Los Quatros Hermanos

Chapter 19

Chapter 19

Actor

Johanson Treyton Vasquez

WALANG tigil ng putok ng baril ang umalingawngaw sa buong paligid. Para akong nabibingi sa tunog at makailang beses na napapalingon sa aking paligid dahil sa takot at pangamba. Wala akong takas sa sitwasyong 'to. Hindi ko alam kung anong nangyayari.

I keep looking for something to protect myself, but there's nothing I can do. It's really traumatizing and it's killing me inside. I want to escape this violent world... but I don't know how...

Loud gunshots are becoming more unnerving for me now. I can hear people laughing. Hindi ko na alam kung anong nangyayari! Fuck it!

Napatingin ako muli sa aking paligid and to my surprise, nasa walang hanggang dilim na ang aking nakikita. Nakakatataranta. Nakakakaba. At higit sa lahat, nakakatakot...

"Sir! Sir Yohan, okay lang po kayo?" Mukha agad ng ni Yaya Meling ang bumungad sa akin. Napatingin ako sa paligid at napagtantong nakatulog pala ako sa sofa.

"Uhm, yaya, where's Mami?" I asked habang kinukusot ang aking mga mata.

"Ahh, may pinuntahan, sir, na doctor. Babalik din po siya pagkatapos."

Luckily, nakauwi ako ng bahay at mabuti na lang din ay nahanap na ako ni Mami bago pa siya magsumbong sa mga pulis. Pero hindi pa rin nawaglit sa isip ko ang nangyari kasama si Jai. I wish na sana walang nangyari sa kanya. I wish na sana hindi siya napuruhan. I wish na sana nasa mabuti pa siyang kalagayan ngayon.

Wala man akong kasiguraduhan na tuluyan na nga niyang nilisan ang mundo pero sana hindi talaga siya tuluyang napatay ng narinig kong putok ng baril.

In response, I nod to her and quickly get up from the sofa and take a bath. Nagbabad ako sa ma-yelong tubig dahil sa pasa at sakit ng katawan ko. After a bath, nagbihis ako ng long sleeves na pink at maong with matching sneakers pa.

I get my keys and head to our parking lot.

***

Nang makarating ako sa shooting area, hindi ko inaasahan ang bubungad sa aking pagbaba. Mga media na nakakatuon ang atensyon sa akin. Pansin nila ang gasgas sa aking mukha dulot ng kahapon. Mga reporter na handa nang isulat ang magiging head line ng kanilang news.

Agad akong bumababa ng sasakyan at dali-daling nagtungo sa isang tent para hindi matanungan ng media. Bigla ring sumugod ang ilang staff para umawat at ipagtanggol ako.

The moment I stepped inside, naabutan ko agad si Maggie Paez na nag-me-make-up. Nanlaki ang mga mata nito nang mapatingin sa akin. Gulat na gulat siya na parang naiiyak.

"My god, Yohan! What happened?!" she may sound overreacting pero alam kong totoong emosyon ang pinapakita niya sa akin. Sadyang OA lang talaga siya kung magsalita.

"I'm fine, sissy. I just got into a fight yesterday with some idiots!" may diin kong sabi.

"What? How can you enter into a fight---"

"Yohan!" bigla kaming napatingin sa may entrada nang lumabas dito si Direk na halatang nag-aalala. "Ano bang nangyari sa'yo kahapon? Bakit hindi ka na mahagilap ng camera?" medyo naiinis na tanong neto

"I"m sorry, direk. May nangyari lang kahapon na hindi inaasahan..." nahihiya kong tugon dito. Napatingin ako sa paligid dahil pumasok na ang ilang staff na halatang nakiki-usyoso lang.

"So, anong pangyayari na hindi inaasahan kahapon?" nakapa-mewang niyang tanong.

"I was k-kidnapped..." I answered hesitantly. Hinintay kong makarinig ng tawa pero wala akong narinig. Everybody was shocked at what happened to me yesterday, and their faces told me they couldn't believe it.