Chapter 15

165 4 7
                                    

Time heals wound. Wounds leave Scars

"Congratulations Theo and A! For the 5th time, Carolyne Clothing won the annual best clothing line"

"Thanks tito. Well, A, here deserves more appreciation. She really didn't neglected her duties as the chairwoman and president and at the same time being a mom"

Tumawa naman ako sa papuri ni Theo.

"Where is my grandson? I forgot to give him my pasalubong"

"He's probably at the table. Alam mo naman tito na mahiyain ang anak ko"

Nagtawanan kami at sabay sabay na lumapit sa mesa kung nasaan ang anak ko. Abala ito sa kanyang libro

"Matthew," pagtawag ko sa atensyon nya

"Mama!" He went straight to me and hugged me

"Congratulations, mama! You deserved the award because you are so hardworking. And uhm, here's my gift for you. Its not much and expensive but I hope you'll like it"

Inabot sakin ng anak ko ang isang black box at may gold ribbon na palamuti. Binuksan ko iyon at bumungad sa akin ang isang silver necklace at may naka engrave doon na,

"Matthew loves mama forever"

"Thank you, anak. Mama loves it"

Hinila ko sya at niyakap ng mahigpit.

"Grandpa!"

"Matthew, my grandson! I miss you! Come here, I already brought my pasalubong for you."

Agad lumapit si Matthew kay tito Ernie para sa kanyang pasalubong. Ernie Sandoval is my mom's brother. He and his family lived at the province kaya hindi kami masyadong nagkita noon. And then 2 years ago, nagmigrate na sila ng family nya dito. I have 3 cousins from him pero mga single pa. Doctor at abogado kasi mga kinuhang kurso kaya mukhang walang balak na magpamilya.

Si Matthew pa lang ang apo sa family namin kaya ispoiled na spoiled ang anak ko. Tuwang tuwa ngayon si Matthew sa kanyang mga snacks na galing sa Pilipinas. May pastillas, dried mango, yema at kung ano ano pa. Once a month ay umuuwi sa Pilipinas si tito Ernie at ang asawa nya.

"May naaalala ka noh?"

Umiling ako kay Theo.

No one knows the father of Matthew. At hindi naman na kailangan pang malaman ninoman kahit ng anak ko.

I know I am being selfish but I was too hurt. And I don't want my son to be rejected. Im glad that I didnt told him na nabuntis ako. Hindi ko ata kakayanin na marinig mula sa kanya ang sabihing ipalaglag ko ang anak ko at babayaran nya pa ako para manahimik. Naging mahirap ang buhay ko, oo, pero hindi ibig sabihin non ay papatay na ako ng inosenteng bata at walang kasalanan. I know to myself wala na akong nararamdaman para sa kanya. As years passed by, maybe my anger towards him subsided, but the pain he inflicted to me is still here.

After the awards night ay umuwi na kami. Hinatid kami ni Theo sa loob ng condo at nagbilin ng kanyang usual na bilin

"Always lock your doors okay? Huwag na kayong lumabas unless its emergency. Call me if something happens and if you need anything."

"Theo, I know that already. Mabuti pa, magpahinga ka na at buong araw kang pagod. Maghapon mo din binantayan si Matthew"

"Im okay, A. Isa pa, its my duty to always look after you and Matthew"

"Kahit na, pano ka na lang mag aasawa nyan? Baka isipin ng mga babae ay mag asawa tayo kaya walang lumalapit sayo"

"Excuse me, fyi, I have a girlfriend"

His Model (Leviste Series 2)Where stories live. Discover now