ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.1.19

ရြမ္းရီ က ေရ႔ွေျပးတပ္နဲ႔ အတူ ထြက္ခြာသြားသၫ့္ ရွန္ယိ ကို ၾကၫ့္လိုက္ကာ ဓားကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္သည္။ ရွန္ယိ၏ ပံုရိပ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသၫ့္ အခ်ိန္မွသာ သူက က်န္သၫ့္ အဖြဲ႔မ်ားအား ဦးေဆာင္ေနသၫ့္ ေပရွီးနဲ႔ အားနန္ ထံသို႔ သြားလိုက္ကာ ျမင္းေပၚသို႔ တက္လိုက္‌ေတာ့သည္။

ရွန္ယိ က အဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္ရင္း လာေနရင္း ေနာက္မွ လူမ်ားအား ရပ္ရန္ အခ်က္ျပလိုက္သည္ ။ ရွေဝ့ယိ တို႔ ခံတပ္ကို ေရာက္ဖို႔ ဒီေတာင္ၾကားကို ျဖတ္ေက်ာ္ရမွာျဖစ္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာင္ၾကား၏ ေတာင့္တိုင္းေနရာတိုင္းမွ တာရွန္ စစ္သည္မ်ား ေပၚလာခဲ့သည္ ။ ရွေဝ့ယိ က ေျမာက္မ်ားစြာေသာ စစ္သည္မ်ားကို ဦးေဆာင္ၿပီး ရွန္ယိ ထံသို႔ ဦးတည္လာခဲ့ေလသည္ ။

ရွေဝ့ယိ သည္ ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ပိတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပံုပင္ ။ ဒါေပမဲ့... စစ္အင္အားက ..

ရွန္ယိက ဓားကို အသင့္ကိုင္လိုက္သည္ ။ " ဟက္.. အာဏာကို မမက္ေတာ့ဘူးလား .. "

ရွန္ယိ၏ စကားေၾကာင့္ ရွေဝ့ယိ ၏ အၾကၫ့္က ခက္ထန္သြားကာ ႏွာေခါင္းရႈံရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။ " ဒီေန့က မင္းရဲ့ ေသေန့ ျဖစ္ၿပီး .. ဒီေတာင္ၾကားက မင္းရဲ့ သခ်ၤိဳင္းဘဲ .. "

ရွေဝ့ယိ က စစ္အင္အား အကုန္လံုးကို ဒီေနရာကို ေခၚလာမၫ့္ကိစၥက မထင္မွတ္ထားသၫ့္ အခ်က္ပင္ ။ ဒီဇာတ္လိုက္က သူ႔ကို သတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပံုရသည္ ။ သူက တျခားလမ္းကို ေရြးခဲ့လ်င္ ရွေဝ့ယိက ထိုေနရာကို အင္အားအျပၫ့္ျဖင့္ ေရာက္လာေပလိမ့္မည္ ။

' ဒါေပမဲ့ .. ေနရာေရြးတာမွားေနတယ္ ' ေတာင္ၾကားသည္ က်ဉ္းေျမာင္းကာ လူသံုးဆယ္ ေလာက္သာ ဝင္ဆံ့သည္ ။ ျမင္းေတြနဲ႔ စစ္သည္ဆိုလ်ွင္ ေျပာဖို႔ မလိုေတာ့ေပ ။ သူတို႔က အခ်ိန္ဆြဲၿပီး သတ္ႏိုင္ဖို႔သာ လိုေလသည္ ။ ရွေဝ့ယိက တပ္ေတြအားလံုးကို ေခၚခဲ့မွေတာ့ ရြမ္းရီတို႔ လမ္းေၾကာင္းဘက္က ခက္ခဲမည္ မဟုတ္ေပ ။ သူတို႔က ရြမ္းရီတို႔ ‌ရွေဝ့ယိ ကို အေနာက္ဘက္ကေန ေခ်ာင္ပိတ္ႏိုင္သည္အထိ ေတာင့္ခံရမည္ ။

တဖက္တြင္ ရြမ္းရီ တို႔က သတိထားေနရင္း တစ္ခုခုမွားေနသည္ဟု ခံစားရေလသည္ ။ သူတို႔ ထြက္ခဲ့ကတည္းက တာရွန္စစ္တပ္ကို မေတြ့ေသးေပ ။ ရြမ္းရီက ေဟးခ်န္ကို စိုးရိမ္သၫ့္ အမႈအရာျဖင့္ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ သူထင္တာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး မလား ..။