Hiding the Billionaires son

Chapter 41: good bye

Chapter 41

Third Person Point of View

HALOS dalawang buwan na pala simula ng maalala nya ang lahat. Merung parte sa isip nyang sana ay hindi na nalang sana bumalik ang alaala nya. Ngunit nanaig ang parteng masaya syang bumalik na ang mga iyun, kung hindi nya sana naalala ang lahat ay wala pa rin sya sa piling ng pamilya.

Alam na nya ngayon kung bakit sinabi ni Alle'ng:
You're just angry at her, dad. Nang una silang magkita. Kung bakit galit si Kith ng mapanaginipan nito ang asawa (sya) at kung paano nangilid ang luha  ni Kith tuwing naaalala ang huli nilang pagkikita bago sya mapasama sa pagsabog.

"Nasabi mo na ba ito kay Samantha?"

Hindi nya sinagot ang tanong ni Alice. Mas close siya kay Alice kaya ito ang naisip nyang tawagan upang ipaalam ang desisyon.

"She deserve to know, Anne. Alam kung ayaw mo itong gawin pero makakabuti ito para sa pamilya mo. Samantha has been there for you, nandyan sya sa mga panahong wala kang maalala. Pero kung mahirap para sa iyung ipaalam sa kanya, h'wag mong pilitin. Maiintindihan nya naman eh"

Gusto nyang puntahan si Samantha pero nawawalan sya ng lakas. Ayaw nyang iwan ito, si Samantha lang ang merun sya. Her bestfriend her sister, not in blood but in heart.

Kailangan nilang lumipat ng States para magpagaling, sinabi ng doktor na kailangan nya ng operasyon para masiguradong maayos ng ang kalagayan nya. Malaking parte ng memorya nya ang maaaring mawala ulit at hindi na babalik kahit sa simpleng untog lamang o di kaya'y stress. Walang doktor para sa kalagayan nya dito sa pilipinas, gusto ng pamilya ni Kith na doon siya sa State magpagaling at doon narin sila titira. Its for their own good too.

Pero natatakot syang iwan si Samantha, ayaw nya ring iwan ito. Pero kailangan nya.

"Pupuntahan ko nalang sya bago ang flight namin bukas" desedidong wika nya. "Kamusta ang kalagayan ni Draven?"

Naaksidente ang asawa ni Alice, si Draven. Nawala ang memorya nito ngunit mas malala. Sinabi ng doktor na malabo na ang tyansayng bumalik ang alaala nito. Naaawa sya sa kaibigan, Alice is a good wife.

"Wala pa rin syang maalala, theres no sign of getting back his memories either." Malungkot na turan ni Alice at humigop ng kape.

"In Gods well mababalik ang alaala ni Draven, alam kung mahal na mahal ka nya. Makakalimot man ang isip pero hindi ang puso. Don't give up, Al"

"Salamat" sinuti nito ang orasan sa kanyang wrist watch. "Una na ko Anne, baka hinahanap na ko ni Josh"

Kaibigan ni Draven si Josh. Sa pagkakaalam ni Anne ay gusto noon ni Josh si Alice kaso si Draven ang gusto nito.

"Sige, ingat"

Hinatid nito ang kaibigan at agarang dumeterso sa kusina ng makabalik. Nadatnan nitong nagbe-bake si Kith.

"Did Alice left already?" Tumango lang sya at tinulungan ito sa paglilipat ng luto ng cookies.

"You okay?"

Kumuha sya ng mga plato at kubyertos, pinakatitigan nito ang asawa at ngumiti. "Ayos lang ako,"

Nagaalalamg nilapitan ni Kith ang asawa, he knew something wrong with her. "Don't worry babalik tayo, alam kung ayaw mong iwan ang pilipinas lalo na si Samantha. Pagsuccessful ang operation babalik agad tayo, pangako iyan, Anne. I love you"

Feelin' like teen, she can feel the butterflies in her stomach.

"I love you too"

"Mom, da. I'm hungry"

They both chuckled. Pasaway talaga si Alle, ngunit ito ang sweet. Mahal nya ang mga anak, gusto nyang gumaling para sa mga ito. Lubos na nyang pinagsisihan ang nangyari noon. Hindi na nya hahayaang masira ulit ang pamilya dahil lang sa maling akala.

"WHY are you leaving me? You promise to marry me right?" He cried on her shoulder. Parang may bumara sa lalamonan ni Lenziey, seeing this little boy crying because of her makes her heart break. She knew they're too young to call this little feeling "love". 

Its puppy love.

"Im sorry, Sky. My grandma needs us, I love her so much. I want to stay but... my grandma want to see me, ayaw kong mawala sya ng hindi man lang nasisilayan"

Peyton wipe his tears as well as hers. It maybe the last moment she'll see this guy. The guy she love in her young age. Masaya syang ito ang naging bestfriend nya. Also her fiance? Hindi sya sigurado, but they promise to each other to get married in the age of 20. From now on this guy is hers.

"I'll wait for you... kahit gaano katagal. Basta mangako ka nababalik ka, para sakin? Promise its just you... until you back. I'll marry you the moment you comeback. I'll wait for here. Sa tulay na ito, thats a promise"

Maybe the last word of promise and last hug too.

Nasa tulay sila ngayon, ng dunating kanina si Peyton sa bahay nina Lenziey ay sinabi ng kasambahay nilang nandito sya, kaya agad nyang pinuntahan. At nalamang aalis ng bansa kina Lenziey. May sakit ang lola nito at gusto syang makita, nagiisang apo si Lenziey kaya subrang espesyal ito. Sa Korea na sila titira, gusto syang makasama ng lola. Pero sigurado syang babalik sya sa lugar na ito. Sa tulay na ito, ang kanilang tagpuan.

"Promise, I'll comeback. I'll marry you, Sky"

Merung kinuha si Peyton sa bulsa nito, isang necklace na merung star na pendant.

"I know you love stars, pagnamimiss mo 'ko tingnan mo lang ang mga bituin. Ako ang pinakamaliwanag na bituin. I don't have ring yet kaya ito nalang muna.... Lenziey Alieyha Smith will you marry me?"

"Yes!!!"

Sinuot nya ito kay Lenziey. Masaya sya na kahit ito ang huling usapan nila, may pangako naman na binitawan. Sana'y hindi iyun mapako. Handa syang antayin ang babaeng mahal.

"Here...." wika ni Lenziey at kinuha sa bulsa ang isang bracelet, may pendant iyung moon.

Sinuot iyun ni Lenziey sa left wrist nya.

"I know you love moon, your my moon, my light in the dark times, you'll always be my light, my sky and my moon"

Thats the promise, star and the moon. They are bright in the darkest night. They giving light in someone life. Sana sa muling pagkislap ng pinakamaliwanag na bituin at paglitaw ng full moon ay sila na ang para sa isa't isa.

"She's one of the million stars. He's the moon that gives her the light. Until we met my moon"