Yüzümü işgal eden kanların yanaklarımı al al yapmasını izledi bir süre.
"Gerek yok." Dedim kekeleyerek.
Yüzündeki ifade biraz daha utandırdı beni.
"Emin misin?"
"Elimi kırmadın. Gerek yok." Dedim iğneleyici bir ses ile.
Alayla güldü, birkaç saniye uzanmış olan bedenime bakıp ardından odadan çıkmıştı.
Rahat bir nefes alıp biraz daha rahat bir pozisyon aldım.
Yatarken sürekli hareket eden biriydim. Benim için bu çok zor olacaktı bu gece.
Bunalmış gibi hissettiğim bir geceydi bugün. Yoksa hep bu kadar sıcak mıydı?
Keşke, en azından bana dolaptan bir kıyafet çıkarmasını isteseydim. Şimdi pişman olmanın sırası değildi.
Sıcak havayla birlikte, yavaş yavaş terleyen tenime aldırmayarak gözlerimi kapattım.
*****
Gözlerimi, yüzümde hissettiğim sıvıyla açtığımda, karşımdaki şeyle çığlık çığlığa bağırdım.
Başka yapabilecek seçeneğim de
tabi ki yoktu.
Ayağımın acısına rağmen ayağa kalkmaya çalıştım. Allahım neden ben ya? Neden?
İçeriye giren iki adamla korkum daha çok arttı.
"Çek onu! Çek!" Diye bağırdım lakin Faruk üzerime oturup ulumaya başladı. Benimle resmen eğleniyordu.
Buraya geldiğimden beri bu adam biliyordu köpeklerden korktuğumu ve hala serbest bırakıyordu.
Ayağımı incitmiştim ben ayağımı.
Karan kaşlarını çatarken Hazar bir bana bir Faruğa bakıp, titreyen vücuduma görüp, deli gibi korktuğumu anlayarak üzerimdeki devasa köpeği aldı. Faruğu aşağı bırakırken ben çoktan ağlama krizine girmiştim.
Önce ne yapacağını bilemez bir hâlde bana baktı, ardından bacağıma dikkat ederek sarıldı bana.
Ağlamaya başladım omzunda. Allahım cidden iyi değildim ben.
"Madem köpekten korktuğunu biliyorsun kızın, o zaman niye serbest dolaşmasına izin veriyorsun lan köpeğin? Kız ayağını incitmiş bu yüzden."
Karan sert bir şekilde gözlerimin içine bakıp
"Benim evim, burası Hazar. Bu eve geldiyse alışmak zorunda Faruğa. Yeni gelen biri için düzenimi değiştirmem. Atayım mı sekiz ay sonra gidecek kız için köpeği?"
Kırmızı gözlerle baktım suratına.
"Korkuyorum diyorum sana. Korkuyorum. İnsan korktuğu şeye alışamaz. İnsan mı değilsin? Robot musun? Anlamıyorum ki...At diyen yok, bağla."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANİ (Tamamlandı)
ChickLit* Kurgu ve isimler değiştirildi. "Bazen evler, sadece dört duvar olmaz." Kadın küçücüktü fakat adamın kalbinde adamdan bile daha daha büyük bir yer kaplamıştı. Bunu kabul edemiyordu adam. Kırıyordu döküyordu ama bunu kabul edecek kadar cesareti yok...
