Sabaha kadar uyanmıştım, uyuyamamıştım yine.
Okul saatinin geldiğini anlayıp yataktan kalktım üzerimdekileri çıkartmaya halim olmadığı için taytın üzerine pantalonun tişörtün üzerinede switi geçirdim, günün sonunda nede olsa pislenecek değillermiydi
Elime asla açmadığım çantamı aldım ve evden çıktım bi annem yoktu babam kayıplardaydı en son ne zaman gördüğümü bile hatırlamıyorum zaten ev aynıydı yiyecek içecek ihtiyacımı kafede garsonluk yaparak kazanıyordum.
Okuldan içeri girdiğimde olabildiğince köşelerden gidiyordum dikkat çekmek en son isteyeceğim şeyler arasında dahi yer almıyordu sınıfa girip sırama oturdum en arkada tek başıma oturuyordum.
" Bak bak bak kimler gelmiş bende oyuncağım nerde kaldı diyordum "
İste yine yeniden berbat bir güne daha başlıyordum.
Okul benim için bir kabustu, eziktim, korkaktım, güçsüzdüm, tektim ve bunlar insanların sizle oynaması için yeterli sebeplerdi.
Kafamı kaldırmadım gelenleri zaten biliyordum okulun sahipleri
Seyhan ve yanındaki diğer kızlar ben zaten ezilmeye alışıktım küçüklüğümden beri eziktim ötesi hiç olmamıştım
" sen bizi dinlemiyor musun bakayım "
Elini çeneme yerleştirip kendi yüzüne doğru sertçe çevirmişti sıkıyordu tepki vermedim alışmıştım yüzüme bakınca yüzünü eşitti
" Gul yabaniye benzemiyormuuu ? "
Kahkaha attı yanındakilerde ona eşlik etti. Ne diyebilirdimki onlsr çoktu güçlüydü ne yapabilirdim
Seyhan denilen kız harici hiç birini tanıyordum onuda okulda sağdan soldan duymuştum
" Bugün sana bir sürprizimiz vardı bu seferki çokkk daha güzel " deyip tanımdan ayrıldılar
Sürprizi az çok tahmin edebiliyordum boya kocasını üzerime dökerler di pasta alıp yüzüme sürerler di yada tuvalete filan kitlerler di genelde olan buydu ve oyuncakları bendim gerçi yardım etmek isteseler bile yapamazlardı, kimse başına bela almak istemezdi. Hoş bu benim biraz işime geliyordu kendimi muhtaç hissetmiyordum en azından.
Kafamı sıraya gömdüm zaten okulda başka bir şey yapmıyordum. Benim için okul mesai saatti demekti ben bir oyuncaktım ve okul benimle oynanılan yerdi
Çok denedim çok çabaladım kaçmak için çok uğraştım ama neticede kimsesizdim nereye kadar kaçabilirdim. Yoruldum ve vazgeçtim çünkü her seferinde dahada yara aldım ve kurtulmaya çalıştıkça onlar daha çok yakaladı daha çok canımı yaktılar...
Her gece o gün yaşadıklarım için ağlıyorum durduramıyorum göz yaşlarımı ve akan soğuk terleriama öyle bağıra bağıra her yeri döke saça değil usul usul ağzımda hıçkırık seslerini bastıra bilecek bir yastık etrafı yıkmayayım diye elimin altında can çekişen bir yorgan sanki biri sesimi duysa gelip beni öldüresiye dövecek
" Anneni sen öldürdün " diye haykıracakmış gibi yine korkakça yavaş yavaş sesiz ağlıyorum duvarlar bile sırt çevirmişti bana duymazdan geliyorlardı hıçkırıklarımı
" Çağıl ! "
Kafamı kaldırdım ve edebiyatçımızla göz göze geldim
" Efendim "
" Sen ne düşünüyorsun "
Benim iç dünyamı sormayacağına göre, tahtaya baktım boştu soru filan yazmıyordu
" Hocam dediklerinizi tam anladım "
" Diyorum ki şair her daim bir dostun olacak yanında derken haklı mı ? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIRA DIŞI HAYATLAR
Short Story" Bazen hayat seni bulunduğun yerden alıp başka bir yere koyar ve der ki ; buradan devam et ! " Bu kitabı " BEN " değil, " SİZ " yazıyorsunuz ! Birbirinden farklı yazarların yazmış olduğu hikayeleri bir araya toplayan KİTAP ! Eğer sende bize katılm...
