Pay Attention To Me [Myanmar Translation]

Chapter - 21

နောက်တစ်နေ့ မနက်ခင်းစောစောမှာမူ ချောင်ဝမ့်ယွင်တစ်ယောက် အိမ်အကူတွေကိုခိုင်းရမည့်အစား သူမကိုယ်တိုင် အပေါ်ထပ်ကိုမနက်စာသွားပို့လေသည်။ သူမရဲ့သားဖြစ်သူ အစားကောင်းကောင်းမစားမှာပူတာကြောင့် စားတာကိုပါ စောင့်ကြည့်နေတော့သည်။ 

သူမကိုစိတ်မပူဖို့ပြောတာကလည်း အသုံးမ၀င်မှန်း ရင်းချဲယ်သိသည်မို့ နာနာခံခံပဲ သူမရှေ့မှာ မနက်စာစားပြရင်း ဒီနေ့အတန်းဖော်တချို့နဲ့အပြင်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း စကားစဖြစ်လိုက်သည်။

ထိုစကားကို ကြားချိန် ချောင်ဝမ့်ယွင်မှာ ၀မ်းသာအားရဖြစ်သွားလေတယ်။
‘’သားအရွယ်က ပိုပြီးအပြင်ထွက်ပျော်သင့်တာပေါ့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအိမ်ထဲမှာပဲ ပိတ်လှောင်မနေနဲ့၊ ဒေါက်တာဖုန်းနဲ့စစ်ဆေးဖို့ကိုလည်း မနက်ဖြန်ရွှေ့ထားဖို့မင်းအဖေကို မားပြောထားလိုက်မယ်”  

‘’Mhm’’

‘’ဘယ်အတန်းဖော်နဲ့လဲ?”
ချောင်ဝမ့်ယွင်ဟာ အရမ်းကို စပ်စပ်စုစုနှင့်
‘’မင်းထိုင်ခုံဖော်နဲ့လား?’’

ရင်းချဲယ်မှာတော့ သူမရဲ့နောက်မေးခွန်းက ‘’သားသူ့ကိုကြိုက်လား?’’ဖြစ်လာမည်စိုးတာကြောင့် ခပ်မြန်မြန် စကား‌လမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်ရတယ်။
‘’သူတင်မဟုတ်ပါဘူး၊ တခြားအတန်းဖော်တွေရော၊ ဒီနေ့က ရန်းရီလဲ့မွေးနေ့လေ၊ ရန်းရီလဲ့ဆိုတာက ဟိုအရင်တစ်ခေါက်မိဘခေါ်တုန်းက မားတွေ့ခဲ့တဲ့ omegaလေ”

ချောင်ဝမ့်ယွင်က ပြန်တွေးကြည့်ပြီးနောက် ခနလောက်ကြာမှ ပြောလာတယ်။
‘’အိုး အဲ့အတန်းဖော်လေးကိုး’’

ရင်းချဲယ်လည်း တခြားရောက်တက်ရာရာအကြောင်းတွေပြောရင်းနှင့် အဆုံးတွင်တော့ ချောင်ဝမ့်ယွင်၏အာရုံကို တခြားဦးတည်ချက်ဆီပြောင်းနိုင်ခဲ့ပြီ။

escape roomမှာ မြို့လည်က ရှောပင်းမောတစ်ခုမှာတည်ရှိတာဖြစ်တာကြောင့် သူ အိမ်ကနေမြေအောက်ရထားစီးသွားပြီးလျှင် အဲ့ဒီကိုရောက်ဖို့ လမ်းနည်းနည်းလျှောက်ရဦးမှာဖြစ်တယ်။ ကျန့်ယောင်ကတော့ မြေအောက်ရထားဘူတာမှာစောင့်မယ်လို့ပြောထားတယ်။ ‘သူဌေးသား သခင်လေး’တွေ ဘာတွေအထင်ခံရမည်စိုး၍ ရင်းချဲယ်ဒရိုင်ဘာကို မြေအောက်ရထားဘူတာတစ်ခုစီလိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်ပြီး အဲ့ဒီကနေမှတစ်ဆင့် ချိန်းထားသည့်ဘူတာဆီကိုပြန်စီးသွားလိုက်တယ်။ ထိုသို့သွားလိုက်ပြန်လိုက်နှင့်လုပ်ပြီးကာမှ သူချိန်းထားသည့်နေရာကိုရောက်သွားတော့တယ်။