Unicode
နာကျင်မှုဆိုတာ......
"သားငယ်လေးကို မေမေပြောစရာရှိသေးတယ်"
"ပြောလေ...မေမေ"
"တီချယ်ဒေါ်သန်းသန်းအေးကို မှတ်မိတယ်မှလား...သား အလယ်တန်းတုန်းကဆရာမ"
"မှတ်မိပါတယ်မေမေ... ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"သူ့သမီးလေးက....မေမေတို့ ဒီကျောင်းမှာ ကျူတာလေ...လင်းသန့်လေး"
"ဟုတ်"
"သား...အဲ့ကလေးမလေးကိုရော မှတ်မိလား"
တီချယ်ဒေါ်သန်းသန်းအေးက လင်းသန့်ကို ငါးတန်းနဲ့ခြောက်တန်းမှာ ကျူရှင်သင်ပေးတဲ့ဆရာမဖြစ်သည်။
တီချယ်တို့အိမ်ကိုရံဖန်ရံခါရောက်တိုင်း တီချယ့်သမီးလေးကို တွေ့ဖူးသည်။ အတန်းမတူပေမဲ့ အသက်တော့သိပ်မကွာလှပါ။
ကြီးလာတဲ့အခါ...တီချယ်ကျောင်းပြောင်းသွားတော့ သိပ်မတွေ့ဖြစ်ပေမဲ့...သီတင်းကျွတ်ရောက်တိုင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့သွားကန်တော့ဖြစ်ကြသေးသည်။
လင်းသန့်ရန်ကုန်ရောက်သွားလို့အဆက်အသွယ်ပြတ်သလိုဖြစ်သွားတာ။
"မှတ်တော့ မှတ်မိတယ်.....ဒါပေမဲ့..ကလေးပုံပဲမှတ်မိတာပါ"
"သား ပြန်ရောက်နေတာကို မေမေပြောထားတယ်...မနက်ဖန် အလည်လာကြလိမ့်မယ်"
"အော်...ဟုတ်ကဲ့....မေမေ....တီချယ်နဲ့မတွေ့တာကြာပြီ"
"ဟုတ်တယ်...သားကိုအမြဲမေးပါတယ်....သားတီချယ်က....သူသမီးလေးက ဒီကျောင်းမှာပဲဆိုတော့ မေမေ့နဲ့အမြဲတွေ့ကြတယ်လေ...ချစ်စရာလေးသားရယ်....လိမ္မာပြီး တော်တယ်...သိလား..."
မေမေ့စကားတွေရဲ့ လိုရင်းကတဖြည်းဖြည်းပုံပေါ်လာသလိုပါ။
လင်းသန့်ကြည် မောင့်ဘက်ကို လှည့်မကြည့်ရဲပါ။
မောင် ဘယ်လိုများဖြစ်နေမလဲလို့ ကြည့်ကိုမကြည့်ရဲ။
ကိုယ်တိုင်ပင် နည်းနည်းတုန်လှုပ်ချင်လာပြီ။
တီချယ်နဲ့ကျူရှင်သင်တုန်းက ဒီအိမ်မှာပဲ ဝိုင်းခဲ့ကြတာကြောင့် မေမေနဲ့တီချယ်ကခင်ကြသည်။
နောက်ပိုင်းဘယ်လောက်ထပ်ပြီး ရင်းနှီးတယ်ဆိုတာတော့ လင်းသန့်ကြည်မခန့်မှန်းတတ်။
YOU ARE READING
မိုးကောင်းကင်နှင့်ကမ္ဘာမြေ....ချစ်ခြင်းသက်သေ
Romanceမိုးကုပ်စက်ဝိုင်းနဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီး ထိစပ်သွားသလိုထင်ခဲ့မိတဲ့ အချိန် ကလေးတိုင်းမှာရှိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဘယ်တော့မှ မထိစပ် မဆုံတွေ့ဘူးဆိုတာ သိနေတဲ့အရွယ်ရောက်သည့်တိုင်အောင် ကျွန်တော် မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းနဲ့ကမ္ဘာမြေကြီး ဆုံတွေ့ပါစေလို့ ဆုတောင်းမိဆဲ....
