the color of your heart ' xinyu

in the morning

Sabah Xinlong'un evinden
Xinlong'dan~

Zeyu'yu gece gece evine yollamayacaktım tabii ki. O yüzden bizde kalmasını istedim. O da kabul etti.

Hastalığımı anlattım. Ama... Bilmiyorum belki birazcık azıcık hayal kırıklığına uğramış olabilirim. Fakat sorun değil. Hiç tahmin etmemişti. Yani böyle bir şeye de ilk defa rastlamıştır. Hastalığımın nadir olduğunun farkındayım. Beni sadece dinlemişti. Sonra ne demesi gerektiğini düşünür gibi öylece durdu. Daha sonra bana sarılmıştı. Sonra uykusu ağır bastığından kollarımda dalıvermişti. Bende onu tutarak yatağına götürmüştüm.

İşte bu kadar. Şimdi yüzüne nasıl bakarım diye düşünüyorum. Sadece sarıldı... Hiçbir şey demedi. Bu yüzden hayal kırıklığına uğradım. Fakat dediğim gibi. Beni dışlamayacağından eminim artık.

Kahvaltı için hızlıca aşağı indim. Annem işi dolayısıyla çoktan gitmişti. Huh söylemeyi unuttum. Babam yurtdışında çalışıyor. Onu az görebiliyorum.

Aşağı inip kahvaltı hazırlamaya başladım. O sırada mutfağa giren Zeyu ile elimde ki bardak yere düştü.

- Üzgünüm. Korkuttum mu?

"Ş-şey sadece şaşırdım."

- Sen kahvaltıyı hazırlamaya devam et. Ben toplarım kırıkları 😊

"Tamam ama dikkat et."

Zeyu cam kırıklarını toplarken bende pankek yapıyordum.

1. Yanık

2. Yanık

3. De aynı bok çıkınca bende bıraktım. Arkamdan Zeyu'nun gülüşlerin duymamla ona döndüm.

"Ne gülüyorsun? Kolaysa yap. Ben hiç uğraşamayacağım."

- :D hayır tabii ki hepsini yapmam. Sende yardım edersen o başka.

"Tamam hadi şunu hemen bitirek."

(Yazar: bu mutant videoyu sadece oldlar hatırlar.)

Zeyu ile birlikte pankekleri yapmak için büyük bir uğraş verdik açıkçası. Yine de inkar edemem. O benden daha iyi bir şefti.