Chapter 32

58.8K 1.1K 223
                                    

Agad na natawa ang lalaki nang madatnan ang asawa na nakaupo sa sofa ng sala.

He smiled sweetly when he met Miracle's eyes. Mabilis siyang umupo sa tabi nito bago ito yakapin nang mahigpit.

"Napagod ka ba nang sobra?" malambing nitong tanong.

He nodded his head. "Yeah. I miss you."

She chuckled. "I miss you too. Kumusta ang trabaho mo? I heard from Enica that you were stressed out."

Trigger slowly let go from the hug as he caress her soft cheeks. "Don't worry about me. I just disposed a trash."

Kumunot ang noo ng kaharap. "Huh? Dump site ba ang pinuntahan ninyo? Maligo ka nga kung gano'n!"

He let out a laugh.

"I already changed my clothes. Mabango na ako, baby," saad niya bago marahang patakan ng halik ang malambot nitong labi.

Miracle smiled sweetly before hugging him. "Sige na, mabango ka na. Ito naman, I was just joking around."

Pinulupot niya ang mga braso sa baywang nito. "What did you do while I was away?"

"I talked to Shanelle! Ang saya pala talaga niyang kausap," humahagikhik na sagot nito.

He smiled upon seeing her happy face. "Anong pinag-usapan ninyo?"

"Wala naman masyado. Pero tinuruan niya akong magluto ng ibang pagkain na lagi raw naming pinagkakaabalahan noon. She's such a bubbly person and I am a fast learner," Miracle added while giggling.

Trigger raised his brow. "My wife's starting to regain her energy."

"Siguradong magiging okay na ulit ako. Pero ang boring kaya rito sa bahay, Trigger. Gusto ko ring lumabas labas."

Umangat ang sulok ng labi niya. "Saan mo gustong pumunta?"

"I heard from Shanelle that Cebu's famous for dried mangoes. I want to go there!"

Mabilis na nawala ang mga ngiti ni Trigger nang marinig ang lugar na binanggit nito.

Cebu.

The place where he almost died.

Muling bumalik lahat ng alaala niya mula sa aksidenteng nangyari sa kaniya sa lugar na 'yon. The trauma, the terrifying sounds of broken glasses, the pain he felt.

All of those. It started coming back.

He wasn't scared for his life that moment. He was traumatized, he was scared, because of the thought that he'll never have a chance to see Miracle again once he end up dead.

"Trigger?"

Nabaling ang atensyon niya sa asawa nang tawagin siya nito.

"Y-Yeah?" he answered.

"I said I want to go to Cebu with you," muli nitong paglilinaw.

Simula nang mangyari ang aksidenteng 'yon ay hindi na siya muling tumapak pa sa Cebu. Hearing the place's name makes him suffocate.

Gusto niyang sabihin sa asawa ang lahat lahat. But seeing the happiness and excitement in Miracle's eyes stopped him.

"We'll go to Cebu, then. I'll take you t-there tomorrow," nauutal niyang sagot.

Bumalandra naman ang saya sa mukha ng babae nang marinig ang sinabi niya. "Thank you, Trigger!"

He smiled sweetly before hugging her tight. Nang isiksik niya ang mukha sa leeg ng asawa ay mariin siyang napapikit.

Scenes are flashing inside his mind.

It's like he was in that incident again.

He quickly got up from his seat. Gently letting go of Miracle.

"I'll just drink water," paalam niya atsaka mabilis na tinakbo ang kusina.

His hands are trembling when he got the chance to reach his medicine. Mabilis niyang binuksan ang maliit na bote at uminom ng isang piraso no'n.

He clenched his fists as his heart beat went abnormal. Parang gusto niyang matumba sa sobrang sakit ng dibdib.

Trigger experienced this when he heard the word Cebu after encountering the accident. After that, he was fine. Pero ngayon na muli niyang naalala ang pangyayaring 'yon, inatake na naman siya.

He bit his lower lip when he felt the pain inside his head. It kept on bothering him.

"Fuck. Stop," bulong niya habang dumadaing pa rin sa sakit na nararamdaman.

"Trigger?"

Parang isang kurap na nawala ang lahat ng sakit na nararamdaman niya nang maramdaman ang haplos ni Miracle sa likuran niya.

The only way he can calm down is through her touches.

He hid the bottle of his medicine before hugging his wife. "Hey."

"Are you okay? You look pale. May nasabi ba akong hindi maganda? May nararamdaman ka ba?" nag-aalala nitong tanong.

He shook his head. "I'm fine. Just let me hug you for a minute."

Naramdaman naman niya ang pagtango ng asawa. Yumakap din ang mga braso nito pabalik.

"Calm down, Trigger. I can hear your loud heartbeat. Parang hindi ka talaga okay."

"Nah, baby. I'm fine. Abnormal lang talaga ang tibok ng puso ko kapag nadidikit ako sa 'yo," he joked around.

"Huh?" Tarantang lumayo ang babae sa kaniya. "May allergy k-ka ba sa akin?"

He chuckled mischievously as he shook his head again. "I'm just addicted to your presence."

Mas lalong lumakas ang tawa niya nang makita ang pamumula ng mga pisngi ng babae.

"Ikaw talaga." Miracle pouted her lips before gently hitting his chest. "Lagi mo na lang akong binibiro."

"What?" maang-maangan na tanong niya rito. "I'm really addicted to you. I'm not joking around."

His wife just frowned as she held his hand. "Basta pupunta tayong Cebu, ha?"

Alanganin siyang tumango. "Of course. I'll take you everywhere you want to go."

"Hindi ba hassle ang byahe?"

Umiling siya. Back then, it was. But now, he's going to make sure that he'll drive safely especially that Miracle is with him.

Nilingon niya ang asawa nang humakbang ito papalapit para yakapin ang braso niya.

"I wonder how beautiful Cebu is, I'm sure that it's a good place," bulong nito.

His eyes drifted down on the floor.

Hindi niya alam kung sigurado ba siya sa desisyon. His trauma might bother him again. Ayaw niyang mag-alala ang asawa sa kaniya kapag nakita siya sa ganoong sitwasyon.

But he doesn't want to disappoint Miracle.

His trauma over his wife.

Hell yeah he'll choose his wife all over again kahit mabaliw pa siya.

Hinalikan niya ang sentido ng babae at inakay ito muli papunta sa sala. Wala na siyang pakealam sa puwedeng mangyari. As long as Miracle's happy, he's fine with that.

KNIGHTS I-6: Pursuing Cinderella (Trigger Knights)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon