İKİ YARALI |Tamamlandı|

BÖLÜM / 34

Yorumlarda aktiflik olunca bonus bölümün bugün gelebileceğine karar verdim djtkdkdkdkd

Bu arada bomba bir sonraki bölümde patlayacak, demedi demeyin 🤭🙃

Keyifli okumalar.🥀

⚡⚡⚡

"Ben çıkıyorum millet!"

"Melis dikkatli git yavrum," dedi anneannem.

"Tamam, anneanne."

"Melis akşam oldu. Batu benim arabayla bıraksın seni," diyen dedemle birlikte gözlerim Batu'nun gözleriyle buluştu.

"Aşağıdan taksiye atlar giderim. Hiç gerek yok."

"Olsun olsun," dedi dedem Batu'ya kısa bir bakış atarak. "Batu götürsün. Aklımız sende kalmasın."

Batu bana bakarak ayağa kalktı.

"Yürümeyeceğim ya araba süreceğim. Ne olacak?"

"Peki," dedim pes ederek. Batu orta sehpadaki araba anahtarını alarak yanıma geldi. Daha sonra beraber evden çıktık ve dedemin arabasına bindik.

O günün üzerinde tam bir hafta geçmişti. İlk başta düşünmekten kafayı yiyecek hale gelmiştim. Batu'nun itirafları hafife alabileceğim bir şey değildi. Ona karşı nasıl davranacağımı bilememiştim. O ise benim tersime çok rahattı. Eskisi gibiydi. Gerçekten de o gün olmamış gibi davranıyordu. Yine de aramıza bir soğukluk girmişti. Batu her ne kadar umursamıyormuş gibi davranırsa davransın ben ona eskisi gibi davranamıyordum. Benden hoşlandığını açık açık itiraf etmesine rağmen kendi kuruntuları yüzünden bana olan duygularını yok sayıyordu.

Ben Batu'nun o konuşmasından sonra kendimi sorgulamış ve ona karşı boş olmadığımı fark etmiştim. Aşk değildi belki ama onu Yeliz'den kıskanacak kadar büyük bir hoşlantıydı. Buna rağmen ona hiçbir şey söylememiş, hiçbir imada bulunmamıştım. O her ne kadar bir şey olmamış gibi davranırsa davransın ben aramıza mesafe koymuştum. Çünkü eğer eskisi gibi davranırsam ona daha çok kapılacağımı biliyordum.

Batu'nun tepkisiz halini bende üzerime takınmış ve o günden hiç bahsetmemiştim. Bu bir haftada Yiğit'le Batu'dan daha çok konuştum desem yalan olmazdı. Ancak Yiğit'le aramın daha iyi olmasını sağlayan asıl şey sevgilisinin olduğunu öğrenmemdi. Bu rahatlamamı sağlamış ve onunla daha canlı bir bağ kurmamı sağlamıştı. Aslında Yiğit Selim'in bir üst modeli gibiydi. Onun gibi şen şakrak, deli dolu ve hafif çatlaktı.

Yeliz'i ise birkaç kere Batu'yla konuşurken, bir kez de ağlarken görmüştüm. Batu'nun Yeliz'den fazlasıyla rahatsız olduğu her halinden belli oluyordu ama o gün dediği gibi gelip benden yardım istemiyordu.

"Melis!"

Batu'nun yüksek sesini duyunca yerimde sıçradım.

"Ne oldu?" diye sordum telaşla.

"İki saattir sana sesleniyorum. Yine dalmış gitmişsin."

Batu yola odaklanmıştı ama dönüp bana kısa bakışlar atarak konuşuyordu.

"Evet ya üzgünüm. Ne demiştin?"

"Selin'in adresini sordum. Hani tarif edersen götüreceğim de," dediğinde yola baktım. Bulunduğumuz yeri algılamaya çalıştıktan sonra elimle ileriyi işaret edip "Bak şu sağda market var ya oradan döneceksin," dedim. Batu kafasını salladıktan sonra "Bu gece orada mı kalacaksın?" diye sordu.

"Hımhım. Kız gecesi gibi bir şey yapacağız işte," dedim umursamaz bir şekilde.

"İstersen gece gelip seni alabilirim?" dediğinde şaşırmadan edemedim. Yani normalde üşengeçlikten yapmayacağı bir hareketti.