Love of an idoit အရူးတစ်ယောက်ရဲ့အချစ် [Ongoing]

အပိုင်း၂၄

Unicode

    ရှောင်ဟန်သည် အပြင်မှ ပြန်ရောက်လာကတည်း
က ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သည့် ဟန်ပန်မျိုးဖြင့်သာ ကျိုးယွင် မရိပ်မိစေရန် တစ်ချိန်လုံး ဟန်ဆောင်ကာနေနေရတာဖြစ်သည်။
မဟုတ်ပါလျှင် ကျိုးယွင်က မနက်တုန်းကကောင်လေး၏ ပြောစကားများကို စိတ်ထဲထားပြီး မဟုတ်တာတွေကိုဘဲ တွေးတောနေမိပြီး လမ်းမှားရောက်သွားမည်ဆိုးသည့်အတွက်ကြောင့်သာ...။ဒါမျိုးကိုတော့ သူအဖြစ်မခံနိုင်ပါ။သူက အားယွင်လေးကို ပုံမှန် အတွေးနဲ့ သာမာန်ကလေးတစ်ယောက်သာ ဖြစ်စေချင်သည်။

ထို ကုန်းရိဆိုသည့် လက်ရဲဇွက်ရဲနိုင်လှသည့် မသိတာဘာမှမရှိသည့် ခေတ်လူငယ်ကောင်းလေး တစ်ယောက်လိုမျိုး မဖြစ်စေချင်ပါ။ထိုကောင်လေးကဲ့သို့ လမ်းအမှားကို မရွေးချယ်မိစေချင်ပေ...။ထို့အတွက်ကြောင့် မနက်တုန်းက ကိစ္စရပ်ကို ဘာမှမဖြစ်သလိုသာ ဟန်ဆောင်ကာနေ နေရခြင်း ဖြစ်သည်။သူ၏စိတ်ထဲ၌တွင်မူ ကျိုးယွင်၏ အလစ်ကို စောင့်ဆိုင်းနေရခြင်းသာ ဖြစ်၏။

ဒီကလေးကလည်း ပြန်ရောက်ကတည်းက သူ့အနားတွင်ကပ်နေသည်က တောက်တဲ့လေး တစ်ကောင်ကဲ့သို့ပင်...။မိုးချိန်းမှသာ ခွာမည့်ဟန်ရှိသည်။သို့သော် ရာသီဉတုသည်လည်း ရှောင်ဟန် ဘက်တွင်ရှိမနေပါချေ။ အေးစက်ပြီးနှင်းကျနေသည့် ရာသီဉတုက သူ့ကို သွားဖြဲပြချင်သည့် ပုံစံရှိသည်။

ရှောင်ဟန်သည် ကျိုးယွင်က သူ၏အနားမှရုတ်တရက် ထွက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါတွင် သူ၏ နှလုံးခုန်သံများသည်ကား ချက်ချင်း ပင် ဗြောင်းဆန်လို့သွားရသည်။သို့သော်လည်း မည်သည့်အချိန်တွင် အနားသို့  ပြန်ရောက်လာမည်ကို မသိရသည့်အတွက်ကြောင့် လော့မင်ဆီသို့  စာပို့ရမည်ကို အခက်တွေ့နေရလေသည်။ သူ၏ လက်ထဲမှ ဖုန်းသည်ကား ဖွင့်လိုက် ပိတ်လိုက်ဖြင့်သာ ဒစ်လည်နေလေသည်။

မဟုတ်တာကို လုပ်မည့်အတွက်ကြောင့်လားတော့ မသိပါ။စိတ်မလုံ၍ သူ့မျက်လုံးများကလည်း အခန်း ပေါက်ဝသို့ သံယောဇဉ် မပြတ်နိုင်ဘဲ တဝဲလည်လည်...
ဒီလိုနှင့်ပင် အချိန်သည်ကား သူ့ဘက်တွင်ရှိမနေချင်တော့သည့်ဟန်... ကျိုးယွင်သည်လည်း  အခန်းထဲသို့ပင် ပြန်ဝင်လာပြီဖြစ်သည်။