni Sebastian.

"Please no." Huling nasabi ko bago sya magsimulang makipag laro saakin.

Kinuha nya ang mga gamit kay Sebastian. Una ang lubid. Ginapos nya ako sa isang upuan nilagyan ng tape ang bibig. Naka gapos ang kamay at paa.

Iiling iling ako habang umiiyak. Hindi ko alam na ganito pala si Sebastian. Akala ko hindi totoo ang mga balita tungkol sakanya.

Wala akong ibang nagawa kundi panoorin ang mga gagawin nila sakin.

Nakita ko ang hawak na limang kutsilyo nung manika na imbento ni Sebastian. Lumapit sya saakin at isa isang sinaksak ang kutsilyo sa iba't ibang parte ng aking katawan. Sa hita, sa braso, sa magkabilang kamay at paa. Wala akong ibang magawa kundi ang umiyak dahil hindi ako makasigaw.

Sumunod naman ay ang hawak nyang dalawang gunting. Tinanggal nya ang tape na nasa bibig ko. Sinusubukan nyang buksan ang bibig ko pero pilit kong sinasara ito.

Sa kasamaang palad masyado silang matalino. Mas diniinan nya ang pagkakabaon ng kotsilyo na nasa hita ko dahilan para bumaon ito lalo na naging sanhi ng napakalakas kong sigaw.

Nang maibuka ko na ang aking bibig dahil sa pagsigaw ay ginawa nya na ang kanyang balak. Sinimulan nya nang gupitin ang magkabilaang pisngi ko.

Nanghina na ang buong katawan ko sa sobrang sakit at hirap na nararamdaman ko.

Peor hindi pa don natatapos ang lahat. Bago pa man ako mawalan ng malay at dinukot nya ang dalawang mata ko. Tanging kulay pula nalang ang naaaninag ko.

Naubusan na ako ng lakas para maka sigaw dahil sa sakit at namanhid na ang buong katawan ko.

And all went black.

END.

petsa kung kelan nasulat: July 14, 2019 at 8:18 PM