Chapter 38

25.9K 383 42
                                    

PAGBALIK ni Zyair dito ay nakita kong may pasa siya sa may bandang pisngi at putok ang labi.

Napatayo ako sa kinauupuan at nilapitan siya.

"Anong nangyari sayo?"nagaalalang tanong ko dito habang marahang hinahawakan ang mukha niya.

Hinawakan naman niya ang kamay kong nasa may panga niya at ibinaba.

"I'm fine."sabi lang nito at umupo sa upuang katabi ko.

Napatingin naman ako kay tatay na may masayang ngiti sa labi at nawala lang ng makita niya akong nakatingin.

"Tay,ano pong ginawa ninyo sa kaniya?"nagdududang tanong ko dito.

"Wala naman anak,tinuruan ko lamang siya ng nararapat sa kaniya.
Kung baga ay deserve niya yun sa pagiging late niya dumating."
Masayang sabi ni tatay.

Napailing nalang ako at napatingin muli kay Zyair na nakahawak sa panga niya.

Alas sais na ng gabi at naghahanda nang umuwi sila Zyair at Zane.

Nasa labas na kami ng evacuation center at biglang tumigil sa paglalakad si Zyair,napatigil din tuloy ako.

Buhat niya na din pala ang natutulog na si Zane,napagod ata sa paglalaro namin kanina.

"Where's your things?"tanong ni Zyair sa akin.

Napakunot naman ang noo ko sa sinasabi niyang things.

"Ha?Anong things?"nagtataka kong tanong dito.

"What the...I said where's your things so we can go home na"tila nauubusan na pasensyang sabi nito.

"Bakit naman ako sasama sayo?"
tanong ko pa.

"Because your carrying MY CHILD."
Madiing wika nito sa akin.

"Zyair.Hindi porket na dinadala ko ang anak natin ay sayo na ako titira.kahit naman sa tent palang kami sa ngayon natutulog ay komportable pa din ako saka ang babies."
paliwanag ko dito

"I don't want my children to lived in this kind of environment Clementine."

"Whether you like it or not.You will lived to me Clementine."sabi niya at tinalikudan na ako.

"I will wait to you in car."pahabol pa niya at tuluyan nang pumasok sa loob ng kaniyang sasakyan.

Napabuntong hininga naman ako dahil ang sungit niya at kung makapag utos ay kala mo walang sinabing masasakit na salita.

Pumasok muna ako sa loob ng evacuation center upang mag empake at mapaalam kila nanay.

"Clementine,anak bakit naman biglaan ang pagyaya sa iyo ni Zyair?"tanong ni nanay na tinutulungan akong mag empake.

"Celestine,mahal nagkausap na kami ni Zyair at ipinaalam na nga sa akin ng bata na gusto niyang sa kaniya tumira ang anak natin."sabi ni tatay.

"O sige na nga,basta anak ha tumawag ka palagi sa akin o kaya kay Francisco.
Pag may gusto ka ay wag kang mahihiyang sabihin kay Zyair iyon."bilin ni nanay.

"Opo,nanay.Sige na po aalis na po ako at baka mainip na yung isa dun."
paalam ko sa kanila at yumakap sa akin si nanay.

Hinatid nila ako sa may kanto kung saan nandun si Zyair at nag yakapan pa kami bago ako tuluyang pumasok sa loob ng sasakyan.

"You take so long huh."sabi ni Zyair at pinausad na ang sasakyan.

Mahigit kalahating oras bago kami nakarating sa bahay niya dahil hindi naman ganun ka traffic.

Binuhat niya na si Zane at pinagbuksan niya din ako ng pinto.

Pinaupo niya muna ako sa sofa upang makausap pero nilagay muna niya sa kwarto si Zane.

Habang hinihintay siya ay nakita ko si Nay Yoli na papalapit sa akin at agad akong niyakap.

"Iha,mabuti naman at nakabalik ka na"maligayang sabi sa akin ni Nay Yoli.

Maya maya ay nakababa na din si Zyair at sinabing mag usap kami sa study room niya.

Sumunod naman agad ako at nagpaalam muna kay Nay Yoli.

Itutuloy.
❄️
Bukas 1 month na to so dapat matapos ko na para makafocus na ako sa BS 2 bago magpasukan.

BS #1 BetrayedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon