Accidentally Destiny

CHAPTER 2

Thinarva's POV

Ilang araw nalang magsisimula na ang pasukan sa august 26... I think 5 days before class started, at heto ako imagining things that possibly happen to me in the future...

By the way, change topic muna tayo since hindi niyo pa kilala kung sino ako?

I'm thinarva Zykeiah sandoval, turning 18 in this coming november 27 and take note (NBSB) As in no boyfriend since birth...

Syempre, nag-aaral pa tayo no! dapat lang study first muna and second lang ang lovelife, para maganda ang flow mo sa study...

May manliligaw naman ako, actually marami sila kaya kakasimula pa lang ng ligaw basted na agad, para naman hindi na sila magexpect ng in return sa akin...

Hindi naman ako O.A pagdating sa standard and hindi rin ako nagpapahard to get...

Bakit naman ako magpapahard to get? Kung pwede naman maging easy sa taong mahal mo...

Dapat lang, lahat ng bagay may hangganan at ayaw kung magsisi ako sa huli kaya grab the opportunity kung meron...

Kahit masaktan ako atleast sinubukan ko, lahat naman talaga nasasaktan kapag nagmahal at iyon ang hindi maiiwasang bagay ng isang taong nagmamahal...

Ihanda mo talaga ang sarili mo, kapag nagmahal ka expect the unexpected dapat, para hindi mo maisipan magbigti kapag iniwan ka niya...

Hindi naman talaga ako nagpapahard to get, sabihin na lang natin na may hinihintay akong bumalik...

A person who I accidentally met before, na sana magkita ulit kami...
Ewan ko ba kung kailan napamahal kana saqqqq11...
L.
kaniya t'saka pa siya mawawala...

Nakakabaliw mag-isip lalo na sa mga malalabong bagay...

*kringgg!kringgg* Napahinto ako sa pag-iisip ng magring ang phone ko, kaya kinuha ko agad at sinagot ang tawag ni shan, ang bestfriend kong nevermind...

"Hi shan, kumusta?"Masaya kong bati sa kaniya...

"Ok lang, ikaw ba?"

"Ok lang din, medyo nabobored lang...Wala kase sila mommy nasa business trip sa hongkong."

"Tamang-tama nagyaya si jen satin magmall... Get ready na lang thina, dadaanan ka namin diyan."

"Ok see you later, love you... Bye."excited akong nagpaalam sa kaniya, diba nga opportunity seeker ako haha...

Maganda na rin iyon para hindi ako kalawangin dito sa bahay...GOD! CANNOT BE!!!

Tapos na akong magbihis at nagmadaling lumabas ng bahay ng tinawag ako ni manang sylvia...

"Oh! thina, saan ang punta mo?"God! Dahil sa pagmamadali ko, nakalimutan kong magpaalan kay manang...

Siya lang naman ang pinagkakatiwalaan namin sa bahay, dahil napakatapat niya sa amin...

"Manang, aalis po ako...Nagyaya kase sina jen at shan na magmall."Paliwanag ko...

"Magpapaalam lang po sana ako...
Sorry kung muntik akong umalis ng hindi nakapagpaalam, masyado lang po talaga akong naexcite."Tumatawag kase si mommy sa kaniya kadalasan para ikumusta ako, kaya dapat magpapaalam ako kapag umaalis ng bahay...