ျပည္သွ်င္မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က ရြာမွာမအိပ္ေတာ့ဘူး၊ ျပန္ခ်င္ၿပီတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႔ကိုနားလည္တာမို႔ ျပန္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ဆံ႐ွည္ေလးသတင္းက ပ်ံ ့ႏွံ႔သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္လာတဲ့ဧည့္သည္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို လာလာေမးၾကတယ္။ လာေမးတဲ့လူမွန္သမွ်ကို အဲ့ဒါသတင္းအမွားႀကီးပါဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ေျဗာင္လိမ္ပစ္လိုက္တယ္။
လျပည့္ေန႔ညမွာေတာ့ ပြဲမျကည့္ေတာ့ဘဲ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေမာင္ထူးက ဘုရားေပၚတက္ျဖစ္ၾကတယ္။ ဘုရားက ေတာင္ထိပ္မွာမို႔ ဘုရားေပၚကေန လွမ္းၿပီးေတာ့ ရြာကိုျမင္ေနရတယ္။
ည(၁၁)နာရီေလာက္က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္လာၾကတယ္။ ရြာပြဲေစ်းတန္းကိုေလွ်ာက္တယ္။ ပြဲေစ်းတန္းက ကစားစရာေတြျမင္ေတာ့ မမသားေလးအတြက္ဆိုၿပီး ေမာင္ထူးကဝယ္ျပန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သိပ္မၾကည္ခ်င္ေတာ့။ ဟိုကျဖင့္ေမြးထားတာ တစ္ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူး။ ရန္ကုန္ကေနသယ္လာတဲ့ ကစားစရာေတြကိုပဲ အရင္ေဆာ့ပါေစအံုး။
အဲ႔ေနာက္ေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပင္လယ္ဓားျပလည္း စီးျဖစ္ၾကေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကမစီးခ်င္ဘူး။ ေမာင္ထူးက စီးခ်င္ေနလို႔သာ လိုက္စီးရတာ။ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္မွန္းလည္းမသိဘူး။ ထပ္ကာထပ္ကာကို စီးေနေတာ့တာ။
ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ျပန္ၾကတယ္။ အေမကေတာ့ ပြဲခင္းသြားေနတာထင္တယ္။ အိမ္မွာမ႐ွိဘူး။ အိမ္မွာ မမနဲ႔ခန္႔စည္သူတို႔ပဲ႐ွိတယ္။ သူတို႔က ကေလးငယ္နဲ႔မို႔ ပြဲကၾကည့္မရ။
ညလည္းတစ္နာရီေက်ာ္ေနၿပီမို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္ၾကတယ္။ ေတာ္သလင္းလက အရမ္းပူျပင္းတာမို႔ ေႏြရာသီဆို အျမဲေအးေနတတ္တဲ့ ေမာင္ထူးအသားနဲ႔ ထိကပ္ၿပီး အိပ္ယာဝင္ရတယ္။ အဲ့လိုက်မွပဲ လူကအိပ္ေပ်ာ္ေတာ့တာ။
ေနာက္ေန႔ေတြလည္း ရြာမွာပဲေနၿပီး ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားျဖစ္တယ္။ မံုရြာကိုလည္း ဘုရားဖူးသြားျဖစ္သလို ျပင္ဦးလြင္ကိုလည္း ႏွစ္ရက္ေလာက္ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ၾကတယ္။ မန္းေလးေတာင္၊ မန္းေလးမဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီး၊ ကုသိုလ္ေတာ္ဘုရားနဲ႔ ေက်ာက္စိမ္းဘုရားတို့ကိုလည္း သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ျဖစ္ျကတယ္။