រឿង «ចំណងលិខិត បំណុលស្នេហ៍»💙

ភាគ៨៤

     «យ៉ាងម៉ិចហ្នឹង?»
     «ខ្ញុំទេដែលត្រូវសួរនោះ! លោកចូលមកបានយ៉ាងម៉ិច?»
     «ចាប់ផ្តើមតែម្តងទៅ...គង់តែដោះចេញដដែរ!!» ថាហើយ គេក៏ដើរចូលទៅចាប់លី ថេហ្សា ឡើងទះកំប៉េះគូទមួយដៃផ្លាច់ព្រោះក្នក់ក្នាញ់ពេកមុននឹងសែងស្រីស្រស់ចេញពីបន្ទប់ទឹក ទោះជានាងស្រែកតវ៉ាអាឡេអាឡូយ៉ាងណាក៏គេមិនឈប់ដែរ។
     រហូតបានទម្លាក់ស្រីស្រស់ដូចជាកុលាបសរទើបតែរីកនៅលើពូកទន់ៗពណ៌ផ្ទៃមេឃហាក់ដូចជាទេពធីតាកំពុងជិះលើពពកយ៉ាងអ៊ីចឹង។ នាងអៀនពេកក៏ទាញភួយមកបិទបាំងតែអ្នកខាងនេះប្រញាប់ចាប់ភួយនោះក្រវាត់ចោលភ្លាមៗព្រោះគេចង់មើលស្រីក្មេងបែបខ្យូតៗដូចជានាងនាពេលនេះ ទោះជាអាយុ២៥ឆ្នាំមែនតែក្មេង១៦ឆ្នាំស៉ំចាញ់ហើយ និយាយពីថាសម្រស់ស្អាតគ្មានអ្នកផ្តឹម ហេតុដូចនេះហើយបានជាអ្នកអង្គម្ចាស់កំណាចប្រែមកជាកូនទន្សាយចុះញោមជាមួយនាងហ្នឹងឯង។
     «...ហ្ហឺ...អត់លេងហេ៎...ឈប់ហូវណា៎...» ថេហ្សា មិនត្រឹមតែបញ្ឈប់ត្រឹមសម្តីទេ តែទឹកមុខស្តែងយ៉ាងគួរអោយស្រឡាញ់ហាក់ដូចជាចង់អង្វរអោយអ្នកម្ខាងទៀតដោះលែងនាងទៅ មើលទៅនាងតស៊ូជាមួយគេមិនឈ្នះទេទើបយកអាល្បិចគួរអោយក្នក់ក្នាញ់មកស៉ំគេ តែខុសពីការគិតនោះគឺគេរិតតែចង់ចាប់នាងគៀវចង្កេះឥឡូវតែម្តងហើយ ហេតុអីក៏គួរអោយស្រឡាញ់យ៉ាងនេះណ៎!
     «ក្មេងក្បាលខូចគិតថាធ្វើមុខខ្យូតយ៉ាងនេះប្តីនឹងដោះលែងមែនទេ?» វាមិនងាយដូចដែរនាងគិតទុកទេក្មេងតូច ឥឡូវនេះតើនាងមានល្បិចគេចទៅណារួចទៀតនោះ ច្បាស់ណាស់គេមិនប្រលែងនាងទេ។
     «...» ថេហ្សា មិនបានតប ព្រោះតែនាងកំពុងភ័យញ័របេះដូង ទោះជានាងធ្លាប់មានស្អីៗជាមួយកំលោះរូបនេះជាច្រើនលើកច្រើនសារមកហើយក៏ដោយតែវាដូចជាមានសូវស៊ាំជាមួយកាយមាំរបស់គេសោះ នាងចេះតែខ្លាចៗដោយសារតែលើកមុនៗហាក់ដូចជាស្រពិចស្រពិលមិនសូវជាច្បាស់លាស់ដូចជាពេលនេះគេបបួលនាងបែបព្រឺរោមខ្ញាកៗ តើនាងទ្រាំមិនភ័យយ៉ាងម៉ិចបាននោះ?!
     «...ជុប៎...» អ្នកកំលោះ ជុងគ្រីត ផ្តេកក្បាលនាងថ្នមៗអោយគេងមុននឹងផ្តេកខ្លួនទៅតាមហើយថើបមួយខ្សឺតចំថ្ងាស់ទុកជាការកម្តៅសាច់ដ៉ំ។ នាងក៏មិនបានតបតអ្វី ជំនួសមកវិញដោយការខំបិទភ្នែកអោយជិតៗ គិតយ៉ាងណាអោយរួចមួយគ្រាហ៍នេះ។
     «យប់នេះបងនឹងនាំអូនឡើងឋានសួគ៌...» សម្តីស្រាលស្រទន់ក្បែរគុម្ភត្រចៀក ថេហ្សា ធ្វើអោយនាងអៀនស្ទើរតែលេចនោមទៅហើយ ដៃក្តាប់ចូលគ្នាព្យាយាមច្រានទ្រូងគេអោយចេញឆ្ងាយតែក៏បន្ថយកម្លាំងពេលដែលគេឱនមកថើបថ្ពាល់។
     «បើកភ្នែកមើលពិភពលោកទៅ...ក៉ំព្យាយាមបិទភ្នែក! យ៉ាងណាអូននៅតែជាប្រពន្ធបងជារៀងរហូត!» ចប់សម្តី គេក៏ទាញដៃនាងមកថើបថ៉ើរៗធ្វើអោយនាងត្រូវបើកភ្នែកឡើង ហាក់មានសំណួរខ្លះចង់សួរ។
     «ប្រពន្ធរហូតមែនទេ?» នាងសួរគេដោយលើកចិញ្ចើមឆ្ងល់ តើគេនិយាយថាប្រពន្ធរហូតហេ៎? តែវាធ្វើអោយនាងមិនសូវជាស្រណុកចិត្តសោះកាលដែលឮដូច្នេះ។
     «មានរឿងអ្វីមែនទេ?»
     «តែ...មនុស្សប្រុសសុទ្ធតែខូចនឹងស្រី! តើសម្តីមួយប្រយោគមុននេះយកជាការបានទេ?» នាងចង់សម្តៅលើប្រយោគដែលគេនិយាយ ព្រោះនាងមិនសូវជឿឡើយ អ្នកណាដែលមិនដឹងថាគេជាមនុស្សប្រភេទណា។ កាលពី៥ឆ្នាំមុនគេញៀននឹងស្រីសឹងស្លាប់ ហើយឥឡូវមកនិយាយបែបនេះ តើអ្នកណាជឿនោះ?!
     «ចុះបើថាមែន» គេទទួលស្គាល់ថាមនុស្សប្រុសពិតជាខូចខឹលជាមួយស្រីពិតមែន លើកលែងតែអ្នកខ្លះដែលគេល្អពិតប្រាកដ តែចំពោះគេ...គេទទួលស្គាល់ខ្លួនឯងថាពិតជាខូចខឹលរឿងស្រីពិតមែន តែចាប់តាំងពីមានមនុស្សស្រីម្នាក់ចូលមកក្នុងជីវិតរបស់គេ ហើយប្រែក្រឡាសជីវិតរបស់គេអោយរស់ក្នុងជម្រៅស្នេហ៍អស់រយៈពេលជាង៥ឆ្នាំ គឺគេមានអត្តចរិតខុសឆ្ងាយពីនៅវ័យកម្លោះសឹងតែ៣៦០ដឺក្រេ ព្រោះគេចង់ទុកទួនាទីធ្វើជាប៉ា និងជាប្តីដ៏ល្អម្នាក់នៅពេលនេះ និងទៅថ្ងៃអនាគត។
     «...» នាងឮសម្តីគេហើយក៏ស្ងាត់មាត់ជ្រាប ព្រោះមិនដឹងថាត្រូវនិយាយអ្វីទេបើឮគេនិយាយបែបនេះទៅហើយ គិតថាទៅមុខទៀតគេនឹងមានស្រីកាន់តែច្រើន ហើយនឹងលះបង់ប្រពន្ធម្នាក់នេះចោលនៅថ្ងៃណាមួយជាមិនខាន។
     «អាចថាពេលវេលាជាអ្នកកែប្រែ! វេលាកាន់តែយូរ...ការគិតបែបមនុស្សចាស់ក៏មាននៅក្នុងខ្លួនបង ហើយឥឡូវនេះអ្វីៗក៏លែងដូចមុនហើយ! បងសារភាពថាបងខុសជាមួយអូនខ្លាំងណាស់ ថេហ្សា! បើបងមិនបណ្តេញអូនចេញទេ អូនក៏មិនធ្លាក់ទៅដល់ប្រទេសគេ ហើយរងសម្ពាធផ្លូវកាយយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ! អត់ទោសអោយបងផងណា៎...បងស្រឡាញ់អូនខ្លាំងណាស់! បងនឹងស្រឡាញ់អូនរហូតដល់ថ្ងៃមួយដែលយមរាជមកយកជីវិតបងចេញទៅ! បងនឹងមើលថែអូនដល់ពួកយើងចាស់កោងខ្នង! បងមិនសន្យាតែបងនឹងធ្វើអោយបាន!» បុរសសម្តីផ្អែម នេះជាពាក្យពិតដែលគេនិយាយចេញពីបេះដូង ហើយគេមិនសន្យាជាការលេងសើចតែគេនឹងព្យាយាយអោយអស់ពីចិត្តពីថ្លើមថានឹងស្រឡាញ់នាងដល់ថ្ងៃស្លាប់ទោះជាផ្លូវខាងមុខជួបឧបសគ្គបែបណាក៏ដោយ។
     «...អូន...ហ្ហឹក...អូនស្រឡាញ់បង» នាងពិតជាក្តុកក្តួលនឹងពាក្យមួយប្រយោគៗដែលគេនិយាយចេញមកណាស់ ការពិតទៅនាងសំណាង ឬមួយអភ័ព្វទៅវិញទៅដែលបែកគ្នាជាង៥ឆ្នាំចុងក្រោយក៏ទទួលបានក្តីសុខចេញពីបេះដូងប្រុសម្នាក់នេះ ទោះវាហាក់ដូចជាសុបិន្តមួយដ៏អាក្រក់ក៏ដោយ តែនាងព្រមទទួលយកសព្វបែបយ៉ាងពីទង្វើដែលគេបានធ្វើចំពោះនាងមិនថាល្អឬក៏អាក្រក់។
     ភ្នែកស្រទន់ភ្លឺថ្លាដក់ទឹកសំណក់ផ្លេកៗជាប់វង់កែវនេត្រារហូតទប់លែងជាប់ក៏សម្រេចបញ្ចេញវាមក នាងយំពេលនេះគឺយំរំភើបដែលខ្លួនមានសុភមង្គល ហើយក៏រំភើបដែលមានមនុស្សប្រុសល្អនៅជិត ទោះជាពេលវេលាពីអតីតកាលគេធ្លាប់ធ្វើបាបនាងយ៉ាងណាក៏ដោយ នាងព្រមអត់ទោសអោយគេទាំងអស់ព្រោះតែបេះដូងជាអ្នកបញ្ជា នាងក៏មិនអាចរស់ខ្វះគេបានដែរ។
     បបូរមាត់ស៉ីជម្ពូរបានគ្រប់ដណ្តប់លើបបូរមាត់ទន់ស្តើង ហាក់ដូចជាយកផ្កាជ្រលក់នឹងទឹក ធ្វើអោយវាកាន់តែស្រស់ស្អាតលើសគេឯង។ គេថ្នមនាងដូចជាទារកខ្ចីល្វក់ដោយការថែរថើបយ៉ាងស្រើបស្រាល ជាមួយម្រាមដៃស្រួចៗបង្អូសពីកញ្ចឹងករហូតដល់ចង្កេះ និងត្រឡប់មកវិញដោយលើកដៃឆ្វេងរបស់ស្រីក្រម៉ំមកថើប ហើយវាចា...
     «អូនស្អាតលើសស្រីដទៃ» ចប់សម្តីផ្អែមល្ហែម គេកក៏បន្តមកថើបកញ្ចឹងកក្រព៉ំ ដោយមិនភ្លេចប៉ះពាល់អោយសព្វគ្រប់កន្លែងលើដងខ្លួនមួយនេះ រហូតដល់ពេលត្រូវសាច់អាវលើខ្លួនប្រាណបានដោះចេះ។ គេលូកដៃទៅស្រាយខ្សែរអាវ និងបន្តថើបផ្តិតៗលើសម្លៀកបំពាក់របស់នាងមុននឹងបានឈានទៅដល់រាងកាយពិតប្រាកដ។
     «...អ្អាស៎...» ថេហ្សា ស្រើបឡើងព្រឺសម្បុរការដែលបបូរមាត់ក្តៅៗបានត្របាក់ផ្នែកមូលដូចជាព្រះចន្ទដែលកំពុងតែរះយ៉ាងត្រចង់នៅលើមេឃ។ នាងក្តាប់ភួយ ក្តាប់ខ្នើយជាការបន្ធូរអារម្មណ៍ តែគេរិតតែធ្វើអោយចំណងរបស់នាងកើនឡើងទ្វេដង។ បបូរមួយនោះក៏បន្តរហូតដល់ឥន្ធនូដែលមានតែពណ៌ផ្កាឈូកសុទ្ធ មុននឹងសាកវាឡើងជាមួយការលិឍថើបយ៉ាងរោលរាល ធ្វើអោយស្រីស្រស់កាន់តែបុកពោះភឹបៗបែកញើសជោគថ្ងាស់ដូចជាគេចាក់ស្រោច។
     «...ត្រៀមខ្លួនណា» គេផ្តល់ដំណឹងជាមុន ដើម្បីអោយនាងត្រៀមខ្លួនជួបប្រជ៉ំពិភាក្សាជាមួយលោកបងធំរបស់គេថាត្រូវចាត់ចែងរឿងនេះយ៉ាងណា។
     នាងឯណ្ណេះវិញ ពេលដែលឮសូរគេស្តីហើយក៏បើកភ្នែកមើល ពុទ្ធោអើយ...កាយននលគកទាំង២របស់គេ និងនាងនៅជិតៗគ្នាយកតែមែនទែនហើយ បបួលអោយ ថេហ្សា ប៉ះរោមច្រូងច្រាងសារជាថ្មី ចំណែកឯមុខវិញឡើងក្រហមទ៉ំដូចជាឪឡឹកទើបតែពេញវ័យ។ ទោះជានាងអៀនខ្មាស់ដល់កម្រិតណាក៏ដោយក៏មិនអាចដកថយពេលវេលាទៅក្រោយបានដែរ យ៉ាងណាមកដល់ពេលនេះហើយត្រូវតែសាកល្បកជាមួយគេនាយប់នេះហើយ។
     «...អ្អាយ៎...» ស្រែកបានមួយភ្លេតនាងក៏ខ្ចឹបមាត់ទៅវិញ និងព្យាយាមមិនឡូឡា ក៉ំអោយរំខានដល់គេ ព្រោះតែនាងចាំច្បាស់ថាមានយប់មួយនោះគេធ្លាប់គំរាមនាងមិនអោយស្រែក ទើបពេលនេះនាងខំបិទភ្នែកក្តាប់មាត់មិនស្រែកដើម្បីក៉ំអោយគេក្លាយជាកំណាច។
     «យប់នេះបើមិនឮសំឡេងទេ បងមិនព្រមឈប់ជាដាច់ខាត» គេដឹង ឬធ្វើមិនដឹង ក៏គ្មានអ្នកណាដឹងដែរ គេដឹងថានាងអៀនក៏ប៉ុន្តែបើនាងមិនបញ្ចេញស្នូរសោះនោះ ធ្វើម៉ិចរាត្រីនេះអោយឈ្មោះថា រាត្រីទឹកឃ្ម៉ំបានទៅ?!
     «...អ្អាស៎...ថ្នមៗ...» នាងឮគេនិយាយហើយក៏ប្រញាប់ស្តីតាម ព្រោះនាងទ្រាំក៏លែងជាប់ដែរ វាឈឺផង ស្រកៀលផង រមួលខ្លួនផង ស្រួលផង ធ្វើអោយនាងចាប់អ្វីក៏មិនត្រូវ ហើយបើមិនបញ្ចេញស្នូរតាមគេនិយាយទេ នាងខ្លាចថាគេនឹងលេងមែនទែន យប់នេះច្បាស់ជាទាល់ភ្លឺជាមិនខាន។
     ចំណែកឯប្រុសសង្ហាឯណ្ណេះវិញ ក៏ញញឹមខ្ចិបមាត់ អារម្មណ៍គេពិតជាសប្បាយអរខ្លាំងណាស់ ពេលនេះប្រៀបដូចជាបក្សីត្រូវការសំបុក ២ហ្នឹងខ្វះគ្នាមិនបានទេ គ្មាន១ច្បាស់ជា១ទៀតស្លាប់ជាមិនខាន។ រហូតចលនាចង្កេះក៏ញាប់ទៅៗ ធ្វើអោយ ថេហ្សា ដង្ហក់ដង្ហើមតាមចង្វាក់ផ្គររន្ទះសាច់របស់គេ សឹងតែនាងដកដង្ហើមមិនទាន់គ្នាទៅហើយ។

     (សូមរងចាំអានភាគបន្ត)។។។

អ៉ិៗហា៎...🙇‍♀️អូនអ្នកអាសេរអត់ដឹងគេពុងធើអីដែរ អូនចេះតែអាសេរៗទៅហ្នឹង!!🙇‍♀️👉👈បងៗណាដឹងជួយខមិនប្រាប់អូនអេតមីនតិចមើល អូនអេតមីនចង់ដឹង🙇‍♀️!