I'm Born as an Eryndor! (Season 1&2)

Chapter 17

#CHAPTER17

Pinaghalong pagkataranta, kaba, takot ang nararamdaman ng mga prinsipe habang tumatakbo sila pabalik sa Palasyo---sa bulwagan ng kasiyahan. Hindi maalis sa isip nila kung ano ang nasaksihan nila kanina. Isang nagsasalitang halimaw ang kumuha kay Rini. Nababalot ito ng kadiliman, ang higit sa lahat, hindi nila magawang abutin ito dahil mabilis itong kumilos upang makalayo at higit sa lahat, nakakalipad ito. Kahit na sabihin na hangin ang pangunahing elemento ni Prinsipe Dilston ay hindi sapat ang mana niya para makalaban niya ang halimaw kanina. Ang tanging naisip nilang paraan upang mabawi ang prinsesa laban sa mga dumukot dito---ang mga Emperador ng Oloisean at ang Emperador ng Cyan na nasa kasiyahan.

Nang marating nila ang bulwagan ay agad nila hinahanap ang mga tao na kailangan nilang makausap. Namataan ni Prinsipe Cederic ang ama at ang pinakamatandang kapatid na si Prinsipe Raegan na abala pa nakikipag-usap sa Emperador at Emperatris ng Oloisean. Agad niya tinawag ang mga kasamahan saka itinuro niya ang direksyon ang mga taong sadya nila. Hindi sila nagdalawang-isip na lapitan ang mga ito.

"Ama!" malakas na tawag ni Prinsipe Cederic kay Emperador Vencel. Nakasunod sa kaniya sina Prinsipe Otis, Prinsipe Dilston at Prinsipe Calevi.

Bumaling ang mga ito sa kanila. Nagtataka ang mga ito na tumingin sa kanila. Bahagyang kumunot pa ang noo ni Emperador Vencel, napansin niya ang pamumutla ng mga prinsipe sa kanilang harap. Naniningkit ang mga mata niya nang napansin din niya na hindi nila kasama si Rini. 'Hindi kaya hinimatay ulit siya?' sa isip niya. Medyo nagulat siya nang mahigpit hinawakan ni Prinsipe Cederic ang kaniyang damit, kulang nalang ay malulukot na ito. Tumingala ito. "Anong problema, pangatlong prinsipe?" pilit niyang maging kalmado. Nanigas siya nang masilayan niya na lumuluha na ito sa kaniyang harap.

"P-patawad po... Na-bigo po ako sa aking tungkulin... Bilang nakakatandang kapatid ni Rini..." humahagulhol nitong sambit.

Mas lalo sila naguguluhan. Ibinaling ni Emperador Vencel ang kaniyang tingin sa iba pang prinsipe na kasamahan nito. Bakas din sa mga mukha nito ang takot at mas lalo namumutla. Ibinalik niya ang kaniyang tingin sa kaniyang pangatlong anak. Lumuhod siya saka dumapo ang mga palad niya sa magkabilang balikat nito. "Huminahon ka, Cederic. Ipaliwanag mo nang mabuti. Nasaan si Rini?"

Sumisinok itong tumingin sa kaniya, wala pa rin humpay sa pagtulo ang mga luha. "D-dinukot po si Rini... Ng halimaw. Isang... Strzyga!" medyo nilakasan niya ang huling salita. Dumadagundong ito sa buong bulwagan.

Natigilan ang mga bisita. Tumingin ang mga ito sa kanila. Napasinghap ang mga ito. Umukit sa mga mukha ng mga bisita ang pangamba. Nanigas si Vencel sa kaniyang narinig. Kusang nanginig ang kaniyang kalamnan, nagliliyad na ang apoy sa kaniyang sistema. Dinukot ang kaniyang nag-iisang anak ng babae. Ang nag-iisang prinsesa ng Cyan! Sa pagkakataon na ito, halimaw na ang kumuha sa kaniyang anak. Hindi taga-ibang Imperyo!

"Vencel..." nag-aalalang tawag sa kaniya ng Emperador ng Oloisean, si Kron Albelin.

"Ama..." si Prinsipe Raegan, bakas din sa mukha niya ang takot at pag-aalala para sa pinakababatang kapatid.

Halos wala sa sariling tumayo ng tuwid si Vencel na kuyom ang mga kamao. Nanginginig ito dahil sa galit. Napalunok ang mga bisita. Hindi nila maiwasang hindi matakot sa kung papaano magalit ang isang Vencel Erydor, ang pinakamalakas na Emperador ng Cyan. Ang namumuno sa Timog. Alam din ng karamihan sa kanila kung gaano kahalaga sa kaniya ang mga anak niya. Hinding hindi ito makakapayag na galawin ang sinuman sa myembro ng kaniyang pamilya.

"Vencel, hayaan mong bigyan kita ng tulong militar, ipapahiram ko din sa iyo ang mga salamangkero namin." wika ni Emperador Kron, ipinatawag niya ang sirbiyente na kapwa ding maharlika para bigyan ng utos.