SUN { Season 1 }

SUN { 68 }

ႀကိဳးစားတာကို မရပ္သေ႐ြ႕
ဘယ္ေတာ့မွ ရႈံးနိမ့္မည္ မဟုတ္။
         
မိုက္ခ္ ဒစ္ကဒ္ ေျပာခဲ့သည့္ စကား တစ္ခြန္း ျဖစ္သည္။
    
ကိုယ္ လုပ္သည့္ ကိစၥတိုင္းတြင္ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈအတြက္ အစြန္း ႏွစ္ဖက္ ဆိုေသာ ရလဒ္ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိေလသည္။ အဆိုး ရွိပါက အေကာင္း ရွိမည္။ က်ရႈံးမႈ ရွိပါက ေအာင္ျမင္မႈ ရွိမည္။ ဘယ္ေသာအခါမွ တည္ၿငိမ္သည့္ ရလဒ္ တစ္ခုႏွင့္ အခ်ိန္ အၾကာႀကီး ရပ္တည္၍ မေနနိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ မုန္တိုင္း ၿပီးပါက ေလျပည္ လာမည္ ဟူေသာ ဆိုရိုးစကား ထြက္ေပၚလာခဲ့ျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။
    
အေရးႀကီးသည့္ အခန္းက႑က
ႀကိဳးစားမႈကို ရပ္တန႔္ မပစ္ဖို႔ပဲ ျဖစ္သည္။
    
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေသြးသားေလး ေသသြားၿပီ"
    
ဖန္ႁပြန္သေႏၶ စမ္းသပ္မႈ က်ရႈံးသည့္ သတင္းဆိုးဟာ ေဝယံ့အတြက္ နက္ရွိုင္းသည့္ နာက်င္မႈမ်ားကို ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ထိုစိတ္ဒဏ္ရာႏွင့္ နာမက်န္း ျဖစ္ကာ အိပ္ရာထဲ ဗုန္းဗုန္းလဲခဲ့ရသည္။
    
သို႔ေသာ္ ေၾကကြဲဖြယ္ရာ ထိခိုက္ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားက တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ မၿပီးခဲ့။ အေမြ ဆက္ခံသူ မရ ရေအာင္ ေမြးမည္ ဟူေသာ ေနသူရိန္မင္းခန႔္၏ ျပတ္သားစြာ ခ်မွတ္ထားသည့္ ခိုင္မာေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဖန္ႁပြန္သေႏၶ စမ္းသပ္မႈကို ထပ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။
    
သိပၸံပညာ ဆိုတာ အမွားမ်ားႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။ ထိုအမွားမ်ားက ေအာင္ျမင္မႈ လမ္းစေပၚ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲေခၚသြားနိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ ပထမဆုံး တီထြင္ စမ္းသပ္မႈအတြက္ ရဲရင့္သည့္ စြန႔္စားမႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္သည္။
    
ငယ္ငယ္က သင္ၾကားခဲ့ရေသာ လွ်ပ္စစ္ မီးလုံး တီထြင္သူ ေသာမတ္ အက္ဒီဆင္ဟာ လွ်ပ္စစ္ မီးလုံးေလးကို ထုတ္လုပ္နိုင္ဖို႔ စမ္းသပ္မႈေပါင္း တစ္ေထာင္ခန႔္ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ မေအာင္ျမင္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားက ေနာက္ဆုံးမွာ သူ လိုခ်င္သည့္ ရလဒ္ တစ္ခုကို ျဖစ္တည္ေစခဲ့သည္။
    
ယခု ဖန္ႁပြန္သေႏၶ ေမြးဖြားဖို႔အတြက္ေရာ စမ္းသပ္မႈေပါင္း ဘယ္ႏွႀကိမ္ေလာက္ လုပ္ေဆာင္ရမလဲ။
    
မလြယ္ကူသည့္ စိန္ေခၚမႈ တစ္ခု။
    
အရင္းအႏွီးကပါ ႀကီးမားလြန္းသည္။
    
"သေႏၶသားကို စမ္းသပ္ ဖန္ႁပြန္ထဲမွာ ႀကီးထြားေအာင္ သုေတသီေတြ မလုပ္နိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္၊ ဒီစမ္းသပ္မႈက ဆရာမတို႔ ေဆးပညာ ေလာကအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ စိန္ေခၚမႈ တစ္ရပ္ပဲ၊ လိုအပ္တဲ့ နည္းပညာေတြ ဆက္လုပ္နိုင္ဖို႔ အေနာက္ နိုင္ငံက အတတ္ပညာရွင္ေတြကို ဖိတ္ေခၚထားတယ္"
    
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္က ကူညီနိုင္တာမ်ား မရွိဘူးလား"
    
ေဒါက္တာ ဟန္နာရီကို သက္ျပင္းခ်လ်က္ ေခါင္း ယမ္းခဲ့သည္။
    
"မရွိဘူး၊ သားတို႔ တတ္နိုင္တာ ေစာင့္ၾကည့္႐ုံပဲ"
    
စမ္းသပ္မႈက ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္ၿပီး က်ရႈံးျပန္သည္။
    
စမ္းသပ္မႈ တစ္ခါတစ္ခါ က်ဆဳံးတိုင္း နင့္သီးေသာ နာက်င္မႈ မ်ားစြာကို သူတို႔ ခံစားရသည္။ မိဘတိုင္းအတြက္ သားသမီး ဆုံးရႈံးရေသာ ခံစားခ်က္က ဘယ္လို အရာႏွင့္မွ ေျဖဆည္၍ မရနိုင္။ ပူေလာင္ ျပင္းျပေသာ ေဝဒနာကို ႐ူးမတတ္ ခံစားရေလသည္။ ထိုနာက်င္မႈမ်ားေၾကာင့္ပဲ အေမြ ဆက္ဆံသူ ေမြးဖြားမည့္ ကိစၥကို ေဝယံ့ဘက္မွ စၿပီး လက္ေလွ်ာ့ခ်င္ စိတ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
    
"ဒါလင္ . . ၊ ဒါေတြကို ဒီမွာပဲ ရပ္လိုက္ပါေတာ့လား"
    
ေဝယံ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ေတာင္းဆိုလာခဲ့သည္။
    
"ဒီအထိေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီးၿပီေလ၊ နည္းနည္းေလာက္ပဲ သည္းခံလိုက္ပါ့လား၊ ဒါေတြက နာက်င္ရရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သည္းခံထားေပးပါ၊ ေနာ္ . . ယံ"
    
ေနသူရိန္မင္းခန႔္ စကားေၾကာင့္ သူ ျပန္ၿပီး မ်ိဳသိပ္ခဲ့ရသည္။ အကယ္၍ ဆက္ၿပီး နာက်င္ရမည္ ဆိုေတာင္ ဒီနာက်င္မႈေတြက ေနမင္းႀကီး၏ အိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ ေဖာ္နိုင္ဖို႔အတြက္ပဲ ျဖစ္တာမို႔ သူ ခံစားလိုက္ဖို႔ ထိုက္တန္ပါသည္။ ရင္ထဲမွာ မီးေတာက္ေနသည့္ ဒဏ္ရာ၏ ပူေလာင္မႈကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ ေဝယံ ဆက္ၿပီး သည္းခံထားလိုက္မိသည္။
    
စိတ္မေကာင္းစြာ စမ္းသပ္မႈက တတိယအႀကိမ္ ထပ္ၿပီး က်ရႈံးခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ေအာင္ျမင္မႈ ပန္းတိုင္အတြက္ ေျခ တစ္လွမ္း နီးလာေလသည္။
    
"မိခင္ အကူအညီ မပါဘဲ သေႏၶသား ႀကီးထြား ရွင္သန္နိုင္မယ့္ နည္းပညာကို ဆရာမတို႔ ရွာေဖြနိုင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး နီးစပ္ေနၿပီ၊ သေႏၶသားအတြက္ လိုအပ္မယ့္ အာဟာရ ဓာတ္စာေတြကို ဓာတ္ခြဲခန္းေတြမွာ သုေတသီေတြ ဖန္တီးၿပီး စမ္းသပ္ ဖန္ႁပြန္ထဲ ထိုးသြင္းဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနၿပီ၊ တကယ္လို႔ ဒီနည္းလမ္းသာ အလုပ္ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သားတို႔ ရင္ေသြးေလး အသက္ရွင္နိုင္လိမ့္မယ္"