" ဝမ္ရယ္!! ဘာလုပ္ေနတာလဲ .. ဒဏ္ရာက သက္သာရဲ့လား ... သမားေတာ္ အရင္သြားျပရေအာင္ေလ.." လင္းယြီ႔က အန္းဇယ္ရီရဲ့ ဝတ္ရံုအား အသာဆြဲလ်က္ အသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။ ဒီလူက အခုတင္ေလး ေသရာက ျပန္လာတာကို ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္ျပန္တူးေနေသးတာလား .. ။
" ခ်ီဝမ္ရယ္!!! ေတာ္ေတာ္အတင့္ရဲေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား .. ဟမ္.. အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့တာလား .. " ဧကရာဇ္က လက္ရန္းအား ေဒါသတႀကီး ရိုက္လိုက္သည္ ။ " အေစာင့္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ .!!! ဒီပုန္ကန္သူကို ဖမ္းလာစမ္း!! "
အန္းမူက ဒီလိုအခြင့္အေရးေကာင္းအား လက္မလႊတ္ခ်င္ေပ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ အန္းဇယ္ရီအား တိုက္ခိုက္လိုက္ေတာ့သည္ ။ သူ႔ရဲ့ အားျပင္းသၫ့္ လက္သီးက အန္းဇယ္ရီအား ထိမိေတာ့မၫ့္ အခ်ိန္တြင္ တဖက္လူက အသာလွၫ့္လိုက္ၿပီး ေရွာင္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ ဝမ္းဗိႈက္မွ ျပင္းထန္သၫ့္ နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရၿပီး လြင့္ထြက္သြားေတာ့သည္ ။
ဘုန္း!!!
နန္းေတာ္၏ တိုင္လံုးအား ထိမွန္သြားၿပီး ျပန္ျပဳတ္က်လာသၫ့္ အန္းမႈေၾကာင့္ ၾကၫ့္ရႈေနသူအေပါင္းမွာ တံေတြးကို ခက္ခဲစြာ မ်ိဳခ်လိုက္ရသည္ ။ ခ်ီဝမ္ရယ္က ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေလာက္ေတာင္ သန္မာလာတာလဲ ..
အကုန္လံုးသည္ ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္ရင္း ေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္သည္ ..
ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း သတိေမ့သြားခ်င္တယ္ ဟု
ထိုသူမ်ား၏ ပ်က္ျပားေနသၫ့္ စိတ္အား အန္းဇယ္ရီက ဂရုမစိုက္ေပ ။ သူက လင္းယြီ႔ကို ေခါင္းအသာငဲ့ေစာင္းၾကၫ့္ရင္း ႏွစ္လိုဖြယ္ၿပံဳးလိုက္သည္ ။ " ေရွာင္ယြီ႔ .. ဘုရင္လုပ္မလား "
လင္းယြီ႔ :"..."
လူတိုင္း * ေခါင္းကို အသာေမာ့လိုက္ *
ငါတို႔လည္း အမ်ိဳးေကာင္းသားကို လက္ထပ္ရင္ မီေသးလား
လင္းယြီ႔က ဆြံ႔အလ်က္ပင္ ေခါင္းခါယမ္းလိုက္သည္ ။ သူက ခပ္ဖြဖြၿပံဳးေနသၫ့္ လူထံမွ အၾကၫ့္မလြဲမိခဲ့ေပ ..။ သူ႔အေျဖၾကောင့္ အနည္းငယ္ ကိုးရိုးကားယား ႏိုင္သြားသၫ့္ ပံုပင္ ေခါင္းကို ညိတ္လ်က္ ထပ္ေမးလာျပန္သည္ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
