အိမ္အျပင္ဖက္မွာ တေဝါေဝါ႐ြာခ်ေနေသာမုိးစက္မ်ား၏ ဆူညံႏုိင္မႈက အခန္းထဲရွိလူသားႏွစ္ဦး၏ အိပ္စက္ျခင္းကုိေႏွာင့္ယွက္ေနခဲ့သည္။
ရင္ဘတ္အေပၚထိေစာင္ၿခံဳၿပီး ပက္လက္အိပ္ေနရာက ခ်န္းေယာလ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္အရပ္ကုိ ဘတ္ဟြၽန္းလွည့္သြားသည္။ မျမင္ဖူးတဲ့အရာတခုလုိ အၾကာႀကီးစူးစုိက္ေငးၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္လံုးဝုိင္းႀကီးေတြေၾကာင့္ ပူပူထူထူျဖစ္လာတဲ့ ဒီမ်က္ႏွာေလးကုိ အေငြ႕ပ်ံမသြားေစခ်င္တာေၾကာင့္လည္း သူ႔ကုိ ေက်ာေပးထားလုိက္ရတာေပါ့ေလ။
ေ႐ြ႕လ်ားသံတစက္မွမထြက္ဘဲ ၿငိမ္သက္ႏုိင္လြန္းသူက ဘတ္ဟြၽန္းကုိ ေငးၾကည့္ေနတုန္းပဲလား မသိႏုိင္။ ႏွလံုးေရာဂါလည္းမရွိပါဘဲ ရင္တုန္ရလြန္းတဲ့အျဖစ္ေၾကာင့္ ဖက္ေခါင္းအံုးေလးကုိ က်ပ္ေနေအာင္ဖက္ၿပီး မ်က္လံုးေတြအတင္းပိတ္ခ်လုိက္သည္။
အရင္ကလည္း ဒီလုိမ်ဳိး အိပ္ရာတခုတည္းအိပ္ဖူးတာပါပဲ။ တခါတေလ ဖက္ေတာင္ဖက္ထားၾကေသးတာကုိ အခုမွ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ.. မေနတတ္မထုိင္တတ္စြာ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္တဲ့အျဖစ္ကုိ ဘယ္လုိနားလည္ရမွန္းမသိႏုိင္။
မိနစ္ပုိင္းေလာက္ တုတ္တုတ္မွမလႈပ္ပဲေနၿပီးမွ ဦး အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီအထင္နဲ႔ မသိမသာေလးအေနာက္လွည့္ၾကည့္သည္။ အဖ်ားက်ေဆးေတြေသာက္ထားတာေတာင္ တစက္မွအိပ္ခ်င္ပံုမရတဲ့ ဦး က ဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔မ်က္လံုးခ်င္းဆံုလိုက္ေတာ့ အေႏြးေထြးဆံုးျပံဳးျပလာသည္။
" မအိပ္ေသးဘူးလား...
အရမ္းကုိက္ခဲေနလုိ႔လားဟင္ "
ဖက္ေခါင္အံုးေလးခြကာ ခ်န္းေယာလ္ဖက္လွည့္အိပ္လာတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းနီးက စုိးရိမ္ပူပန္စြာေမးလာသည္။ မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း ေခါင္းခါျပလုိက္ၿပီး အႏုပညာအေျမာက္ဆံုး သက္ဝင္ပန္းခ်ီကားေလးနဲ႔တူေသာ မ်က္ႏွာေလးကုိ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ေငးေမာေနလုိက္သည္။
" ဘာျဖစ္လုိ႔ ၾကည့္ပဲၾကည့္ေနတာလဲ "
အမ်ားႀကီးလြမ္းေနခဲ့ရလုိ႔...ဟု ေျပာခ်င္ေပမယ့္ အသံကထြက္မရ။ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲက လွ်ံထြက္က်ေနတဲ့ အၾကင္နာရိပ္တခ်ဳိ႕ကုိ ကေလးငယ္ဖမ္းဆုပ္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရံုေလးတခုသာသူ တတ္ႏုိင္သည္။
YOU ARE READING
Hold Me (Z+U) 🌻
FanfictionSweet moment, stay with me, And do not fade so soon, Let me enjoy the bliss of that First kiss beneath the moon. I wish to cradle this feeling That's only just been found, A feeling that unexpectedly Turned my world around. Do not depart, please be...
