သက်တန့်ရောင် မိန်းမပျို Book 1 (MMTranslation)

အပိုင်း ၆၃ - မိသားစုကွဲခြင်း (၁)

[Zawgyi]
အပိုင္း ၆၃ - မိသားစုကြဲျခင္း (၁)

အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳဟာ သူ႔ေယာကၡမနဲ႔ အႀကီးဆုံးေယာင္းမက သူသမီးေတြကို ေရာင္းစားေတာ့မယ္လို႔ ေျပာတာကိုၾကားေတာ့ သတိလစ္မတတ္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီမိသားစုက ကိုယ့္ကေလးကို ျပန္ေရာင္းရမယ့္အထိေတာင္ မြဲေနတာလား
အေမရယ္ ေခ်ာင္းအာရဲ႕ က်န္မာေရးကလည္းျပန္ေကာင္းလာၿပီး ခုဆိုရင္ မိသားစုကိုေတာင္ လုပ္ကူလို႔ရေနၿပီ .. လ်န္အာဆိုရင္လည္း ဝက္ေတြကို အစာေကြၽးဖို႔ေရာ ၾကက္ေတြကိုၾကည့္ဖို႔ေရာပါ ကူေပးႏိုင္ေနၿပီ.. ခုဆိုရင္အိမ္ကၿခံကိုေတာင္ ျပဳစုေပးေနတာ.. ေတာင္းပန္ပါတယ္ .. ကြၽန္မထိုင္ရွိခိုးပါတယ္.. ကြၽန္မသမီးေတြကိုေတာ့ မေရာင္းစားပစ္ပါနဲ႔
အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက နဂိုစိတ္ရင္းကိုက ေပ်ာ့ညံ့တဲ့သူမို႔ သူမကိုဘယ္ေလာက္ပဲ အႏိုင့္က်င့္ပါေစ သူ႔ေယာကၡမကိုေတာ့ တစ္ခြန္းေတာင္ အာျပန္မခံခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခုကိစၥက သူ႔သမီးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရွ႕ေရးေတြပါ ပါလာေတာ့ သူမအေနနဲ႔ ငိုေႂကြးၿပီးရွိခိုးေတာင္းပန္လို႔ေနတယ္။
အဖြားႀကီးက်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး စိတ္မရွည္တဲ့ေလသံနဲ႔
နင့္ဘာသာနင္ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ ..ဒီရက္ထဲကို ဒုတိယသားရဲ႕ ဒဏ္ရာကိုကုဖို႔ လ်န္ေတြဆယ္ခ်ီ ကုန္ခဲ့ၿပီးၿပီ.. ေႏြဦးအစဆိုေတာ့ ရာသီဥတုကလည္း သာသာယာယာမရွိဘူး.. ဒါေၾကာင့္ နင့္ေယာကၡထီးနဲ႔ ေယာက္ဖတို႔ကလည္း ငါးေတြတစ္ေကာင္မွ ဖမ္းမရဘူး.. ခုဆိုရင္ အိမ္မွာ ဘာဝင္ေငြမွကိုမရွိဘူး.. အဲ့တာကို နင့္သမီးေတြမွ မေရာင္းပစ္ရင္ မင္းအႀကီးဆုံးေယာင္းမရဲ႕သားကို ေရာင္းပစ္ရမွာလား နင့္ေယာက်္ားရဲ႕ ဒဏ္ရာကို ေဆးေရာ ကုမွကုေပးခ်င္ေသးရဲ႕လား
အမ်ိဳးသမီးလီကလည္း ေနာက္ကေန ႀကိတ္ၿပီးသံေယာင္လိုက္ေနခဲ့တယ္။
အမွန္ပဲ အမွန္ပဲ! သမားေတာ္စန္းကေတာင္ နင့္ေယာက်္ားက သတိရလာရင္လည္း သူ႔ေျခတစ္ဖက္က ျပန္ေကာင္းလာေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးတဲ့.. အဲ့မသန္မစြမ္းတစ္ေယာက္အတြက္ ပိုက္ဆံက ထပ္ကုန္ရဦးမွာ မဟုတ္ဘူးလား နင္လည္း ဘာထူးလဲ.. တစ္ထစ္ထဲရွိ ဖ်ားနာေနတာ.. နင့္ေဆးဖိုးေတြအတြက္ေရာ ေပးစရာေငြမလိုဘူးလား။ တတိယအကိုက ေနာက္ႏွစ္ဆို ခ႐ိုင္အဆင့္စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မွာ ၿပီးရင္အငယ္ဆုံးညီမကလည္း လက္ထပ္ရဦးမွာနဲ႔ .. ဒါေတြအားလုံးကိုလုပ္ဖို႔ ေငြေတြမလိုဘူးလားေျပာ နင္တို႔တစ္မိသားစုပဲ ဒီအိမ္ကေငြေတြအကုန္ထိုင္သုံးေနရင္ က်န္တဲ့သူေတြက ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါတို႔ေတြ ဘယ္လိုဆက္အသက္ရွင္ရမွာလဲ
က်န္ေသးတယ္..
အမ်ိဳးသမီးလီတစ္ေယာက္ လည္ေခ်ာင္းရွင္းၿပီး ေျပာလတ္စစကား ဆက္ေျပာတယ္။
က်ိဳးမိသားစုဆိုတာ တစ္ၿမိဳ႕လုံးမွာ အခ်မ္းသာဆုံးမိသားစုပဲ.. က်ိန္ရႈံစားေသာက္ဆိုင္ဆိုလည္း ၾကည့္ပါလား ၿမိဳ႕ထဲမွာေတာင္ ဆိုင္ခြဲထပ္ခ်ဲ႕ထားတာ.. အဲ့ကအေစခံမေတြဆို တျခားဆီကထက္ သားသားနားနားဝတ္ရၿပီး ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းလည္း စားရတယ္.. လစာဆိုလည္း တစ္လတစ္လ်န္ပဲရတာမဟုတ္ဘူး.. ၾကားေပါက္ေတြကလည္း ရေသးတတ္တာ.. ေရွာင္လ်န္နဲ႔ ေရွာင္ေခ်ာင္းသာ အဲ့ေရာက္ရင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေတာင္ ေနရဦးမယ္
ေရွာင္လ်န္က ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ပက္ခနဲျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ေကာင္းတယ္ဆို ရွင္က် ဘာလို႔မသြားလဲ က်ိဳးမိသားစုက အသက္ႀကီးတဲ့အေစခံေတြလည္း ေခၚထားေသးတယ္ေနာ္! အႀကီးဆုံးမရီးလည္း အဲ့ဆီသြားေလွ်ာက္ၿပီး သက္သက္သာသာဘဝကို သြားေနလိုက္ပါလား..
အမ်ိဳးသမီးလီရဲ႕မ်က္ႏွာ ခဏခ်င္းေျပာင္းသြားၿပီး ေရွာင္လ်န္ကို ဆူလိုက္တယ္။
ဒီေသာက္ေကာင္မေလး ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ
ယြီေရွာင္ေခ်ာင္း ဟြန္းခနဲ ႏွာမႈတ္လိုက္ၿပီး ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။
အႀကီးဆုံးအရီး ေရွာင္လ်န္ေျပာတာဟုတ္တယ္.. က်ိဳးစံအိမ္မွာ အေစခံလုပ္ရတာကကို ေကာင္းခ်ီးတစ္ပါးလို႔ေတာ့ ထင္ေနၿပီး ဘာလို႔ကိုယ္တိုင္က်ေတာ့ သြားမလုပ္ခ်င္ရတာလဲ။အဲ့လို သခင္စံအိမ္ေတြမွာ ေရာင္းစားခံရရင္ ဘာလြတ္လပ္မႈမွ ရွိလာေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး.. အ႐ိုက္အႏွက္ခံရလို႔ ေသပဲေသေသ ျပန္ပဲေရာင္းေရာင္း ဒါေတြက ပိုင္ရွင္ရဲ႕သေဘာထားမလို႔ ဘာမွျငင္းဆန္ခြင့္ရွိမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး.. အႀကီးဆုံးအရီးက ေကာင္းကြက္ေတြပဲ ဇြတ္ေျပာေနတာကိုး..ဒါေပမယ့္ အဲ့လူခ်မ္းသာေတြရဲ႕ အနီေရာင္တံခါးေနာက္ကြယ္မွာ အေစခံေတြဘယ္ေလာက္ ေသေက်ခဲ့လဲဆိုတာကိုေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ဘူးလား။ အႀကီးဆုံးအရီးက သမီးတို႔ကို ေသေစခ်င္ေနတာမလား!
ဒါကိုၾကားေတာ့ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳက လန္႔ျဖတ္တာပဲလား ေဒါသပဲထြက္ေနတာလားမသဲကြဲ။ ၾကားၾကားခ်င္း တစ္ကိုယ္လုံး ကတုန္ကယင္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အသံက နဂိုကတည္းက စကားေျပာရင္ မာမာထန္ထန္ရွိေတာ့
ကြၽန္မဘဝဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲဆင္းရဲ ကြၽန္မသမီးေတြကိုေတာ့ လုံးဝမေရာင္းစားႏိုင္ဘူး! ေယာကၡမ ကြၽန္မဘက္ကေတာ့ ထပ္ညႇိႏႈိင္းစရာမရွိေတာ့ဘူး
အဖြားႀကီးက်န္းရဲ႕ ေဒါသက ငယ္ထိပ္ထိေထာင္ တတ္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း လူႀကီးမင္းယြီက ငါးဖမ္းရာကေန ျပန္လာေတာ့မွာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔လင္မလာခင္ ဒီကေလးမေတြကို ေရာင္းမွရမွာ။ ဒီလိုနဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕အေမေျပာတာကို ျပန္ကန္ၿပီး
ကေလးေတြေရာင္းတာမေရာင္းတာက နင္နဲ႔မဆိုင္ဘူး! ဒီအိမ္မွာ ငါမေသေသးသေ႐ြ႕ ငါ့အမိန္႔ကို နာခံရမယ္! ပြဲစားကြၽမ္း ဒီကေလးမႏွစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ဆယ္လ်န္နဲ႔ ယူသြားလိုက္
အဖြားႀကီးက်န္းရဲ႕ အငယ္ဆုံးသမီး ယြီခ်ိဳင္သ်ဲ႕က ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တယ္။ သူမအေနနဲ႔ လုပ္သင့္မလုပ္သင့္တာကို သိနားလည္တဲ့အ႐ြယ္ကိုေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေတာ့ သူမေရွ႕မွာ ခ်စ္စရာသိပ္ေကာင္းတဲ့ တူမႏွစ္ေယာက္ ေရာင္းစားခံရတာကိုေတြ႕ေတာ့ သူမအေနနဲ႔ မခံစားႏိုင္ဘဲ ကေလးေတြဘက္ကေန ကာေျပာေပးခဲ့တယ္။
အေမရယ္ သမီးတို႔မိသားစုက ကေလးေတြကို ေရာင္းစားရေလာက္ေအာင္ေတာ့ မဆင္းရဲေနပါဘူး ႐ြာထဲမွာ ဒီသတင္းသာပ်ံ႕သြားရင္ သမီးတို႔ဘယ္လိုလုပ္ ေခါင္းေထာင္ရဲပါေတာ့မလဲ
အဖြားႀကီးက်န္းလည္း သူ႔သမီးကို စိတ္ဆိုးၿပီး တြန္းထုတ္လိုက္တယ္။
သြားစမ္းပါ .. ကိုယ့္မဂၤလာလက္ဖြဲ႕အတြက္သာ စီစဥ္ေနလိုက္.. ဒါနင္ဝင္ပါရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္ဘူး
ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက သုန္သုန္မႈန္မႈန္နဲ႔ တံခါးဝမွာ စာအုပ္ကိုင္ၿပီးရပ္ေနတဲ့ အိမ္ျပန္လာခဲတဲ့ သူ႔ဦးရီးငယ္ကို ျမင္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ
အဘြားရယ္ ဒီလိုသမီးဘက္ကမေတြးေပးႏိုင္ရင္ေတာင္ ဦးရီးငယ္ရဲ႕ ေရွ႕ေရးကိုေတာ့ ေတြးေပးပါဦး! ေနာက္ႏွစ္သူ ခ႐ိုင္အဆင့္စာေမးပြဲကို ေျဖေတာ့မွာမလား အကယ္၍ ဒီလို သူစာေမးပြဲေျဖဖို႔ သူ႔တူမႏွစ္ေယာက္ကို ေရာင္းစားလိုက္တယ္ဆိုတဲ့သတင္းသာ သူ႔အတန္းေဖာ္ေတြသိသြားခဲ့ရင္ သူဘယ္လိုမ်က္ႏွာနဲ႔ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ရဲေတာ့မလဲ
သူမရဲ႕ ဦးရီးငယ္က အစတည္းက အဖြားႀကီးက်န္းရဲ႕ အစီအစဥ္ကို သေဘာေတြ႕ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔တူမႏွစ္ေယာက္ဆိုတာလည္း ယြီမိသားစုရဲ႕ ေသြးသားအရင္းအခ်ာေတြပဲေလ။ ဒီလိုေရာင္းစားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းသာပ်ံ႕သြားရင္ သူရွက္လြန္းလို႔ မ်က္ႏွာေတာင္ေဖာ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေမကို ရပ္တန္းကရပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။
အဖြားႀကီးက်န္းက သူ႔သားငယ္အေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလးေမွ်ာ္လင့္ထားတာကိုး။ အဖြားႀကီးက်န္းက သူ႔သားၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္စာေမးပြဲေအာင္ၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္အေမဆိုတဲ့ ဂုဏ္ကို တအားရခ်င္တာေလ။ သူ႔ဘဝရဲ႕ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵလို႔ေတာင္ ေျပာရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုဒီလိုလုပ္တာဟာ သူ႔သားရဲ႕ေရွ႕ေရးကို ထိခိုက္ႏိုင္တာမို႔ အဖြားႀကီးက်န္းခဏေလာက္ေတာ့ တြန္႔ဆုတ္သြားခဲ့တယ္။
ယြီေရွာင္ေခ်ာင္းက တဆက္တည္း
အဘြားစိတ္ပူေနတာ သမီးတို႔မိသားစု ယြီမိသားစုအေပၚ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္လာမွာကိုမလား။ ဒါဆိုရင္လဲ မိသားစုခ်င္း ခြဲေနလိုက္ရေအာင္! သမီးတို႔မိသားစု ငတ္လို႔ေသေသ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအိမ္ကေန တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ေတာင္ လာမေတာင္းဘူး!
အဖြားႀကီးက်န္းနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးလီတို႔ အခ်င္းခ်င္းအၾကည္စိုက္ေနခဲ့ၿပီး သူတို႔မ်က္လုံးေတြကလည္း အေပ်ာ္လုံးေတြနဲ႔ ေတာက္လာခဲ့တယ္။ ဆက္လက္ၿပီး အဖြားႀကီးက်န္းကာ တင္းမာတဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔
အိမ္ခြဲေနမယ္ဟုတ္လား။ နင့္လိုေသာက္ကေလးက ဘာမဟုတ္တဲ့ကတိေတြလာေပးေနတာပဲ
ရာရာစစ နင္ကအဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့သူလား
ကြၽန္ေတာ့ကေလးက မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ဘူး ..ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဆုံးျဖတ္ေပးႏိုင္တယ္
အေနာက္ဘက္အခန္းရဲ႕တံခါးဟာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပြင့္လာတယ္။ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ယြီဟိုင္ဟာ အဝင္ဝမွာ ရပ္ေနခဲ့ၿပီး မ်က္ေတာင့္နီေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေျခေထာက္တစ္ဖက္က မသန္ေတာ့တာမို႔ တံခါးထစ္မွာ လဲက်သြားတယ္။
အေဖ
ယြီေရွာင္လ်န္နဲ႔ ရွီထုန္ေလးဟာ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေအာ္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ သူတို႔အေဖဆီ ေျပးသြားၿပီး တစ္ေယာက္ တစ္ဖက္စီ ထူခဲ့ၾကတယ္။
ဂ႐ုစိုက္ပါဦး ေယာက်္ားရယ္ .. ရွင့္ခႏၶာေလာက္ ဘာမွအေရးမႀကီးပါဘူး!
အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းတို႔တုန္ယင္ေနၿပီး မ်က္လုံးထက္လည္း မ်က္ရည္ပင္လယ္ေဝလ်က္ရွိတယ္။ သူ႔ေယာက်္ား သတိလစ္ေနတုန္းကဆို သူမခမ်ာ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ဘယ္ခ်ိန္မ်ားမိုးၿပိဳက်မလဲဆိုၿပီး စိုးရိမ္ေနခဲ့ရွာတာ။ သူ႔ေယာက်္ားအေနနဲ႔ မသန္စြမ္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အသက္ေလးဆက္ရွိရင္ကို သူမ ေလာကဓံကိုဆက္ခံရပါေစ သူမဆက္ခံႏိုင္တယ္။
ေရွာင္လ်န္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ယြီဟိုင္ခက္ခင္ခဲခဲ ျပန္ထခဲ့ၿပီး ရွီထုန္ယူလာေပးတဲ့ ထိုင္ခုံေပၚကို ထိုင္လိုက္တယ္။ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဴနားေရာက္ေတာ့ သူ႔အၾကည့္ေတြက ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ သူတို႔ညားတဲ့ေန႔ကတည္းက သူ႔မိန္းမဟာ ေအးေအးလူလူေနရတဲ့ေန႔ဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူးကိုး။ သူမဟာ ဒီအိမ္မွာ လူေရာ စိတ္ပါ အေထာင္းခံရတယ္လို႔ပဲေျပာရမယ္။ အရင္က ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ခႏၶာကိုယ္ေလးေတာင္ ခုဆို အ႐ိုးေပၚအေရတင္ထားသေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။
သူ႔စိတ္ထဲ အမ်ိဳးသမီးလ်ိဳအတြက္ အခ်ိန္တိုင္း အားနာေနခဲ့ရတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ယြီဟိုင္က ဒီလိုမ်ိဳး သူမ်ားေတြကို သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ သည္းခံေပးရတာကို ေကာင္းက်ိဳးတစ္ခုလို႔ပဲ လက္ခံထားၿပီး သူသာဝင္မပါရင္ အိမ္က ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိသြားမယ္လို႔ပဲ ထင္ထားခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ အဖြားႀကီးက်န္းနဲ႔ သူ႔အႀကီးဆုံးေယာင္းမက သူသည္းခံတာကို ေရာင့္တက္ၿပီး ပိုပိုႏွိပ္စက္လာခဲ့တာကိုး။
ႏွစ္တိုင္း ႏွစ္တိုင္း ေတာလိုက္တာကေန သူေငြဆယ္လ်န္အထက္ ရွာလို႔ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူ႔ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ငါးဖမ္းေလွနဲ႔ ငါးေတြ ေန႔တိုင္းဖမ္းမိဖို႔ေတာင္ ျဖစ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူက ဒီမိသားစုတစ္ခုလုံးအတြက္ပဲ စိတ္နစ္ၿပီးရွာေဖြခဲ့ရတာ။ အဲ့တာေတာင္ သူ႔မိန္းမနဲ႔ သူ႔သားသမီးေတြအတြက္ ခုထိေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဝတ္စရာ အဝတ္တစ္ထည္ေတာင္ ရွိေသးတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါကိုေတာင္ သူ႔တို႔မိသားစုက ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ထပ္ႏွိပ္စက္ခံရေသးတယ္.
သူအရင္ရက္ေတြမွာ သတိလစ္ေနတုန္းက လုံးလုံးသတိမရွိေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ အိမ္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနခဲ့လဲဆိုတာ သူထင္ထင္ရွားရွားမွတ္မိခဲ့တယ္။ သူဒဏ္ရာမရခင္ အမ်ိဳးသမီးက်န္းက သူ႔ရဲ႕ ဆယ္ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့သားကိုလည္း အိမ္မွာေထာက္ပံ့စရာလူေတြ မ်ားလြန္းတယ္ဆိုတဲ့ ယုတၱိမက်တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ လက္သမားဆီအလုပ္သင္ဖို႔ ေစလႊတ္ခဲ့တယ္။
သူ႔အေနနဲ႔ ဒီလိုသက္ရွိထင္ရွားရွိေနခ်ိန္မွာေတာင္ သူ႔မိေထြးနဲ႔ သူမကေလးေတြက အခ်င္းခ်င္းဇာတ္တိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ သိတတ္ၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သမီးႏွစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ေရာင္းစားရက္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္လိုမွမေတြးထားခဲ့မိဘူး။
ေရွာင္ေခ်ာင္းေျပာတာ မွန္တယ္။ ဒီအိမ္မွာ သူတို႔အတြက္ေနစရာမရွိဘူး။ ဒီမွာသာဆက္ေနမယ္ဆိုရင္လည္း သူ႔မိသားစုေတြက တစ္ေန႔မဟုတ္ တစ္ေန႔ေတာ့ တကြဲတျပားစီျဖစ္ကုန္မွာပဲ! ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခက္ခက္ခဲခဲ႐ုန္းကန္ၿပီးေနရပါေစ အနည္းဆုံးေတာ့ သူတို႔မိသားစုေလး တစ္သိုက္တည္းမွာ စုံစုံလင္လင္ေနရမယ္။
ဒုတိယသား ဒါမင္းဘာသာမင္း ဆုံးျဖတ္တာေနာ္.. ငါတို႔ေတြ ဘယ္သူမွ တြန္းအားမေပးဘူး!
အမ်ိဳးသမီးက်န္းရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ပီတိေတြျဖာေနၿပီး ယုတ္ခ်ည္းျပန္ထေျပာခဲ့တယ္။ ဘာလို႔ဆို ယြီဟိုင္တစ္ေယာင္ စိတ္ေျပာင္းၿပီး စကားျပန္႐ုတ္သိမ္းသြားမွာကို စိုးရိမ္ေနတာကိုး။
ယြီခ်ိဳင္သ်ဲ႕က သူမရဲ႕ ဒုတိယအကိုႀကီးရဲ႕ ေျခေထာက္တစ္ဖက္က မသက္သာေသးတာကို ျမင္ေတာ့ အဖြားႀကီးက်န္းရဲ႕ အက်ႌလက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး တိုးတိုးေလးေရ႐ြတ္လိုက္တယ္။
ဒုတိယအကိုႀကီးရဲ႕ ဒဏ္ရာက သက္သာေသးတာမဟုတ္ဘူး.. ခုခ်ိန္မွာ မိသားစုထဲက ခြဲထြက္ဖို႔ မတင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္ေနာ္.. အေဖသာသိရင္လည္း ဒါကိုသေဘာတူမွာမဟုတ္ဘူး!
အမ်ိဳးသမီးလီ ထပ္မံၾကားျဖတ္၍
ဘာေတြမ်ား မသင့္ေတာ္ေနရတာတုန္း ဒုတိယမတ္ေလးကိုယ္တိုင္ကပဲ ခြဲထြက္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တာေလ.. သူသာ ေတာင္းဆိုရင္ေတာ့ အေဖလည္း ခြင့္မျပဳစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး! အငယ္ဆုံးေယာက္မရယ္ ၾကားထဲကေနၿပီး ကေမာက္ကမျဖစ္ေအာင္ မလုပ္စမ္းပါနဲ႔.. ဒီမိသားစုသာ ဒီအိမ္မွာ ခိုကပ္ေနရင္ နင့္မဂၤလာခန္းစည္းအတြက္လည္း ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္း ျပင္ရမွာမဟုတ္ဘူး!
ယြီဟိုင္က သူ႔ေယာကၡမနဲ႔ အႀကီးဆုံးမရီးကို စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူတို႔ေတြ ငါတို႔ကို ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းကမ်ား ကန္ခ်ခ်င္ေနရတာမ်ားလဲ.. ဒါပဲ ေကာင္းပါတယ္။ အဲ့တာမွ ေနာက္က်ရင္ သူ႔မိန္းမလည္း အိမ္မွာ ႏွိပ္စက္ခံရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကေလးေတြကိုလည္း ဆူခံရမလား ႐ိုက္ခံရမလားဆိုတာေတြ ေတြးေနစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ယြီဟိုင္ရဲ႕ အစြမ္းအစနဲ႔ဆိုရင္ ေျခတစ္ဖက္က အရင္လိုမသန္ေတာ့ရင္ေတာင္ သူ႔မိသားစုကို မငတ္ေအာင္နဲ႔ အေအးမမိေအာင္ေလာက္ေတာ့ ထားႏိုင္တဲ့လူစားမ်ိဳးကိုး။
အဖြားႀကီးက်န္းဟာ သူ႔သမီးငယ္ကိုၾကည့္ၿပီး
အားလုံးသေဘာတူၿပီဆိုေတာ့ ဒီကိစၥက ျပန္ျပင္လို႔မရေတာ့ဘူး.. နင့္အေဖနဲ႔ နင့္အကိုအိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ႐ြာသူႀကီးနဲ႔ ယြီမိသားစုရဲ႕အႀကီးအကဲျဖစ္သူကို မ်က္ျမင္သက္ေသလုပ္ခိုင္းၿပီး ဒီမိသားစုကို ခြဲလိုက္ၾကတာေပါ့!
မင္းတို႔ေတြ မနက္ေစာေစာ ဘာေတြရန္ျဖစ္ေနၾကတာလဲ။ မိသားစုခြဲမယ္ ဟုတ္လား။ မင္းတို႔ေတြဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ။ ဘယ္သူက ထြက္သြားခ်င္တာလဲ။ အႀကီးဆုံးသားရဲ႕ မိသားစုလား
လူႀကီးမင္းယြီ မေရာင္းထြက္ခဲ့တဲ့ ငါးကိုကိုင္ထားရင္း အျပင္ကျပန္လာခဲ့တယ္။ သားအႀကီးဆုံး ယြီသာ့ရွန္းကလည္း ငါးမွ်ားပိုက္နဲ႔သူ႔ေနာက္က ဝင္လာခဲ့တယ္။
အမ်ိဳးသမီးလီက အေလာတႀကီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
အဲ့တာကြၽန္မမဟုတ္ပါဘူး အေဖရယ္.. ဒုတိယေယာက္ဖက အဲ့စကားကို အရင္ဆုံးေျပာခဲ့တာ!
ဒုတိယသား.. ဟုတ္လား။ဒီလို ဒဏ္ရာႀကီးအျပင္းအထန္ရထားတဲ့အခ်ိန္ သူ႔အေနနဲ႔ ဒီစကားေျပာထြက္မွာ မဟုတ္ဘူး.. ၿပီးရင္ ခုထိသက္သာေသးတာေတာင္ မဟုတ္ေသးတာ.. ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သူ႔ဘက္က အရင္ဆုံး မိသားစုကေနခြဲထြက္မယ္လို႔ ေျပာထြက္မွာလဲ
လူႀကီးမင္းယြီက ေအးေအးလူလူေနတတ္ေပမယ့္ တုံးအေနခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ၿခံထဲေရာက္ေနတဲ့ သူစိမ္းေတြကိုေသခ်ာၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ခုံးေတြကို ႀကဳံ႕လိုက္တယ္။
အဖြားႀကီးက်န္းဟာ မသိမသာနဲ႔ ပြဲစားကြၽမ္းဆီကို သြားၿပီး လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္ရွိတဲ့
ေၾကးဒဂၤါးေတြကို ထိုးထည့္ေပးလိုက္ကာ ျမန္ျမန္ျပန္ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ပြဲစားကြၽမ္းလည္း သူမလုပ္ရပ္ကို အထင္အျမင္ေသးသြားဟန္။ ေပးတဲ့ေငြေတြကို ဖယ္ထုတ္ၿပီး သူမလာခဲ့တဲ့ ႏြားလွည္းနဲ႔ လွည့္ျပန္သြားခဲ့တယ္။
လူႀကီးမင္းယြီက ပုံမွန္ဆို အိမ္ကိစၥေတြထဲ ဝင္ပါတာမ်ိဳးမရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္အိမ္လုံးမွာ ေနာက္ဆုံးအမိန္႔ကိုေတာ့ သူပဲခ်ေပးတတ္တယ္။ အဖြားႀကီးက်န္းက သူ႔ကို နည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္ေနေတာ့ ကပ်ာကယာနဲ႔ ရွင္းျပေတာ့တယ္။
ဒုတိယသားက သူ႔ဟာသူ အိမ္ရဲ႕ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူကိုယ္တိုင္ အိမ္ကေနခြဲထြက္ဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာပါ.. ေနာက္ႏွစ္မွာလည္း ငါတို႔ရဲ႕ တတိယသားက စာေမးပြဲေျဖစရာရွိေသးတယ္ေလ.. ကြၽန္မၾကားတာေတာ့ ဒီစာေမးပြဲကို စီရင္စုၿမိဳ႕မွာ သြားေျဖရမွာ.. အဲ့အတြက္ ေငြေတြရွာထားမွေတာ္ကာက်မွာ.. ၿပီးေတာ့ ဟိန္ဇီကလည္း လက္ထပ္ရမယ့္အ႐ြယ္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဒီအိမ္မွာေနစရာ မေလာက္ေတာ့ဘူး..
လူႀကီးမင္းယြီက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း ေျပာခဲ့တယ္။
ဘာကို ေနရာမေလာက္ဘူးေတြ ေျပာေနရတာလဲ။ ခ်ိဳင္သ်ဲ႕ကလည္း လက္ထပ္ဖို႔လိုေသးတာပဲ.. အဲ့အေတာအတြင္း ငါတို႔အိမ္မွာ အခန္းလြတ္တစ္ခုေတာ့ ရွိလာမွာေလာက္ပါ.. ဒုတိယသားရဲ႕ေျခေထာက္က ျပန္ေကာင္းေသးတာလဲမဟုတ္ဘူး.. ဒါေတာင္မင္းက ဘာမွမျဖစ္သလို သူ႔ကို အိမ္ေပၚကေန ဆင္းခိုင္းတယ္လား.. လူေတြ မင္းေနာက္မွာ က်ိန္ဆဲမွာ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလား
ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ကြၽန္မက ႏွင္ထုတ္တယ္ျဖစ္သြားရတာလဲ ရွင့္ရဲ႕ ဒုတိယသားကပဲ ဒီစကားကိုစခဲ့တာ.. လူေတြက်ိန္ဆဲရင္လည္း ဆဲေပါ့.. ကြၽန္မနဲ႔ ဘာမွဆိုင္တာမွ မဟုတ္တာ!
အဖြားႀကီးက်န္းက သံကုန္ဟစ္ကာ
ေကာင္းပါၿပီေတာ္ေရ.. ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ရွင့္စိတ္ထဲ ကြၽန္မကို ဘယ္လိုေတြးေနလဲဆိုတာကို သိရတာေပါ့ရွင္.. ကြၽန္မ ဒီမိသားစုအတြက္ မနည္း႐ုန္းကန္ခဲ့ရတာ.. ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကြၽန္မက လင္ပါသားကို ႏွင္ခ်တယ္လို႔ပါ စြပ္စြဲခံရတယ္ေပါ့.. ဘုရားေရ .. ေလာကႀကီးက ေတာ္ေတာ္ေလး တရားက်ပါတယ္ ခု ကြၽန္မဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ရပါေတာ့မလဲ.. ကြၽန္မလိုလူက ဒီအိမ္အတြက္ မ်က္စိဆံပင္ေမြးစူးစရာ ျဖစ္တယ္ဆိုရင္လည္း အဲ့အစား ကြၽန္မကပဲ ေသေပးလိုက္ပါေတာ့မယ္!!!
အမ်ိဳးသမီးက်န္းက ေျမေပၚထိုင္ခ်ၿပီး သူမေပါင္ေတြကို ထုကာ ေကာင္းကင္ကေတာင္ ၾကားရေလာက္ေအာင္ အာၿဗဲႀကီးနဲ႔ ငိုျပေနခဲ့တယ္။ သို႔ရာတြင္ သူမခမ်ာ ေန႔တစ္ပိုင္းသာကုန္သြားတယ္။ မ်က္ရည္ကေတာ့ တစ္စက္ေတာင္ ထြက္ေအာင္ မညစ္ထုတ္ႏိုင္ရွာဘူး။ ေရွာင္ေခ်ာင္းတစ္ေယာက္ ဒါကိုျမင္ေတာ့ မ်က္လုံးလိမ့္ခဲ့ကာ
စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလိုက္တာ.. ဒါေပါ့ .. ပထမဆုံး ငိုျပမယ္.. ၿပီးရင္ ေအာ္ျပမယ္.. ၿပီးရင္ သူ႔ကိုယ္သူသတ္ေသေတာ့ပါမယ္ဆိုၿပီး ေျပာမယ္ ဒီဘြားေတာ္က ဒီစကားေတြပဲ လွည့္ပတ္ေျပာတတ္တာ..
ယြီဟိုင္ဟာ မူးေဝေနတဲ့ သူ႔ေခါင္းကိုခါၿပီး သူ႔ကေလးေတြနဲ႔ မယားဆီကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေလးေတြက အစားေကာင္းေကာင္းမစားရေတာ့ ပိန္ခ်ဳံးၿပီး လူမမာ႐ုပ္ေတာင္ ေပါက္ေနတယ္။ သူတို႔ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း အဖာအေထးေတြနဲ႔။ ဒါၿပီးေတာ့ သူဟာ သူ႔မိေထြးနဲ႔ အႀကီးဆုံးမရီးဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ သူတို႔က်ေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးအမီ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက်ႌအသစ္ေတြနဲ႔။ သူဒါေတြျမင္ေတာ့ ပိုလို႔ေတာင္ အိမ္ကေနထြက္သြားခ်င္စိတ္ ျဖစ္လို႔ေနတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔မိသားစု ဒီအိမ္က ထြက္သြားရင္ေတာင္ ဒီ့ထက္ေတာ့ ပိုေကာင္းတဲ့ဘဝကိုေတာ့ ရမွာပင္!
.......