Chapter 5

261 12 1
                                    


Dati, noong magising ako sa lugar na ito at makita ang tahimik na dagat

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Dati, noong magising ako sa lugar na ito at makita ang tahimik na dagat. Ang una kong naramdaman ay kalungkutan at pagkabahala. Pakiramdam ko, maaga akong mamamatay kung palaging ganito ang matutunghayan ko. Hindi ko matandaan kung paano ko nakayanan noon ng mamuhay sa ganitong katahimik na mundo. Dagat. Higaan. Alon. Init. Lamig.

Boring!

Now that I'm with Third here in his yacht. I felt something inside me the familiarity. As if eating, drinking, and have fun in this kind of place were the things I commonly do. The fun and expensive things were usual around me. But why I am here?

How come I can't remember anything in the past?

Hindi ako sumama sa pangingisda dahil madaling araw na ako nakauwi. Hindi naman nagagalit si Tatay kapag ganoon, sadyang may tabang lang akong nararamdaman sa dalawa dahil bakit hindi nila sinasabi sa akin kung bakit wala akong maalala. Ano bang nangyari sa akin?

Dumating ang tanghali.

Nakaluto na ako at nakayanan kong maging casual kasama si Nanay. Tumulong ako sa pagtatahi. Sa tuwing natutusok ako ng karayom, naiinis akong bakit hindi ko ma-perpekto samantalang ito ang kabuhayan namin!

"Good afternoon!" Third greeted with a wide grin etched on his handsome face.

Mata ko agad ang nahanap niya. Kasalukuyan kunot ang noo ko sa ginagawa ng maabutan niya. Ngunit napalitan iyon ng pangyayari kagabi. Nag-init ang pisngi ko at agad umiwas ng tingin. Naalala ang maalab na halikan naming muntik ng mauwi sa kung saan kung hindi ako nahulog sa gilid ng kama niya.

Mabilis siyang lumapit sa akin. Hinilot ang nagsusuntukan kong kilay. Tumatawa. "You are having a warfare on that small cloth."

Hindi ba?

Cloth ang tawag niya rito, samantalang ako ay basahan. Sosyal. Baka mali lang ako ng imahinasyon. Mahirap lang nga yata talaga ako at nangangarap na hindi ganito ang buhay ko noon.

Napansin ko ang dala niyang mga topper ware.

"Kanino galing iyan at parang ang dami naman yata?" Si Nanay ng makita ang bitbit ni Tatay at Third.

"The soup is for you, nay." Binuksan ni Third ang umuusok pang tinutukoy niyang soup.

Sinundan ko ang nilapag ni Tatay na topper ware sa mesa. Nang buksan niya iyon, naamoy ko agad ang mabangong spaghetti. Ang isa ay ulam na hindi ako pamilyar pero alam kong natikman noong nag-dinner kami ni Tatay sa yacht ni Third. Ang isa fried hotdog, bacon at itlog.

"Niluto mo ito?"

"Yes. I'll stay here up to dinner."

I watched him removed his sweat shirt, leaving a sleeveless shirt. Tumikhim ako, sawing iba ang nakita hindi ang nagngangalit na mga muscle niya sa tiyan. Tumulong siya kay tatay na maghain ng pagkain, habang ako naman ay tumayo na para tulungan si Nanay sa pagligpit ng mga retaso ng tela.

Burning touchTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon