Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese yepyeni ve uzun bir bölümden merhaba! Umarım yine beğendiğiniz bir bölüm olur ve keyifle okursunuz. Verdiğiniz destekler ve oylar için yüzbinlerce kez teşekkür ederim.
🖤🕸️🖇️
❝Onaçok benzeyen birini bulursun, ve bu; Zafere en çok benzeyen yenilgidir.❞
Sıkışmış gibiydim sanki; nefes alamıyordum. İçim içime dar gelirken bu yetmezmiş gibi üstüne bir de kafamdaki sesler düşüncelerimi bastırmaya başlamış ruhumu daraltıyordu.
Dikildiğim yerde sustum, sadece sustum. Ta ki suskunluğum boğazlarımı yırtıp kelimelere dökülene kadar. Tiz bir çığlık döküldü dudaklarımdan adımlarım geriledi, bedenim kasıldı. İrislerim Gökhan'ın yerdeki baygın bedenine kayarken ellerimi sımsıkı dudaklarımın üzerine kapayıp çığlıklarımı bastırdım. Titreyen parmaklarım yüzümden aşağı kayarken dizlerimin üzerine çöküp kapının önündeki kan yığınına bakmamaya çalışarak Gökhan'ın yere düşen başını dizlerimin üzerine koydum. "Gökhan." Ellerimi Gökhan'ın yüzüne vurup uyandırmaya çalışırken Karan hızlı adımlarla yanımdan geçip mutfaktan bir çöp torbası getirdi.
Önümdeki görüntüye bakmamaya çalışsam da gözlerim istemsizce boğazı kesilip kapımızın önüne atılan köpeğe kayıyor, yüreğim sızlıyordu. Daha az önce yemek verdiğim köpek şimdi kanlar içinde ayaklarımın önündeydi. "Ahu içeri gir." Duman'ın sesiyle başımı kaldırıp gergin yüzünü inceledim. Titreyen dudaklarım aralanırken başımı iki yana sallayıp aklıma gelen şeyle sertçe yutkundum. "Duman köpek hamile, bir şey yapın." Elleri gergince saçlarına tırmandığında gözlerimi onun üzerinden çekerek hala yerde uzanan Gökhan'a odaklandım. Uyanması için ne yapacağımı bilemiyordum. İçimden 'acaba üstüne kolonya mı döksem' diye geçirirken bulduğum çözümle dudaklarım sinsice kıvrıldı.
Kucağımdaki başını yavaşça yere bırakırken bacaklarımı bedenin yanına sürüyüp dizlerimin üzerinde oturdum. Başım sağa doğru kıvrılırken canının fazla yanmaması için içimden dua edip suratının ortasına okkalı bir tokat attım. Avucumdan çıkan ses Duman ve Karan'ın aniden bana dönmesine neden olurken Gökhan'ın yana düşen yüzünü düzeltip öbür yanağına bir tokat daha attım. "Uyansana be ayı!" Bıkkıncaoflayıp üçüncü tokadımıpatlatırken Duman hızlı adımlarla yanıma gelip havaya kalkan elimi tuttu. "Lan deli, adamı uykusunda mı öldüreceksin? Kolonya koklatsana."
