ᴘʀᴇɴꜱᴇꜱᴇ ʙxʙ

ℬ𝓊𝓇𝓃𝓊𝓂𝒹𝒶 𝓉ü𝓉𝑒𝓇

Canpârem;

Ne çok burnumda tüter , gözümde canlanırsın bilemezsin , ne çok senin düşünle uyumuşumdur aylardır tahmin dahi edemezsin .

Senden başka kimseyi görmez gözüm , istemez tenim , senden başkasına kapalıdır tüm hislerim .

Öyle özlem doluyum ki sana karşı , her bir hücrene değin anarım seni çekinmeden .

Göğsümde saklı gül goncam benim öyle severim ki seni ...

Bitecek bu hasret yakında, dinecek artık çilemiz. Aklımdakileri geçirmişimdir harekete , beklei
az daha .

Her haberini alırım senin, elden ayaktan çektim sanma seni can içim .

Her yaptığını bilirim , bizim için diktiğini her çiçeği tek tek görürüm , kalbimde hissederim .

Kavuşmamız yakındır artık canpârem , az daha bekleyesin , senin için geleceğim .

İlk kez aldığım mektupta ellerimi bilmem kaçıncı kere gezdirip , kaçıncı kere ezberlediğim satırları okudum bilmem , dirayetim kalmamıştı artık .

Yatağımda bağırarak ağlarken özlemimin en ağır hissettiğim vaktiydi bu gün bu mektupla.

Özlediğim kokusu vardı , doluyordu burnuma ki çekinmeden çektim kokusunu defalarca içime .

Kalbime bastırdığım mektupla hem mutluluğu hem acıyı yaşarken içim heyecanla kıpırkıpırdı , umarım hemen halleder ve gelirdi bana sevdiğim...

Kuyaş .....

Ellerim arkada bağlı camdan bakarken sarayın içindeki derin sessizliği dinliyordum .

Kulağım ne kadar acı olsa da kralın odasından gelecek bir çığlıktaydı .

Ne acıydı ki mutluluğum babamın ölümüne bakıyordu.

Prenses benim için her şeyi yapacak kıvamda iken aklına soktuğum ölüm fikri , benim gözümde daha da iyi konuma gelmesi için fırsattı onan gözünde.

Acımasız, hırsla dolu olan kalbi yavaş yavaş hazırlatmıştı babama içirdiği zehri ona .

Elleri ile gün gün içine değişik otlar katmış , gün gün anne rahminde bekletir gibi bekletmiş , yavaş yavaş ölmesi için dua ederek dökmüştü bir tas hoşafın içine .

Öyle ki ona canından çok güvenen kral bir yudumda içmişti ki hepsini , sabahına çok hasta uyanmıştı .

Ağzından kanlar gelen kralı gören hizmetliler , ailesi onun için kahrolurken , yanı başından ayrılmaz , tedavisi için ellerinden ne geliyorsa yaparken benim tek yaptığım yıkılışlarını izlemekti .

Teker teker bitiriyordum hepsini , kendilerini kendi elleri ile öldürürken sadece uzaktan da olsa izliyorum onları .

Geçen yazdığım mektup düştü aklıma . Sevdiceğime uzun bir aradan sonra ettiğim ilk laflar, ilk müjdeler .

Okuduğu zamanki yüz ifadesini düşlerken yüzümde istemeden bir tebessüm beliriyordu.

Kalbim hemen koşuya çıkarken ellerimi istemsizce kalbime koydum . Bu hız beni öldürecek diye endişe ederken bu his ile yüzümde güller açıyordu.

Yüzümü donduran olay ise o beklediğim acı çığlıklar , yakarışlardı .

Gözlerimden yaşlar akarken beni buna onlar zorunda bırakmışlardı , şimdi de cezalarını çekiyorlardı .

Annemin bağırışları koca sarayı çınlatırken benim yakarışlarım geliyordu aklıma , bebeğimin yakarışları düşüyordu gönlüme .

İçimde olmayan acıma duygusu beni rahatlatırken kapıdan giren prenses ile ona döndüm .

Şimdi yaptığı şeyi gözüme girmek, onu sevmem için bana gülerek anlatacaktı .

Tahmin ettiğim gibi hızlıca yanıma gelmişken dolu gözleri ile ellerimi tutmuştu .

" Kral sensin , artık kral sensin Kuyaş . "

" B-babamın ölümü , nasıl oldu çok aniydi bu ?"

" Ben yaptım, senin için yaptım Kuyaş , sana olan sevgimden yaptım her şeyi . "

" Katil ,KATİLSİN SEN , BABAMI SEN ÖLDÜRDÜN. "

Sarayda avazım çıktığı kadar bağırırken titreyen elleri ile ağzımı tutmaya çalıyordu. Sessiz olmam için yalvarırken odaya çökmüş annem girmişti .

" Ne dedin sen ? Kim , kim katil ?"

" Anne , b-babamı öldürmüş, babamı ben kral oluyum diye o zehirlemiş anne . "

Annemin acıyla dolu siniri prensese sert tokat halinde dönmüş iken rolüme uygun şekilde ağlamaya devam ediyordum .

Annemden dayak yiyen prenses, emir ile zindana atılırken sıkı sıkı anneme sarılmıştım .

" Halka haber verin kral vefat etmiştir, ölümüne sebep olan prenses akşam kimse görmeden sarayda idam edilecektir . "

" Taç giyme töreni 1 haftalık yasın ardından meydanda yapılacaktır. "

Kraliyet buydu işte , acılarla dolu olsa da hep ayakta durduğunu göstermeli , arka çıkmalıydı herkese .

Prensesin çığlıkları aşağı katlardan gelirken biraz kendimi bırakmak adına neye ağladığımı bile bilmeden ağladım içim rahatlayana kadar.