Worthwood Academy

WA 14 - Answer

Wala masyadong comments :( kapag marami ang interesting comments on this chapter, mabilis din ang update. Kapag naman matumal, next week na lang.

        
CHAPTER FOURTEEN

ANSWERS

My mouth fell the moment I saw their room. Wow! Halatang lalake talaga ang nakatira sa loob. Why? Used clothes are everywhere. Even some trashes! Damn! I never thought that these boys are living in this place! Mapapasapo ka talaga sa noo.

Laglag pangang nakatingin si Wina sa dalawa na ngayon ay nag iwas lang ng tingin, "Ano 'to? Are you fucking kidding me with these?" Wina asked with horror. "Nakikita niyo ba ang paligid niyo? Mukha bang kwarto 'tong pinasok namin?"

Sa mga panahong magkasama kami ni Wina, napag-alaman kong ayaw na ayaw niya sa makalat—mabuti na lang din na hindi ako makalat. She's very particular with the things that should be in order. I even saw her chest; all her clothes are stacked based on colors. Her books are properly arranged in one place and so her bed that is always clean and arranged. Ang hipid-hipid niya kasi talaga.

"And it stinks! Damn it!" hindi naman mabaho. Grabe 'tong si Wina talaga.

Xynthea looked at me with a pale face—Naku! Huwag ako. Kasi ngayon ko lang nakita si Wina na ganyan kagalit. I never thought that this trait of hers will put these boys' life in danger.

I bit my lip to stop myself from laughing out loud. Uryll and Briz are like a puppy being scolded by their owner for chewing her slippers. Sinong mag-aakalang sa itsura nitong dalawa, eh hindi pala sila ganoon kahipid sa mga gamit. Seeing their room now just proved me that I should never judge a person base on their physical aspects—kasi baka ganito rin ang mangyari. Baka ma-expectation versus reality lang din.

Lalake nga talaga! Typical boys.

"Grabe naman, nag kwarto pa kayo." Kumento ni Rio at naupo sa upuan sa tabi ng mesa ni Briz. "Hindi naman ako ganito kakalat sa kwarto ko. Parang binagyo naman ang sa inyo." Sinamahan niya pa ng tawa. Sinamaan siya ng tingin ni Uryll. Well, what to expect? Masama na nga ugali, pati mukha pinapasama pa.

"Boys!" Sigaw ni Wina na nagsisimula na sa pagpulot ng mga damit ni Uryll na nasa tabi ng kama niya.

Napailing ako at lumapit sa kama ni Briz para ayusin ang kumot niyang parang ibinato lang pagkagising niya. "Hindi ganito kakalat ang kwarto ng ibang lalake. Kahit papaano, naiisipan nilang magligpit ng kahit sandali lang" I commented. "Hindi ba kayo marunong maglinis?" I added.

Tumulong na rin si Xynthea. Ang mga papel at basurang nagkalat sa sahig ay pinulot niya at inilagay sa isang malaking plastic.

Nagkatinginan naman sina Uryll at Briz, pero kaagad ding nag iwas ng tingin at sabay pa na tumango.

Bingo!

"I don't do household chores." Uryll muttered.

"Kahit na! Look at your place. It's a mess." I said.

Briz butts in, "Sorry. We always wake up late and maybe that's why we don't have time to fix our mess in the morning. Lalake rin kaya wala kami masyadong alam." Sabi pa niya.

Umirap si Xynthea, "Buhay prinsipe siguro kayong dalawa kaya wala kayong alam sa mga gawaing bahay. I've been to Rio's room but his and his roomate's room wasn't as disastrous as this." Nagkibit-balikat siya at itinabi ang mga napulot sa isang gilid.

Nang mailapag ni Wina ang mga unan, kaagad siyang naupo sa dulo ng kama ni Uryll. "Doing chores is beneficial for the both of you. Konting ligpit lang naman, hindi naman kailangan pati bintana linisin niyo rin. Nakaka-discourage kasi tignan na ang po-pogi niyo pero ganitong kwarto ang mayroon kayo." Said Wina.