To be alone (Publish under Ukiyoto Publishing Inc)

10|

"Merry Christmas, Kenj"

Minutes of silent consume the both of us. I didn't know how to start or where to start.

Should I say sorry?

Pero gusto kong sabihin iyon sa kanya sa personal. Gusto ko na makita nya ang tunay at sincere ako.

"Zinny?" He called again after a long silent.

Napalunok ako. "I know I need to say this in personal pero hindi ko na kayang mag hintay ng ilang linggo pa..... I'm sorry talaga Kenji..... I promise mag papaliwanag ako pero gusto ko ay yung mag kaharap talaga tayo". I said

Natahimik sya sa kabilang linya kaya nag tuloy ako sa pag sasalita.

"Kwenento kita sa family ko..... they convince me to tell you what I really feel pero sa tingin ko ay mas maganda kung sa personal." Saad ko

Muli akong lumunok. "Can we meet after the Christmas vacation?" Kinakabahang tanong ko

I heard him mumbled something but I can't clearly understand.

"Why need to wait for new year when we can meet tonight?" He asked in the other line

Nanlalaki ang mata ko at napahigpit ang hawak sa cellphone ng makitang mag bukas ang gate at pumasok ang isang van.

I saw my Dad and Mom greeted the visitors.

"Kenji...." I call in a low voice

Napatayo ako sa duyan ng makita na sila Mrs. and Mr. Fajardo ang unang bumaba!  Nakipa beso pa ito kay Mom at Dad na parang ang tagal na nilang close!

Omy!

"Merry Christmas Zinovia".

Napatitig ako sa huling taong bumaba ng van. Nakasuot ito ng white down polo shirt tucked in black pants, may itim din itong maong jacket at naka brush up ang ang buhok.

He stared at me for a moment and smile. "Surprise?"

I left there, mouth open and it seems like my mind went somewhere.

What the heck is that!?

what the hell is he doing here?

-//-

"Omy gosh Zinnie!" Mrs. Fajardo exclaimed and excitedly pull me into a hug.

Wala akong masabi, I still shock.

Paanong nangyaring mag kakilala sila?

"Gulat ka 'no? Ayan sabi ko sayo mag tide ka wag Ariel". Pang aasar ni Kuya

Sinamaan ko sya ng tingin. "Epal nyo! Bakit ako lang walang alam dito?" I said

Nag tungo kami ng kusina at saka naupo. Sabi ni Dad ay mamaya na daw kami mag usap ni Kenji at kumain muna.

Matagal na pala talaga nilang plano na mag celebrate ng Christmas together ang kaso ay hindi makauwi sa Cebu sila Mrs. Fajardo kaya hindi natuloy tuloy.

Si Mrs. Fajardo at Mommy ay childhood friend. Nag kahiwalay lang sila ng lumipat sa Manila sila Mrs. Fajardo pero hindi naman daw nawalan ng koneksyon sa isa't isa.

"Talagang hindi mo ako natandaan 'no?" Natatawang tanong ni Mrs. Fajardo

Napailing ako at yumuko.

Napatango ito. "Sabagay tatlong taon ka palang ata nang bisitahin ka namin dito! Ang liit liit mo pa noon eh! Karga karga ka nga ni Kenji noon! May picture ata kayo diba Hon?" Sunod sunod na sabi ni Mrs. Fajardo at binalingan ang asawa