The Winter Wind | Yizhan

Bölüm 7: Reset

Sıcak bir duş Xiao Zhan'ın ihtiyaç duyduğu hard reset* idi.

Ama sular başından aşağı hızla dökülüp onu hırpalarken, az önce Wang Yibo'ya bakarak mastürbasyon yaptığı gerçeğinin bir yolunu bulması ve kafasını doldurması oldukça can sıkıcıydı.

Performans yüzünden oldu, kendini böyle avutuyordu. Damarlarında kan akıp da o performansı izleyen herkes tahrik olurdu. Yibo tam anlamıyla dans eden bir afrodizyak.

Xiao Zhan yüzünü suya doğru kaldırdı, elli ıslanmış saçlarının arasında kaymış ve bir kez daha, iradesinin dışında, Yibo'nun sözleri zihninde yankılanmıştı.

"Seni istiyorum."

"Zhan-ge...bana beni istemediğini söyle."

Cinsel uyarılma midesine bir yumruk oturtmuş ve beli acı üzerine hafifçe bükülmüştü. Acıyla, musluğu küt diye kapattı ve kabinden çıktı.

Sonrasında oturma odasına dönmüş, elindeki küçük havluyu nemli saçlarının arasından geçirmişti.

Evi, geniş ya da üzerine çok para harcanmış olmaktan çok uzaktı. Apartman dairesi bir zamanlar üniversiteden profesörüne aitti ama sonrasında, adam iki yıl önce vefat etmişti. Yaşlı adamın hayatındaki etkisi, onu eğlence sektöründeki bu kısma başlatmasıyla karşılaştırılınca ve o ilk yılların zor ve karışık yolları boyunca onu cesaretlendirmesini göz önüne aldığında, vasiyeti veya ailesi olmadığından dolayı evin devlet eline geçmesine gönlü razı gelmemişti.

Mobilyalar basit ve moderndi, ama asıl çekici özelliği çatı katı geniş balkondu. Oradan, Guangzhou bölgesi adası Shamian'ın ufuk çizgisini görebiliyordu. Arka fonda nefes kesici dağ manzarası ve canlı bölge manzarası vardı. Bu gece, tüm parlaklık kara bulutlarla, yarım ayla ve uzaktan gelen bina ışıklarıyla yer değiştirmişti. Yine de kendi çapında iyi bir manzaraydı, o yüzden mikrodalgada ısıttığı çörekleri aldıktan sonra, sandalyelerden birine yöneldi ve serin gece esintisinin tadını çıkarmak için oturdu.

İlk başta sessize oturmuş ve yemişti ama sonra huzursuzlanmaya başladı, telefonu önüne koymuş ve annesini aramıştı.

Onu aramak iki ebeveynini aramaya eşdeğerdi ve aynı beklediği gibi, babasının yüzü ekranda belirmeden önce annesiyle iki kelime edebildi.

Konuşmaları her zamanki gibi ve gamsızdı, sonunda ailenin iki yaşındaki kedisi de gelmişti.

"Adını Karides diye değiştiriyoruz," dedi annesi.

Bu Xiao Zhan'ı güldürmüştü. "Niye? Tüyleri açık renk diye mi?

"Hayır, bütün gün kıvrılıp etrafta yatıyor diye! Kıpırdamıyor bile."

"Ama o her zaman böyleydi ki," Xiao Zhan karşılık verdi.

Annesi kafasını kaşımıştı. "Aslında bize alışır da daha canlı olur diye düşünmüştüm ama ev sanki o burada değilmiş gibi sessiz. Tabii korkunç bir curcuna çıkarma zamanı olarak belirlediği gecenin üçü dışında. Onu başkasına vereceğim!"

"Yapma!" Xiao Zhan itiraz etti. "Onunla hiç zaman geçiremedim."

"Çünkü hiçbir zaman burada değilsin."

Xiao Zhan sessizleşti, annesi de öyle yapmıştı. Sonra tekrar söze girmişti...nazikçe.

"Şu an çalışmıyorsun değil mi?"

Çörekten bir ısırık daha alırken gülümsedi.

"O zaman niye eve gelmiyorsun?"

"Anne bunu daha önce konuşmuştuk."