Caught and Conquered (SERIE FEROCI 4)

Chapter Twenty-Two

“Nathalie, what happened to your eyes?”

Napaiwas na lang ako ng tingin kay Thalia saka muling ibinaling ang tingin ko sa salamin.

“G-Ganito talaga ang mata ko kapag bagong gising.” Tumawa ako nang pilit. “Mawawala rin 'to mamaya, tabunan ko lang ng make up,” sabi ko na lang saka muling tumuloy sa paglalagay ng make up.

Lumapit sa 'kin si Thalia at pinanood ako sa ginagawa. Umagang umaga at bagong gising lang siya pero ang ganda n'ya kaagad. Siguro gano'n talaga kapag maganda ang tulog.

Mapait na napangiti na lang ako at tumayo saka nagsuot ng blazer. Buti na lang may extra damit pantrabaho ako sa locker ko rito sa hotel. Pina-laundy ko na agad 'yung suot ko kahapon.

“Are you really okay, Naths? Kahapon ko pa napansin na parang wala ka sa mood... Sorry, masyado ba akong mapilit sa 'yo?” hinging paumanhin ni Thalia.

Tumingin ako sa kanya at ngumiti saka umiling. “Hindi, Thalia. Ano ka ba? Gusto ko rin naman na makapag-bonding tayo. Saka okay rin na hindi hassle ang pagpasok ko sa trabaho ngayon. H'wag mo 'kong isipin,” sabi ko na lang.

Napanguso si Thalia saka tumango. “Sure ka? Pwede kang magsabi sa 'kin kung may problema ka,” tila nag-aalang sabi n'ya.  

Ngumiti na lang ako at tumango.

Napabuntonghininga na lang ako nang makalabas sa hotel room n'ya. Paano ko naman magagawang sabihin sa kanya ang problema ko kung kasama siya ro'n? Wala akong lakas ng loob sabihin sa kanya ang problema ko... Kahit pa nililigawan na siya ni Ashteroh, kaibigan na siya sa akin.

“Look at you, Naths. Mukha kang pinagsakluban ng langit at lupa. Ayusin mo ngang maigi 'yang mukha mo at baka matakot pa ang guests sa 'yo,” tila nanunuksong sabi ni Killian nang nasa elevator kami pareho.

“Manahimik ka kung ayaw mong magtrabaho nang may pasa sa mukha, Sir Killian,” sabi ko na lang saka pinatunog ang mga buto ko sa kamay.

Natawa na lang si Killian at umakbay sa akin. “Ano ba'ng problema at ganyan ang mukha mo? Mukha kang pinagsakluban ng langit at lupa? Baka naman matakot sa 'yo ang mga guests natin,” tila nang-iinis pa na sabi n'ya.

“Wala akong problema! H'wag ka ngang magulo at may iniisip ako rito,” sabi ko na lang saka inismiran siya.

Natawa na lang siya at inakbayan ako. “Sabihin mo ang problema kung ayaw mong sisantehin kita, miss manager,” pananakot n'ya sa 'kin.

“Sasapakin na talaga kita, Sir Killian,” sabi ko na lang.

Ni-headlock ako ni Killian. Naiinis na hinampas ko ang braso n'ya saka pilit na kumawala sa kanya. Siniko ko na lang nang buong lakas ang tagiliran n'ya kaya napakawalan n'ya ako. Agad ko rin siyang ni-headlock bilang ganti. Sinabunutan ko pa siya nang todo. Napadakng na lang siya at hinampas hampas ang braso ko ng kamay n'ya.

Ayoko sanang makita kami ng mga empleyado na ganito. Ayokong matsismis kapag nalaman nilang close kami ni Killian pero iniinis kasi talaga ako ng gagong 'to. Kasiyahan n'ya yata ang asarin ako minsan.

Agad namang nakawala mula sa pagkakasakal ko si Killian. Agad n'yang hinuli ang dalawang kamay ko at hinawakan lang gamit ang isa n'yang kamay. Napaigik na lang ako at sinubukang kagatin siya.

Natigilan lang kaming pareho nang bumukas ang elevator. Napakurap na lang ako nang makitang si Ashteroh at ang malamig n'yang ang bumungad sa amin. Agad kong itinulak si Killian nang mapagtanto ko ang sitwasyon namin. Napatikhim na lang ako at pasimpleng inayos ang damit at buhok ko.

Tumingin sa 'kin si Ashteroh. “Come with me,” malamig na sabi n'ya saka agad din kaming tinalikuran.

Akmang susunod na ako sa kanya pero agad na nakahawak si Killian sa laylayan ng blazer ko na tila ba ayaw akong paalisin. Tinampal ko na lang ang kamay n'ya saka agad na sumunod kay Ashteroh.