Chained to the Alpha

KABANATA 9

Anael Kreiss Perez

Wala pa man sa kalagitnaan ang bonfire party ng unibersidad pero eto si Anael at nakatayo sa tapat ng pinto ng kanilang bahay habang akay ni Lanie. Alam ni Anael na magtataka o magugulat ang nakakatanda niyang kapatid kapag nakita nitong umuwi na siya at hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya sa nakakatandang kapatid. Kung anong palusot ang sasabihin niya.

"Don't worry, I got you." Biglang turan ni Lanie bago kumatok sa pinto.

Naka-ilang katok pa si Lanie bago tuluyang bumukas ang pinto. Bumungad sa kanila ang kuya Aron niya na magulo ang buhok at nakasabit ang headset nito sa leeg. Oo nga pala, sinabi pala nito na magiging abala ito sa paglalaro.

"Oh, napaaga ang uwi mo." Nagtatakang aniya.

Akmang sasagot si Anael nang unahan siya ni Lanie.

"Inuwi ko na dahil masama ang pakiramdam." Aniya Lanie.

Kumunot naman ang noo ng kuya ni Anael bago hawakan ang noo niya para tingnan kung nilalagnat ito.

"First day of menstration niya kaya inuwi ko na." Dagdag pa ni Lanie na nagpatango sa kuya ni Anael.

"I see, I see. Oh siya, pasok muna kayo." Sabi ni Aron bago lakihan ang pagkakabukas ng pinto.

"Ay hindi na ho. Hinatid ko lang si Anael atsaka kailangan kong bumalik agad sa univesity." Pagtanggi ni Lanie bago alalayan si Anael papasok sa bahay. Hindi na rin ito pumasok, hanggang sa bukana lang ito ng pinto.

"Thank you, Lanie." Anael mouthed.

Ngumiti naman ang kaibigan bago tuluyang maglakad pabalik sa sasakyan nito. Hinantay muna ni Anael na umandar ang sasakyan ng kaibigan bago tuluyang isara ang pinto. Bumalik naman sa pagkakaupi sa sofa ang kuya niya at tinuloy ang laro.

"Umakyat ka na sa kwarto mo. I'll prepare your heating pad after this round, okay?" Aniya Aron habang abala sa nilalaro.

Tinapik ni Anael ang balikat ng kuya niya.

"No need, Kuya. Matutulog na rin ako eh. Goodnight!" Sabi ni Anael nang medyo ginanahan ang boses para kahit papaano ay hindi mag-alala ang nakakatandang kapatid.

"Okay, sabi mo– Shit! I almost win that round!"

Natawa si Anael. "Focus on your game kuya!"

Bahagyang ibinaba ni Aron ang headset atsaka nilingon si Anael. "Basta, tawagan mo ko kung may kailangan ka."

Tumango si Anael bilang sagot pagkatapos ay umakyat na. Naging dahan-dahan ang paghakbang niya dahil hanggang ngayon ay nanghihina pa rin ang tuhod niya dahil sa kaba at takot.  Anael suddenly felt concious even though she's inside her house. Tila ba hindi siya komportable sa mismong bahay niya kung saan dapat ay nakakaramdam siya na ligtas siya.

Halos takbuhin na ni Anael ang daan papasok sa kwarto niya. Ang una niyang ginawa ay ang buksan ang ilaw, sunod naman niyang isinara ang bintana at ibinaba ang mga kurtina nito. She's having an anxiety. Hanggang ngayon ay nararamdaman pa rin niya kung ano ang naramdaman niya kanina noong nasa unibersidad sila. Na tila ba may nakatingin lang lagi sa kaniya.

Nabaling ang tingin niya sa kamay. Naalala niya bigla ang kulay pulang papel, ang nakasulat doon, at kung ano ang nangyari kanina sa locker room ng unibersidad nila. Gusto niya na lang umiyak sa takot at kaba. Ang mga kamay niya ay nagsimulang manginig.