Unicode
_______
ရှက်ပြီးဆန့်ကျင်ဘက်လမ်းဆီပြေးထွက်သွားသည့်
ဘတ်ဟျွန်းနောက်ကို..ချန်းညောလ်အပြေးလိုက်သွားသည်။
"ဘတ်ဟျွန်းနေပါအုံးကွ...ဘာလို့အဲ့လောက်မြန်မြန်သွားနေတာလဲ"
"ဘယ်မှာသွားနေလို့လဲ..ပုံမှန်အတိုင်းသွားနေတာပဲကို"
"မင်းဟာကလည်းပုံမှန်အတိုင်းသာဆိုတယ်..မပြေးရုံတမယ်.လူကောင်သေးသေးလေးနဲ့..မြန်လိုက်တာလည်းပြောမနေနဲ့."
"မင်းလိုကလန်ကလားကြီးနဲ့လူက ငါ့လိုလူကောင်သေးသေးနဲ့လူကိုတောင်..မယှဥ်နိုင်ဘူးဆိုတော့..ငါတော်တော်လေးတော်တာပေါ့"
"ဟားဟား ဟုတ်ပါတယ်ကွာ...ဒါနဲ့လုဟန်ပြောသွားတာကို သိတယ်မလား"
လုဟန်စကားလို့ကြားလိုက်ကတည်းက ဘတ်ဟျွန်းမျက်နာနီတက်လာသည်။
"ဘတ်ဟျွန်း...မင်းရှက်နေတာလေးကချစ်ဖို့ကောင်းတယ်သိလား"
အော်..ဒီကရှက်ပါတယ်ဆိုမှ..သူကချစ်ဖို့ကောင်းတယ်တဲ..အဲ့ပတ်ချန်းညောလ်ကြီးသိပ်ဆိုး။
"ရှက်ရအောင်ငါက မိန်းကလေးလား"
"မိန်းကလေးတွေပဲရှက်ရမယ်လို့ဘယ်သူကပြောလဲ...တကယ်ပြောတာ..မင်းကမိန်းကလေးတွေထက်ပိုလှတယ်"
"ချန်းညောလ်မင်းမဟုတ်ကဟုတ်ကတွေပြောမယ်ဆိုရင်ပြန်တော့"
"မပြန်ဘူး..မင်းအနားပဲနေမှာ"
"မင်းငါ့ကိုရိသဲ့သဲ့တွေလာပြောနေရအောင်..ငါကမင်းရီးစားမဟုတ်ဘူး."
"ငါကဖြစ်ချင်ရင်ရော"
ဘတ်ဟျွန်းမှာကြောင်တောင်တောင်လေးဖြစ်သွားရသည်။အကြောင်းအရင်ကတော့..သူရီးစားစကားပြောခံရတော့မယ်ဆိုတာ..သိလို့ပေါ့။
"ကဲပါ..လာပါ..လမ်းမကြီးမှ..တခြားနေရာသွားရအောင်"
ဘတ်ဟျွန်လက်ကိုဆွဲကာ..လူသိပ်မရှိတဲ့နေရာကိုခေါ်သွားလိုက်သည်။
"ဘတ်ဟျွန်း...ငါမင်းကိုချစ်တယ်"
ဘတ်ဟျွန်းကတော့..ဘာမှပြန်မဖြေပဲအောက်ကိုပဲငုံကြည့်နေသည်။
YOU ARE READING
ကလေးရဲ့လူကြီး။ (Complete)
FanfictionOh sehun:::ဘယ်သူ့ကိုမှ..ထပ်ချစ်လို့ မဖြစ်ဘူး..ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းထပ်ပြီးချစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး Xiao Luhan:::ခင်ဗျားက ကျွန်တော့် အတွက်ပဲလူကြီး..ခင်ဗျားရှောင်ပြေးလို့ရမယ်မထင်နဲ့. #HunHan #fanfic Thanks to all the readers. Author..Nun Hnin
