Bu acıyı hissetmediğim anın tam içinde hapsolmak istiyordum. Çok acıyordu. Beynimi uyuşturacak kadar.
Faruk artık benim tam dibimdeydi ama hareket ettiğim an, çok acıyordu bedenim. ben sadece büyük bir acı hissediyordum.
Yere kapaklanmıştım. Ayağım yan dönmüştü. İçli içli ağlıyordum. Mosmor olmuştu.
Yerde öylece bekledim ve gözlerimi kapattım. Ta ki Karan doğrultana kadar. Sağ bileğimi ve ayağımı hareket ettiremiyordum. Ters bir şekilde düştüğüm için ayağım burkulmuştu.
"İyi misin?"
Karan'ın gözlerine baktığımda ne yapacağını bilemez bir hâlde olduğunu gördüm. Ama bu alayla sırıtmama engel olamamıştı.
"Evet iyiyim. Zevk aldığım için ağlıyorum. Sorun yok ya."
Dediğim şeyle, ciddiyetle bakan suratı alaycı bir hal aldı. Niye gülmüştü ki?
"Aslında farklı aktivitelerden de zevk alabilirsin ama tercih senin tabi ki."
Resmen benimle eğleniyordu ve benim tepem atıyordu.
Hıçkırarak kafamı dizime yaslarken, acının katlanılmazlığı canımı yakıyordu. Elindeki telefonu arayıp bir numaranın üstüne tuşladı.
"Çiçek gel buraya!"
Kapının dışında bekliyordu sanırım. Bir kapı tıkırtısının ardından içeri geçti. Ve böyle bir manzarayla karşılaşmayı beklmediği için gözleri büyüdü.
"Abi ne oldu burada?" Onun endişeli sesiyle daha çok ağlama isteğiyle dolmuştum.
"Dolaptan buz getir!" Koşturarak mutfağa gidip küçük bir buz torbası getirdi.
Morluklarımın üzerine bastırdığında ayağımı geri çekmeye yeltendim ama izin vermedi. Verse bile çok acıdığı için tamamen çekebileceğimi düşünmüyordum.
"Abi bu nasıl oldu ya?"
Karan ters ters baktığında Çiçek boyun bükerek sustu.
Merakla bana ne yapacağını izliyordu.
Sanki düşmanıymışım gibi bastırıyordu bileğime buzu. Zındık.
"Biraz daha dikkatli olsana kızım. Başıma iş açtın amına koyayım."
"Dedi, köpekten korktuğumu bile bile yanına çağırıp, saldır oğlum diyen şahıs."
Kinayeyle bunu söylerken Çiçek sertçe baktı Karan'a.
"Yuh abi. Cidden sana inanamıyorum. Kız korkuyor işte."
"Çiçek evine git!"
Çiçeğin kaşları çatıldı.
"Gitmiyorum!"
Karan sabır diler gibi yukarı bakıp, ardından şeytani bir gülümsemeyle baktı ona. Zaten seytandı.
"2 dakika içinde buradan kaybol bücür. Yoksa bana anlattığın ama babanın bilmediği, hayatındaki o veledi anlatırım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANİ (Tamamlandı)
ChickLit* Kurgu ve isimler değiştirildi. "Bazen evler, sadece dört duvar olmaz." Kadın küçücüktü fakat adamın kalbinde adamdan bile daha daha büyük bir yer kaplamıştı. Bunu kabul edemiyordu adam. Kırıyordu döküyordu ama bunu kabul edecek kadar cesareti yok...
