Unicode
_______
ဆယ်ဟွန်းနဲ့လုဟန်.မြို့ပြင်အိမ်လေးမှာ သုံးရက်လောက်နေပြီးတော့..chenနဲ့xiuတို့ဆီကို အသိပေးရန်ရောက်လာခဲ့သည်။
နှစ်ယောက်လုံးဘာစကားမှမပြော.ဆိုဖာပေါ်မှာခေါင်းလေးငုံ့ပြီးထိုင်နေကြတယ်..သူတို့အရှေ့ကxiuminကတော့ သက်ပြင်းတွေပဲ ထိုင်ချနေလေရဲ့။
ရုံးမှာဆိုလည်း ဝန်ထမ်းတွေလေးစားအားကျရဲ့
သူဋ္ဌေး၊မြင်တဲ့သူတိုင်းကလည်း ရှိန်သွားတတ်တဲ့..အိုဆယ်ဟွန်းက အခုကျတော့ ငြိမ်ငြိမ်ကုတ်ကုတ်လေးထိုင်နေတာကြောင့် အမဖြစ်သူxiuminမှာတော့..သူ့မောင်ကိုကြည့်ပြီး ရီချင်စိတ်ထိန်းထားရတယ်။
"ကဲ..ပြောကြပါအုံး..ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ"
တိတ်ဆိတ်မှုကို Chenကပဲစတင်ဖြိုခွင်းလိုက်သည်။
"ဟို.ဟို..ဘယ်လိုပြောရမလဲဆိုတော့"
"ဘာလိုမှမပြောနဲ့..အိုဆယ်ဟွန်း..မိသားဖသားပီပီသွားမတောင်းပဲနဲ့ဘာလို့ခိုးပြေးရတာလဲ"
xiuminက စိတ်မရှည်စွာနဲ့ဝင်ပြောလိုက်သည်။
"အာ..မဟုတ်ဘူးတီတီtao...လူကြီးကလုလုကိုခိုးပြေးတာမဟုတ်ဘူး..လုလုကလူကြီးကိုခိုးပြေးတာ..ဟီး"
လုဟန်စကားကြောင့်xiuminနဲ့chenကတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်တာ..အံ့သြသွားသည်။
အော်..ငါ့မောင်ထက်သွက်ပါလား။
"လုလုနဲ့ လူကြီးကိုommaကသဘောမတူဘူးတဲ့ အဲ့ဒါကြောင့် လူကြီးနဲ့ဝေးမှာဆိုးလို့..လုလုကခိုးပြေးလိုက်တာ..လူကြီးကခိုးချင်တာမဟုတ်ပါဘူး"
"ဘာ..အိုဆယ်ဟွန်း နင်ကကလေးခိုးပြေးတာကိုမလိုက်ချင်ဘူး ဟုတ်လား..နင်ကအကြီးဖြစ်ပြီးအဦးဆောင်ဘူးလား"
xiuminပြောလိုက်တာကြောင့်ဆယ်ဟွန်းကြောင်းသွားရသည်။
"noona...ခုနပဲပြောတော့ မိသားဖသားပီပီမတောင်းဘူးဆို..အခုကျတော့ မခိုးလို့ဖြစ်သွားပြန်ရောလား"
"အဲ့ဒါက..taoတို့သဘောမတူဘူးဆိုတာမသိတော့လေ..အစောကြီးထဲကသိခဲ့ရင်..ငါကိုယ်တိုင်ခိုးပြေးခိုင်းမှာ"
YOU ARE READING
ကလေးရဲ့လူကြီး။ (Complete)
FanfictionOh sehun:::ဘယ်သူ့ကိုမှ..ထပ်ချစ်လို့ မဖြစ်ဘူး..ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းထပ်ပြီးချစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး Xiao Luhan:::ခင်ဗျားက ကျွန်တော့် အတွက်ပဲလူကြီး..ခင်ဗျားရှောင်ပြေးလို့ရမယ်မထင်နဲ့. #HunHan #fanfic Thanks to all the readers. Author..Nun Hnin
