-181-

220 14 16
                                    

-toni pov-

"tangi," salubong sa akin ni jongseong. he hugged me tight like usual.

"is there any problem, tangi?" mukhang naconfused sya dahil hindi ko sya niyayakap pabalik.

"w-wala naman, tara na sa loob" he smiled and i locked the gate behind him dahil madami syang dalang plastic bags

"magluluto ako ng buttered shrimp, paborito 'yun ng tangi ko yun eh" sinundan ko sya sa kusina.

he doesn't looked tired physically, but now i know how much pain he was carrying inside.

"i also bought... lemon cake!" he smiled at me so wala akong magawa kundi ang mag smile na din sa kanya.

"are you sure... okay ka lang tangi?" takang tanong na naman nya, nawala ang mga ngiti n'ya... doon ko nakita, na kapag tinitigan mo pala sya sa mga mata nya, ang lungkot. ang daming problema na dinadala.

"tangi?" bigla akong nagising sa reyalidad dahil sa paglapit nya sa akin

"i'm okay, panonoorin kita dito, ma-mahal" he kissed my forehead before turning his back para magluto.

buong oras ko sya pinanood at sumasagot ako kapag kinakausap nya ako. i don't know if i should ask him what is happening or why he lied.

"gutom ka na ba? maghahain na ako" tumango lang ako sa kanya.

we both eat peacefully, he was trying to lift up the mood. he tells random stories. pero masyadong okupado ang utak ko sa mga gusto kong itanong sa kanya.

"naalala ko bigla ngayon 'yung nga una nating pagkikita tangi"

"'yung nga panahon na ang tahimik mo kasi naaasar ka sa kaingayan ko" he even chuckled a bit.

"gantong-ganto ka, ang tahimik mo"

i heard he sighed before finishing his meal. after namin kumain, nagprisinta sya na ang maghuhugas. wala naman akong magawa kaya nauna na ako sa sala.

"areum~" tawag ko kay areum,

"areum-" nakita ko syang nagpunta sa kusina kaya sinundan ko sya.

"hi, areum" rinig kong bati dito ni jay. "dyan ka lang, baby. baka mahatching na naman ako" pagpigil nya sa pusa na lumapit sa kanya.

"binabantayan mo ba si mommy ng maayos? sana alam ko kung anong iniisip nya 'no?" i heard he sighed as well.

pain. 'yun ang naramdaman ko.

did he don't want to go to seattle because of me?

bumalik ako sa living room para hintayin sya. "tangi, tignan mo 'tong pinamili ko para kay aureum"

ipinatong nya sa pagitan namin 'yung mga paper bags. "new bed~ at new toys~"

"jay, stop" sinalubong ko ang mga mata nya at nakita ko na nagulat sya.

"huh? why? ayaw mo ba? okay"

"let's stop this"

winter nightmare Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon