A Mafia Boss Is My Husband

CHAPTER 40

Chapter 40

"ZY-MO-N...." Ilang ulit ko yon sambitin ngunit hindi niya ako nilingon..

"L-et...m-e..Exp-lain---" natatakot ako. Nagsalita siya kaya tumahimik ako.

"Gusto ko..mapag isa.." Yumuko ako tsaka pinigilang umiyak...Ayoko umiyak sa harap niya kinakabahan ako.

"Zymon ganito na naman ba tayo?!.." Hindi ko mapigilang taasan ang boses ko.

"KUNG HINDI MOKO MATANGGAP! SABIHIN MO LANG! PARA ALAM KO AT MALAYUAN KITA!.." matapang na sabi ko.
Hindi siya kumibo..

"SORRY! HINDI AKO YONG BABAE NA PINANGARAP MO! HINDI AKO YONG BABAE NA BAHAY AT PAG AARAL OR TRABAHO LANG ANG INAATUPAG! HINDI AKO NORMAL NA BABAE! KASI SIMULA NUNG NAISILANG AKO HINDI DIN NORMAL ANG PINAG DAANAN KO!.." Diin na ko sa kanya...nang humarap siya sakin Doon ako kinabahan..D*MN! HE'S CRYING! NO! Nakikita Kong sakit sa nararamdaman niya..marahan akong lumapit sa kanya ni Hindi niya magawang makapagsalita..ngumiti ako..
'ako lang to Zymon..Yong nakangiti kahit nasasaktan na..'

Tiningnan ko Ang mga kamay niya bahagya Kong hinawakan iyon..

"Believe me or Not..Pinigilan Kong mahalin ka..pero nag kusa itong puso ko na mahalin ka.." nakangiting sabi ko. Itinago ko Yong sakit na nararamdaman ko para Alam niyang okay ako..kusa ko siyang niyakap para siyang bulto na di makagalaw..is he scared at me?..

"Hindi ko sinabing masaktan..umiyak ka..at higit sa lahat Hindi ko sinabing matakot ka sakin.." Mahinahon ko na Sabi. Gusto ko ipagpalagay Ang loob niya at gusto Kong tanggapin niya ako ng kusa.

"Kung Kaya mo akong mahalin..mahalin mo ako..Kung kaya mo akong tanggapin..tanggapin mo ako..kung kaya mo akong katakutan..katakutan mo ako..Kung kaya mo ako ipagpalit..ipagpalit mo ako..ku-ng kaya mong lumayo sakin...ede madali lang din..layuan mo ako Gaya ng paulit ulit mong ginagawa.." Sambit ko habang yakap siya...ito Yong yakap na Wala siya pake sakin..ito Yong yakap na para siyang bulto..ito Yong yakap na rinig ko Ang tibik ng puso niya.
Ako na mismo ang humiwalay sa yakap tsaka pinahid Ang luha na kanina pang  umaagos..

"Hmmm..magpahinga kana.. kapag dika makatulog bumalik ka sa event hall..mas kailangan ka Doon kesa mag mokmok dito" nakangiting Sabi ko. Tsaka tinalikuran siya tumigil ako tsaka siya tiningnan na nakatingin sakin ng seryoso..

"Isang Sabi mo lang na 'PALAYAIN KA' makakaasa kang Palalayain kita..." Huling sambit ko tsaka siya iniwang nakatulala..

'Isang Sabi mo lang na 'PALAYAIN KA' makakaasa kang Palalayain kita..'

'Isang Sabi mo lang na 'PALAYAIN KA' makakaasa kang Palalayain kita..'

'Isang Sabi mo lang na 'PALAYAIN KA' makakaasa kang Palalayain kita...'

'Isang Sabi mo lang na 'PALAYAIN KA' makakaasa kang Palalayain Kita..'

Lumabas ako sa sarili naming bahay..Sumakay ako sa kotse tsaka pinaandar palabas ng village namin...marami pa akong gagawin..diko siya kailangan pagtuunan ng pansin matapos ang lahat..napatingin ako sa cellphone ko 10:30PM ang meeting namin sa conference Hall..napangiti nalang ako habang inaalala ang mga panahong magkasama kami ni Zymon..

Nabigla ako ng may humarang sa kotse ko. Nanatili ako sa loob pumikit muna bago lumabas.

"WHAT THE HELL!!.." malakas na sigaw ko.

"ANO? MASAYA BA ARELLE?.." sinamaan ko siya ng tingin.

"XANDRA! HUWAG KANG PAHARA HARA SA DAAN! NAGMAMADALI AKO!" Sigaw ko sa kanya. Tumingin ako sa paligid Hindi pa pala ako nakakalayo ng tuluyan sa Village..sumilay ang ngiti saking labi