ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.3.5

ကုခ်န္က system နဲ႔ ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ တိတ္တဆိတ္‌ေတြးေနခဲ့သည္ ။ system သည္ သူ႔အား တစ္စံုတစ္ေယာက္ သတိထားမိသြားမည္ကို ေၾကာက္ေနသၫ့္ပံုပင္ ။ သူ႔အေတြးထဲတြင္ ခပ္ရွရွ ထြက္လာသၫ့္ အသံတစ္ခုအား စဉ္းစားမိလိုက္သည္ ။ အေျခအေနမ်ားကို ဆက္စပ္ေတြးၿပီးေနာက္ ကုခ်န္က ခါးသက္စြာ ၿပံဳးလိုက္သည္ ။ system စိုးရိမ္သၫ့္အရာက ျဖစ္ပ်က္ၿပီးသြားခဲ့ၿပီပင္ ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူ႔အား ပစ္မွတ္ထားခဲ့ၿပီးေလၿပီ ။

သူ၏ ရႈပ္ေထြးသၫ့္ေနာက္ခံအား ေတြးရသည္မွာ အေတာ္ေလး ေခါင္းကိုက္လွသည္ ။

" မား.. ဒီမွာ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ေကာင္ကို ေခၚလာခဲ့ၿပီ " စကားသံဆံုးသည္နဲ႔ ကုခ်န္သည္ ကား‌ေပၚမွ ဆြဲထုတ္ခံလိုက္ရသည္ ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က သူ႔အား အသာေလး ဆြဲလိုက္ တြန္းလိုက္ လုပ္ေနသည္က ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ခံရခက္ေနေပၿပီ ။ ကုခ်န္က ျပန္ထၿပီး ရိုက္ႏွက္ရန္ ျပင္လိုက္ၿပီးမွ သေဘာတူညီခ်က္အား သတိရလိုက္ကာ ျပန္လဲွခ်လိုက္ရသည္ ။

ထို႔အတြက္ သူ႔ပံုစံသည္ လွဲက်မႈေၾကာင့္နာက်င္သြားၿပီး မထႏိုင္သၫ့္ ပံုျဖစ္သြားခဲ့ေလသည္ ။

" လင္းလင္း!! " ယုလင္း သည္ သူမအေမ၏ သတိေပးသလို ျဖစ္ေနသၫ့္အသံေၾကာင့္ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သၫ့္အခ်ိန္တြင္ သူမအေမ၏ အေနာက္အနားတြင္ ရပ္ေနသၫ့္ အရပ္ရွည္ၿပီး ခန႔္ညားသၫ့္ သူကို ေတြ့လိုက္ရသျဖင့္ ထိတ္လန႔္သြားကာ " သခင္ေလးပိုင္.. ညီမက ပံုမွန္ဆို ဒီလို မဟုတ္ပါဘူး .. ဒီေကာင္က အိမ္က ပစၥည္းေတြခိုးၿပီး ထြက္ေျပးသြားလို႔ ျပန္ေခၚလာခဲ့တာပါ " ထို လူေရ႔ွတြင္ သူမ၏ မေကာင္းသၫ့္ ဘက္ျခမ္းကို ျပမိကာ ႏွစ္သက္မႈ မရမည္ စိုးသၫ့္အလား ကုခ်န္ အေပၚသို႔ လြဲခ်လိုက္ေလသည္ ။

ပိုင္ရီက ယုလင္း ၏ စကားကိုပင္ မၾကားမိဘဲ လဲက်ေနသၫ့္ ေကာင္ေလးအား ၾကၫ့္ေနမိသည္ ။ သူၾကၫ့္ေနသၫ့္အခ်ိန္မွာပင္ ထိုေကာင္ေလးသည္လည္း သူအား အံ့ဩတႀကီး ၾကၫ့္လာေလသည္ ။ အံ့ဩသၫ့္ မ်က္ဝန္းမ်ားက တျဖည္းျဖည္း အရည္လဲ့လာၿပီး မ်က္ရည္စမ်ား ခိုတြဲလာကာ နီရဲလာေလသည္ ။

ပိုင္ရီ၏ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ မသိလိုက္ပါဘဲ ထိုေကာင္ေလးထံသို႔ ဦးတည္မိသြားသည္ ။ ယုလင္းသည္ ကုခ်န္ေဘးတြင္ ရပ္ေနသျဖင့္ သူမသည္ သူမထံသို႔ ခပ္ေျဖးေျဖးေလ်ွာက္လာသၫ့္ ပိုင္ရီ ေၾကာင့္ ရင္မ်ား အတိုင္းမဆ ခုန္လာေလသည္။ သူမက ကုခ်န္၏ လက္အား ခပ္တင္းတင္း ဆြဲကိုင္လိုက္ကာ သူမ အေမထံသို႔ တြန္းလႊတ္လိုက္သည္ ။ " မား!! ဒီသူခိုးေကာင္ေလးကို ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ .. အဲ့ပစၥည္းေတြက သမီးအတြက္ အေရးသိပ္မႀကီးပါဘူး "