Chapter Fifteen

9K 343 20
                                    

Victoria


Dapat ay pupunta si Lila at Toni sa Laguna ngayong araw like Toni said yesterday but she called us to invite a lunch with her today. Para na rin pag usapan ang nangyari.

She's asking about what happened yesterday as well kung may news na ba about sa nangyari. As for Lila, she's not here right now kasi.

"So meaning, p'wedeng may kinalaman 'yong keychain?" Tumango ako kay Toni.

Because it answers the way my parents react after seeing the keychain with me.

"Maybe that can help us, but—" Tumigil si Jade sa pagsasalita. Wiping her mouth and sighed lightly. "There's a big chance na magkaroon ng complications if we use that just to find the man yesterday."

"What do you mean?"

"Come on, Victoria. Lila called a while ago and we heard what she said." Biting my lips as I remember what Lila said.

She called a while ago kaya siguro ganito ang sinasabi ni Jade.

Sabi kasi niya ay alam daw talaga ni Tala ang about sa keychain at ang sabi lang daw ni Tala— it's a forbidden sa rule ng nagmamay-ari ng mga keychain na if ever someone talks about it outside the house will going to die.

Which is hindi ko ma-gets ang about sa house na sinasabi niya. Like, what house is she saying? Are we just talking about the keychain here or may iba pa ba? At bakit may mamamatay?

At hindi lang 'yon ang sinabi ni Tala. Lahat din daw ng nakakaalam ng keychain na iyon na hindi kasama sa house at nakakaalam ng ibig sabihin ng keychain na 'yon ay napapahamak.

Ano bang ibig sabihin niya 'don? Na mapapahamak ang taong may hawak nito kahit hindi kasama sa house na sinasabi niya? Eh paano ang mga taong walang alam about do'n like me? Mapapahamak din ba ako?

I hate the fact na wala akong kaalam-alam pero may nangyaring gano'n kahapon na muntik ko ng ikamatay. Lila also told me that she would find the Kawasaki Ninjas that the man uses.

Good fucking grief.

Gusto ko na lang makalimutan ang nangyari pero malabo. Muntik na ako at hindi siya basta-basta mawawala sa isipan ko that even in my dreams ay binisita pa ako.

It's Wednesday now, by the way, and it feels strange. I feel some stares behind my back and I tried finding it pero wala naman. Baka guni-guni ko na lang din dahil sa nangyari kahapon. Baka it's just my anxiety kicking in.

Ayaw ko na rin siyang pansinin kasi baka wala lang talaga.

Now, itong place na lang ang napagpasyahan kong pansinin.

The place is funny and cool, nasa loob kami ng isang restaurant kung saan namin napagpasyahang kainan.

All the background is a shade of black and white. There are a lot of different flowers that are painted on the wall. Some petals are too fascinating to look at. They look like flying with fairies at top of it.

Para kaming nasa garden.

There are a lot of people in here too that's why I said funny but not the funny na hindi magandang meaning. Kasi parang garden din kung tignan ng iba ang lugar. Mostly that here is a family member, a circle of friends, and a lunch meeting with business partners, I guess. It's not that too loud naman to disturb others peacefully lunch.

"Pero makakarating daw ba si Lila?" I shrugged my shoulder.

"Hindi natin natanong. P'wede ring hindi. Busy ata siya sa paghahanap ng sagot sa nangyari kahapon." Actually dapat ako ang naghahanap ng sagot pero si Lila ang gumagawa para sa akin.

Banana Crescencio (ViPe Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon